მუდმივ ხმაურში... 4 თავი

მიმი, შენი აზრით რამდენად დიდი უფსკრულია ოცნებასა და რეალობას შორის? -არ ვიცი, დიდი ხანია აღარ მიოცნებია. -გთხოვ რა დამელაპარაკე, მინდა მეგობრები მაინც ვიყოთ, ერთად გვძინავს, ერთმანეთი მოგვწონს, ახევარ დღეს ერთად ვატარებ, მეგობრები მაინც ხომ უნდა

უბედური შემთხვევა? (თავი 3)

ნია პირდაპირ ლიზას ოთახისკენ წავიდა.კარები გააღო და გაოგნებული დარჩა იმით,რაც დაინახა.წამით ყველაფერი გაეყინა,მოკვდა და თავიდან დაიბადა.ხელის შეშლა,მით უფრო სკანდალის მოწყობა არც უფიქრია,უხმოდ აპირებდა გამოსვლას,

პორფირია ( თავი 1.უკანასკნელი გზა )

იმ დილით ზუსტად ისეთი ამინდი იყო,როგორიც ბებიას უყვარდა.წინა საღამოდან მოყოლებული შეუჩერებლად წვიმდა,ქუჩები თითქმის დატბორილიყო. წვიმისაგან დამძიმებულ მიწაზე ფეხის ყოველი დადგმისას ორმოები კეთდებოდა,რომლებიც წყლით ივსებოდა,შემდეგ კი ბუშტებიანი

მარიონეტი (თავი ორმოცი)

თბილისში დაბრუნების შემდეგ შავნაბადას სამხედრო ბაზაზე სულ რამდენიმეჯერ იყო გიგა ნამყოფი. ყოფელთვის უჭირდა აქ ამოსვლა. მოგონებები, რომელთა დავიწყებასაც ასე მონდომებით ცდილობდა, სულაც არ იყო ასე მარტივად გასაქრობი. ახლაც თანამებრძოლებით სავსე ეზოს

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი2)

ყველა სისხლმდინარი ჭრილობას შეიძლება ეშველოს. მაგრამ ჭრილობა რომლიდანაც სისხლი არ გდის უფრო მტკივნეულია. ედუარდი თეთრ ხალიჩაზე იჯდა გაუთავებლად ეწეოდა სიგარეტს და ალკოჰოლით ჟღენთდა საკუთარ სხეულს.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 12)

დილით კარზე კაკუნმა გამოაფხიზლა ორივე,ანასტასიამ ხალათი მოიცვა და ჯერ კიდევ თვალების ფშვნეტით შეაღო კარები,მის წინ მდგომის დანახვისას კი წამიერად გამოფხიზლდა და სახე შეეშალა.

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 8)

დილით კარებზე კაკუნი მაღვიძებს. -სანდრა, სანდრა გღვიძავს? შეიძლება?-მეძახის ალექსანდრე და კარებზე აკაკუნებს. -კი შემოდი, რატომ გამაღვიძე?-ვეუბნები მას, როდესაც შემოდის.

არჩევანი (თავი 6)

-მართალია ალექსი სიმპათიურია,მაგრამ მე ისე არასოდეს დავეცემი რომ ალექსი შეწუხდეს ჩემი ყურადღებით,შეიძლება მომწონდეს კიდეც,მაგრამ ეს მხოლოდ ჩემში იქნება და შენ ერთი საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის მქონე ძალიან ეჭვიანი გოგო ხარ,

მუდმივ ხმაურში... 3 თავი

-ყოველდღე ვმუშაობ და მაშინ ვიღებ დასვენების დღეს როცა მომინდება, მირჩევნია მუდმივ ხმაურში ვიყო. და არ მკითხო რატომ დღეს შეკითხვების რაოდენობა ამოგეწურა_ამჯერადაც სიცილით უპასუხა გიგის მოქნეულ ბალიშს და სააბაზანოში შეიმალა. გამოსულს ბიჭი უკვე ჩაცმული

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 11)

ღვინისფერ ტუჩებს მიაწება მისი ტუჩები და საჭეს მიუბრუნდა. ანასტასია კი,მას ისე აკვირდებოდა,თითქოს ამდენი წლის განმავლობაში,პირველად ხედავდა დათას.