გარდაცვლილი შემიყვარდა (თავი I)

ნოემბრის ცივი ქარი ქროდა.ქარი ტიტველ ხეებზე შემორჩენილ ფოთლებს წრეზე დაატარებდა.ყველას სადღაც მიეჩქარებოდა,მათ შორის მეც.ძალიან მციოდა,ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი და თბილ ლოგინში ჩამერგო თავი,ალბათ მთელი დღე დავიძინებდი.გზად ცხელი ყავა

ჩემი სასჯელი ხარ (6თავი)

ალექსანდრე ანას შეშინებული დაყურებდა და ვერ ბედავდა შეხებოდა, ვეკო სარკიდან აკვირდებოდა მის რეაქციას -ალექს მაჯებზე დააჭირე ამის დედაც-უყვირა ბოლოს მწყობრიდან გამოსულმა,

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 18 თავი.

-კომისარო ძნელად მოსახელთებელი ცხოველი ხაფანგის გარშემო ტრიალებს,გპირდები ერთ დღეს ხაფანგშიდაც მოხვდება. -ყოჩაღ ლექსო ლომი ხარ,გააგრძელე და კიდევ ველოდები შენსგან სიახლეებს.სახლში იყავი ბებო ნახე?

არ დამივიწყო (თავი მეორე)

ჯანდაბა, ჯანდაბა- ვბრუტყუნებდი და თვალებდახუჭული მივაპოვბდი ჰაერს, გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა მარჯვენა მხრიდან დაჯახება ვიგრძენი, მერე ჩაძირვა წყალი საკმაოდ ცივი იყო. თავი ამოვყავი წყლიდან და თითქოს რამდენიმე საათია არ მისუნთქავსო ისე ჩავისუნთქე

გაიქეცი! (თავი 12)

ცოტა გული დამწყდა, რომ ერთად არ ცხოვრობდნენ, მაგრამ რას ვიზამთ. ვერ მოთხოვ ადამიანს ძალით შეიყვარე შენი შვილი მამაო. ანასთან მივედი და საახალწლო საჩუქარიც გადავეცი ,საოცარი ბავშვი იყო ქრისტესია. და აქედანვე ეტყობოდა, რომ დემეტრეს გავდა. ანას

წარსულის ირონია (თავი 3)

რამდენიმე საათი საავადმყოფოს ეზოში გავატარე, ჯერ მიჭირდა მომხდარის გააზრება, ასე უცებ ალექსანდრეზე წარმოდგენის შეცვლა ჩემთვის რთული აღმოჩნდა, ბლოკნოტი ჩანთაში ჩავდე და შენობაში შევედი,

ცრემლების პრინცესა (მეცხრამეტე თავი)

- ვიცი, ყველას ძალიან გაინტერესებთ თქვენი აქ შეკრების მიზეზი, დარწმუნებული ვარ ხვდებით, რომ მხოლოდ დაბადებისდღე არაა შუაში. დღეს ისეთი რამ გავიგე, რამაც ძალიან ძალიან გამახარა. ამდენი ტკივილის მერე მართლა ბედნიერი ვარ ახლა. ძალიან რთული იყო ჩემთვის

სამი დღე (9 თავი)

- თავშია... თავშია მაგრამ ვერაფერს გაიგებთ თუ ყველაფერს თავიდან არ დავიწყებ. დამპირდით, რომ არ შემაწყვეტინებთ და ნურც დასკვნების გამოტანას იჩქარებთ სანამ ყველაფერს არ გაიგებთ. რასაც ახლა მოგიყვებით არც ცაროსთვისაა ცნობილი და მხოლოდ სამმა ადამიანმა

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 17 თავი.

-არ ვჩქარობ,ვიცი რომ არ არსებობს დროზე კარგი წამალი ტკივილების განსაკურნებლად.დრომ იცის ყველა ქვა მის ადგილზე როდის დააბრუნოს.

ცრემლების პრინცესა (მეთვრამეტე თავი)

"ტასო შენი შვილია" "ტასო შენი შვილია" "ტასო შენი შვილია". გაუჩერებლად მხოლოდ ეს უტრიალებდა თავში. რამდენიმე წუთის განმავლიბაში ვერ შეძლო კითხვის გაგრძელება. " ტასო? ტასო ჩემი შვილია? ჩემი შვილია? როგორ... კი მაგრამ როგორ... როგორ..."