პატარა გოგონა ზღვის პირას ( მეჩვიდმეტე თავი) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

გვერდით დაგდებულ, ქვიშაში ამოსვრილ ნახევრად გახსნილ ჩანთას გახედა,რომლიდანაც ვერცხლისფერი რევოლვერის ლულა მოჩანდა. თავში ცუდი აზრები უტრიალებდა,ბოთლში დარჩენილი

ევა - თავი 2

ნეონის ლურჯ შუქზე ევდაკიას თმა გრძნეულივით ანათებდა. ყვავილების გარემოცვაში მდგარ, ამ ხორბლიფერ ღვთაებას კოსმოსში გაჰყავდა კონსტანტინეს გონება.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 8 თავი

მანქანაში არც დამიანეს უთქვამს რაიმე და არც მე. მხოლოდ რესტორანთან, მანქანიდან გადმოსვლისას ამოიღო დამიანემ ხმა და მითხრა -ნება მომეცი დაგეხმარო-მის გამოწვდილ ხელს ჩემსას ვაგებებ და მანქანიდან გადმოვდივარ...

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთექვსმეტე თავი)

-იარაღი დამიანე ,იარაღი_თქვა მან -რა იარაღი? -აქ ანა იარაღს ინახავდა და ახლა აღარაა.

არ შეგიყვარებ. 11თავი

ჰეი რას დალევ? -ლონგ აილენდი გაქვთ? -კი, მაგრმა ასეთი ძლიერი შენთვის? -ნუ მიყურებ თუძმა ხარ ეგრე თვი 11წლის ორჭიქიანი გოგო მგონია.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 7 თავი

მთელ ღამეს კერვაში ვატარებ და გამთენიისას დასრულებულ კაბას რომ ვხედავ კმაყოფილს მეღიმება -ესეც ასე-ვამბობ და დაღლილს დივანზე მეძინება...

ვირუსი თავი1.

ნიცშეს სიტყვებია ,,ღმერთი მოკვდაო ,, მე კი გეტყვით _ ადამიანია მკვდარი, დიდი ხნის მკვდარი ... უბედურება უცებ გვატყდება თავს, ყოველგვარი გაფრთხილების გარეშე.სიკვდილი არავის ინდობს, არც არაფერს გვეკითხება. უდროოდ, შეუწყნარებლად, წარმოუდგენლად

ცოლი მჭირდება! (მეორე თავი)

-აბა მომიყევი ცოტა რამ შენს შესახებ,მშვიდად დაიწყო დადიანმა მას შემდეგ რაც მიმტანმა მენიუ დაუტოვა. -რა გითხრა გავიზარდე და ის პატარა გოგო აღარ ვარ,რომელიც კატებს კუდით იჭერდა,გულიანად გადაიკისკისა დახვეწილმა ქალმა.

დაუვიწყარი სიტყვა (თავი 1)

ზაფხულის ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო როცა მარიამ ლაბარტყავამ ინგა ლომიძეს დაურეკა. ინგა და მარი დიდი ხნის მეგობრები იყვნენ ამიტომ დღე ისე არ ჩაივლიდა რომ ერთმანეთი არ ენახათ ან მოეკითხათ.

სამი დღე 11 თავი

- სანდრო. ცუდად მოიქეცი. - უთხრა ცარომ, როგორც კი სახლი დატოვეს. - ვითომ რატომ? - ძალიან ეუხეშე. მოტყუების გარეშეც შეგეძლო აგეხსნა, რომ ლიკუნა არ მოგწონდა. ძალად ხომ არ გამოგყვებოდა არა?