სამიზნე (2 თავი)

-ლამაზია_კარის ჩარჩოზე მიყრდნობილიყო ყიფშიძე და ჯიბეებში ხელებ ჩაწყობილი ათვალიერებდა დაფას. -ჯერ გაქვთ დრო. -კარგი რა ანდრია, არ გიცნობდეთ მაინც, ვიცით შენი ორი საათი, აი ნახე ხუთ წუთში

ნუ მეთამაშები.! (თავი 16)

-ჩემი გეშინია ვიკა?-ხელი გულზე მიიდო.-მე გაშინებ? -გაფართოებული თვალებით მიყურებდა.-როგორ შეგიძლია გეშინოდეს ჩემი.. ჩემი ვიკა...-ახლოს მოვიდა ხელები სახეზე მომხვია, თვალები ჩაწითლებოდა

კვლავ სიცოცხლე მინდა (თავი 1)

- ლილიიი - ვკივივარ და მთელი ძალით გავრბივარ, მისი პატარა სხეული კი უგრძნობლად ასვენია ცივ ტროტუარზე, სახეზე ხელს ვკიდებ და ვუმეორებ "გაიღვიძე საყვარელო მიდიი ლილიკო" ვიღაც კაცი მიყვირის არ გააქანო არ შეიძლებაო და მეც ვემორჩილები, მისი ქერა კულუკები

მეც შემიყვარდა (თავი მეცხრე)

თერთმეტი წლის ვიყავი სოფელში მეზობლის ბიჭმა რომ მითხრა პირვლად მიყვარხარო, მე კი თმებით ვითრიე ეს როგორ გაბედე თქო. მერე თოთხმეტი წლის ვიყავი სკოლაში ერთმა ბიჭმა მითხრა იგივე, მას კი ისეთი სილა გავაწანი მგონი ახლაც ეტყობა ჩემი ხუთი თითი. მერე კი...

წარსულის კვალდაკვალ თავი 16

სახლში იყო სოფო,კონსპექტებში ჩაერგო თავი და იმეორებდა,მაგრამ თავში არაფერი შედიოდა.არადა ხვალ გამოცდა ჰქონდა.ხვალ სრულდებოდა მისი ამდენწლიანი ტანჯვა და ახალი კარი იხსნებოდა,სრულიად სხვა,ახლა

წარსულის ნაშთი თავი მეორე

იმ წამიდან, როცა დედას მივუჯექი ვიცოდი დიდი ცოდვის მომაწილე ვხდებოდი. მამაჩემს რომ სულ პატიოსნად არ ჰქონდა ფული ნაშოვნი, ამას ვხვდებოდი მაგრამ დედაც თუ იყო გარეული რას წარმოვიდგენდი...

ნუ მეთამაშები.! (თავი 15 განახლება.)

-და მერე ვინ გითხრა რომ შენს მიტოვვებას ვაპირებ ვიკა.. -ხმაში სიბრაზე შეერია.-არ გესმის? მე არასდროს მიგატოვებ.! არასდროს.-ხელი მმომაშორა..-წადი.. დაფიქრდი. და იცოდე..- თვალები ჩაწითლებოდა.-იცოდე მე არასდროს დაგტოვებ მარტო. მიყვარხარ..-

სამაგიერო - V თავი -

უცნაურმა ხმებმა გამაღვიძა. თვალის გახელას ვცდილობდი, მაგრამ ქუთუთოები იმდენად დამძიმებოდა ვერ ვერეოდი. ვერც ხელს ვწევდი, ვერც თავს ვამოძრავებდი, თითქოს სხეულში გამომკეტესო. ვცდილობდი გონზე მოვსულიყავი, გამხესენებინა რამ ჩამაგდო ამ დღეში, მაგრამ

მეც შემიყვარდა (თავი მერვე)

-მე მათეს ვესაუბრებოდი მგონი? მისმინე შევალ ვიკითხავ და გეტყვით პასუხს. გოგონებს მოვახსენე მათეს იდია, როგორც ყოველთვის მზად არიან გასართობად. ბიჭებიც მალე წავიდნენ და დაგვპირდნენ რომ საღამოს გამიგვივლიდნენ. დრო მალე გავიდა, სახლში წავედი და

სამიზნე (1 თავი)

-გასაგებია, თავისუფალი ხარ._ხელით ანიშნა კარისკენ და როგორც კი გავიდა ბიჭი თავადაც წამოდგა. უბრალო ფორმის მაისურზე მაშინვე მოიცვა ჯარისკაცის პიჯაკი და დერეფანში გავიდა. არ შეუწუხებია თავი იმაზე ფიქრით ასე სასწრაფოდ რა მოხდა,