სამი მიზეზი (13 თავი)

-რა? მოსაწყენად ვცხოვრობ? იცი რაღაცით მართალი ხარ, მახსოვს მე და გია შეყვარებულობის პერიოდში რეებს ვაკეთებდით, ღმერთო ასე მგონია მას მერე საუკუნე გავიდა_პირველად დაინახა გაიანემ ქალის სახეზე გულიანი სიცილი.

წარსულის კვალდაკვალ თავი 14

ადგილზე გაშეშდა თორნიკე,-იმ ჯიპისკენ გაიქეცი,ახლავე მოვალ მეც.ლევან მიხედე ამათ,ქისტაურმა გოგოები მანქანისკენ წაიყვანა,ის კი უკან გამოიქცა,უკვე მანქანაში სვავდნენ სოფოს როცა მეტრეველი წამოადგათ

სამი მიზეზი (12 თავი)

პირველად რჩებოდა მთელი ოჯახი ერთად და არც მამას და არც შვილებს დაძინება არ უნდოდათ, ტელევიზორთან იჯდნენ და ყველაფერს განიხილავდნენ რაც გაახსენდებოდათ, განოს უხასიათობაც არ გამოპარვიათ და მამუკა ადგილზე ვერ ისვენებდა.

დაბრუნება (თავი 8)

ოთხი საათი ლოგინში უაზროდ ვტრიალებდი, ბოლოს ავდექი, ჩავიცვი და ვაკოსთან წავედი. სახლიდან ჩუმად გავიპარე, ღამის სამი საათი იყო, ტაქსი გავაჩერე, ვაკოს სახლის მისამართი ვუთხარი. მალევე ჩამოვედი

სტუმრობა საიქიოს თავი III (დანგრეული ქოხი)

ფერები და ნათება რომელიც წარსულიდან გადმოსულიყო და გღევანდღელობაში გამეფებულიყო ძალიან მეცნობოდა, ნაცნობი ქუჩა რომლის ყველა კუთხე კუნჭული ვიცი, ნაცნობი პერსონაჟები რომლებსაც ყოველდღიურად

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეოთხე)

-მოკლედ ლიზიკო, დღეს საღამოს ტორპედოს თამაშია თან ჩვეულებრივი თამაში კიარაა ქართული ელკლასიკოა და შენზე გავიგე ფრხბურთი უყვარსო და წამოხვალ??-მითხრა და გამიღიმა ისე როგორც იცის ხოლმე.

სამი მიზეზი (11 თავი)

-ხასიათებით სულ დედაშენი ხარ, სწორედ ასე ელაპარაკებოდა მამამისს მე რომ მიცავდა. მე შენთან ვარ შვილო, მარტო არც ერთი აღარ იქნებით არასდროს_მამის პასუხზე რატი ფრუტუნით დაუბრუნდა დივანს და გაგულისებული უყურებდა მოხვეულ მამა-შვილს. -მგონი დროა

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი 3)

-კარგი მაგრამ ეგრე ხოარ იბანავებ, წამოდი ზემოთ ჩემი დის საცურაო კოსტუმებია და ისინი ჩაიცვი.-მითხა და წავედით, ჩავიცვი სსაცურაო კოსტუმი და სარაფანა გადავიცვი რომელიც სანდრომ მომცა და ქვემოთ ჩავედი, ტბასთან გავედით და ვიბანავეთ, ღმერთო რგოორი

დაბრუნება (თავი 7)

თვალები გავახილე და ჩემს გვერძე მძინარე ვაკო დავინახე, ისეთი საყვარელი იყო მისი შეჭმა მინდოდა. სანამ გაიღვიძებდა სახეზე თამაში დავუწყე. ვაკვირდებოდი მის ზედმეტად სიმპატიურ სახეს, მუქ წარბებს, გრძელ წამწამებს და დიდ ლამაზ ტუჩებს. ხოო... მისი ტუჩები

ჭუჭყიანი სიცივე [1]

-არ შემოხვიდე...-ხრინწიანი ხმა გაისმა კედელთან მიბჯენილი საწოლიდან. მეც მაშინათვე ერთ ადგილას გავშეშდი. მისი ძლიერი ხმით შემკრთალი სულაც არ ვიყავი, რადგან ვიცოდი მის გულში ახლა რა ხდებოდა, როგორ