ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 4)

- სერიოზულად? - გავიფიქრე ჩემთვის და ნერვები ამეშალა კიდევ უფრო. სად ვარ ახლა? სად და იმ ქოხში, სადაც ადრე მე და ნიტა ვიპარებოდით, რადგამ აქვე ძალიან კარგი ვენახია და გემრიელ რაღაცეებს ვჭამდით. ჯანდაბა, სხვაგან წასასვლელი მართლაც

ვერ დამემალები (თავი 2)

ბიჭმა ხელები ლილეს წელზე მოათავსა და ტანის მსუბუქი რხევით აყვნენ მუსიკის ჰანგებს. გოგონას დემეს დაჟინებული მზერა აბნევდა, მის გახშირებულ სუნთქვას კი სახესთან ძალიან ახლოს გრძნობდა. დროის შეგრძნება ორივეს დაეკარგა.

სასიყვარულო თამაშები ( თავი 5 )

არ შემიძლია დავრჩე და შენთან ერთად მშვიდად გავაგრძელო ცხოვრება, ისე თითქოს არაფერი მომხდარა და ეს მხოლოდ ცუდი სიზმარი იყო. ყველაფრის შეცვლა უნდა შეგვეძლოს ხომ ასეა? ხოდა მე ჩემი თავი შევცვალე და ვაიძულე რომ გულიდან ამოეშალე.

ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 3)

-რა დავაშავე ასეთი, ყოჩაღ ნია რაა, სულ შენ როგორ უნდა ეხვეოდე შარში. მე მაინც არ მეშინია იმ მუტანტის ასე რომ არც ქორწილი არ იქნება და არც ამ კაბას არ ჩავიცმევ . - გავიფიქრე და უცებ მოვავლე ოთახს თვალი. -აი ზუსტად ამას ვეძებდი.

ქრისტეფორეს სამფლობელოში {13 თავი}

-გეკითხები თაისა-ხმას აუწია-ამად უნდა მიღირდე?! -ჩემთან ახლოს მოდი...გთხოვ -როგორ ვერ ვიტან ასეთ მდგოამრეობაში რომ მაგდებ-თვალები დახუჭა და თავი საზურგეს მიადო

აკრძალული სიყვარული(პირველი თავი)

ეს ცხოვრება უცნაურია შეიძლბა გეგონოს რომ ვიღაც გყვარს სინამდვილეში კი სულ სხვა გიყვარდეს ანდაც უბრალოდ ის შეგიყვარდეს ვინც შენ აზრით არ უნდა გიყვარდეს.სიყვარული ხომ ანუკურნებელი დაავადება რომელსაც ვერაფრით დააღწევ თავს.

სისხლის ორდენი თავი 5 ანგელოზები და დემონები

_ ელის, ელის _ ტომასის ხმა ვიცანი და მრისხანებამ შემიპყრო. მასთან საუბრის სურვილი ნამდვილად არ მქონდა, ამიტომ სიარული ისე განვაგრძე, თითქოს არაფერი გამეგონა._ ელის, შეჩერდი ელის!!! _ ყვირილს უმატა და მალევე აღმოჩნდა

ვერ დამემალები (თავი 1)

ნოემბრის თვისთვის შეუფერებელი, მზიანი დღე იდგა თბილისში. ამინდმა თავისებურად იმოქმედა ლილე არაბულზე და მისდა გასაოცრად, 15 წუთით ადრე შეაბიჯა უნივერსიტეტში. მისთვის დღის მშვენიერი დასაწყისისთვის ამინდი სრულიად საკმარისი იყო,

ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 2)

და არ გაინტერესებს ოდნავ მაინც რახდება შენს თავს?- იმდენად შემზარავი იყო მისი ხმა , რომ არა კედელზე მიყრდნობილი მისი ტორი აუცილბელად შიშისგან ჩავიკეცებოდი.-მომიყევი რახდება აქ საერთოდ . - მგონი მხოლოდ ის იყო ერთადერთი

ძმები (თავი 8)

-ავადმყოფის არ შემოშვება უზრდელობაა_ხელი აიქნია და ბრახუნით მიკეტა კარი. რამდენიმე წამი გაკვირვებული ათვალიერებდა გაბრიელი ქალს, მთელი ძალით ეძებდა იმ ხალისიან, მიმზიდველ წითურს მასპინძელში, თუმცა თითქოს ჯინაზე ფერმკრთალ მოუწესრიგებელ