ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 7)

თვალები როცა გავახილი, თავიდან ვერ გავიაზრე რა მოხდა მეერე გამახსენდა, რომ გული წამივიდა. გავიგონე გამაყრუებელი წრიპინის ხმა და დავინახე აქვე სავარძელში ჩაძინებული ალექსანდრე. საშინლად მწყუროდა და გადავწყვიტე გამეღვიძებინა.

მუდმივ ხმაურში.... 2 თავი

-აუ ნინი, უბრალოდ შემეკითხე და გიპასუხებ რა, ხომ იცი ჩემი მოყოლა. -მასთან წევხარ? -ხო. -როდიდან?

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი1)

სასამართლოს დარბაზში იჯდა ედუარდი, შავი კაპიშონი წამოეფარებინა და შავი მზის სათვალე ეკეთა. ღია სხდომა იყო. დანაშაულს არცერთი ბრალდებული აღიარებდა თუმცა სამხილები და მტკიცებულებები ბევრი იყო რომ მათი დანაშაული დაედასტურებინათ.

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეოცე თავი (32)

-სად ვარ_მოესმა მისი ხმა -დამშვიდდი,ახლა კარგად ხარ,საავადმყოფოში ხარ_უაპსუხა ნიამ -შენ?_ზიზღით გახედა ნიას 

ჯაშუში (თავი 8)

უყურებდა მშვიდად და დინჯად მიმავალ ლევანის. ეს ბიჭი რაღაც მინიშნებას აძლევდა, მაგრამ რას? აშკარად შეცვლილი იყო, მაგრამ რამ შეცვალა? მისი თითოეული სიტყვა უტრიალებდა ლილიანს თავში,

ეჭვმიტანილი (3 თავი)

არ გაუმართლა,იქ დახვდა,სამ მამაკაცთან ერთად.დაკითხვის ოთახში გაყინული შევიდა,მხლოდ გიგას უყურებდა,მის მზერაში უნდოდა რამე წაეკითხა,მაგრამ ორჯონიკიძეს წამითაც კი არ გაუხედავს მისკენ.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 10)

- თქვენ ჩვენ გვემუქრებით რადგან შვილს ვაქორწინებთ??- არა ბატონო,გეშლებათ,ქორწინებისთვის არა,ძალადობისთვის.- მარიამ! მარიამ უთხარი რომ გინდა ქორწილი!ქალი თვალებს უბრიალებს

მუდმივ ხმაურში.... 1 თავი

-ბიჭებო თქვენი შეკვეთა_ნაცნობ ხუთ ბიჭს მიადგა და დამახსოვრებული სასმელები ჩამოურიგა. -აუ მიმი, საღოლ შენ მეხსიერებას რა, შენ თუ ასე იმახსოვრებ ყველას შეკვეთას. -კაი რა, ორი წელია ერთი და იმავეს მიკვეთავთ_გაეცინა გოგოს შენიშვნაზე.

მე შენამდე თავი9

სასწაულად შემეშინდა,მეგონა რაიმეს დამიშავებდა მისნაერი გიჟისგან არარის გასაკვირი ადამიანის მოკვლა ან დაზიანება ის ადამიანია ვისგამოც2წელი შიშის ქვეშ ვიყავი მკითხველო!ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის რომ მომკლას!

ჩემშივე სახლობ (5 თავი)

გამთენიისას, გადაღლილი გამოვიდა შენობიდან და სიგარეტს გაუკიდა. ბოლომდე ჩამწვარი ღერი მოისროლა და მანქანაში ჩაჯდა. ერთი კვირის წინანდელი ამბავი ჯერაც ვერ ამოიგდო გონებიდან.