ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 7)

-რა ხდე...-გაჩუმდა და მომაშტერდა,ფეხებიდან თავამდე ამათვალიერ-ჩამათვალიერა.-შენ რა,ასე აპირებ კლუბში წამოსვლას? -მერე რა,მგონი შესაფერისად მაცვია. -არ ვაპირებ ლეიას დაბადებისდღე ჩავუშხამო.

ტკივილი... (თავი 1)

იყო და არა იყო რა...თუმცა არა ასე ვერ დავიწყებ!ეს ზღაპარი არაა შეიძლება არც "ჰეფი ენდი" ქონდეს. უბრალოდ ამბავია, ტკივილით სავსე ამბავი...-ბატონო ლუკა...-დიახ ბოდიშით უბრალოდ ჩავფიქრდი

შემიყვარდა (3თავი)

რამდენი ხანი ვიდექი და “ გამოშტერებული სახით” არმახსოვს????, სანამ რეზიმ არ მიჩქმიტა ხელზე ვისუყურებ მეც დამანახეო, გამოვფხიზლდი და ჰორიზონტს გავხედე სადაც უამრავი “გაშპაკლული” გოგო დადიოდა და მოკლე კაბები უარესად დაემოკლებინათ, ამსანახაობაზე

სამიზნე || (თავი 6)

-აუჰ, რა მინდა თურმე, შენ ბიჭო ყური წლებია არ გამოგიწმენდია? ნენე სად არისთქო. -ავტოქარხნის ბოლოს, ციხეს რომ გაცდებით ერთი დიდი მიტუვებული შენობაა, ძველი ქარხანა, იქ მივიყვანეთ და ხანდახან ვამოწმებდით, იქვე აწარმოებდნენ დაკითხვას.

შემიყვარდა (2თავი)

ფიქრებიდან, რომელშიც „ ჩემი“ მწვანეთვალება, ეკე, ნინია, ყველა არეულები იყვნენ, ტაქსისტის ხმამ გამომარკვია

შუა ღამის ანგელოზი .თავი 3.

-იტყვი თუ არა? ვკითხე და თან მეტად დავინტერესდი. ღრმად ჩაისუნთქა ჰაერი და ყველაფერი ერთიანად მიაყოლა ერთმანეთს. -არ ინერვიულო... მმმ.. მაგრამ მინდა გითხრა რო დათოს საქმის ახლიდან გამოძიებას იწყებენ, და ისევ ის გამოთაყვანებული დეტექტივი ბაჩო

სითამამე თუ მოქმედება? (მეექვსე თავი)

ალექსას ყველაფერი მოვუყევი და თან დავამატე-ოღონდ ეხლა არ მითხრა ხომ გეუბნებოდიოო რააა?!?!-მობეზრებით ვუთხარი და მის პასუხს დაველოდე... -ხო მაგრამ მე გეუბნებოდი-ეს მითხრა და თვალები ავატრიალე -კარგიი რაა შენც იმის მხარეს ხარ?!-ბუზღუნით ვუთხარი -ხო

ჩვენი ამბავი (თავი XI)

მეღიმება და არაფერს ვამბობ.ჩაის სახლის წინ მანქანას აჩერებს,შევდვართ და კუთხეში თითქოსდა განმარტოვებულ მაგიდასთან ვსხდებით..ჩაის და ბლინებს ვუკვეთავთ.ამჯერად საუბარს მე ვიწყებ.

შუა ღამის ანგელოზი .თავი 2.

ბარიდან გამოვედი, თვალებმა დაინახეს რეალური სამყარო და ფერადი განათებებისგანაც დაისვენეს. გავუყევი ქუჩას და პირველივე გამვლელ ტაქსიში ჩავჯექი, ნასვამ მდგომარეობაში ვიყავი ამიტომ უცნაურად მეჩვენა ის რომ მანქანა არც ყვითელი იყო და არც 'TAXI' ნიშანი

შემიყვარდა (1 თავი)

ზლაზნით ავდექი ჩემი უაზრმაზარი საწოლიდან და საწოლის წინ, ჩრჩოში ჩსმულ ასევე უზარმაზარ სარკეში შევავლე ჩემს თავს თვალი. მოკლე ხვეული თმით, პატარა ცხვირით, დიდი წითელი ტუჩებითა და მწვანე თალებით ვიყავი დაჯილდოვებული,