ცის არტ ყელა ( თავი 10)

- ვაკო ჯაყელო , ჩაგრულთა მცველი გახდი? ჩვეული ამაზრზენობით იცინოდა და ცდილობდა სახლში შემოსულიყო. ვაკომ არაფერი უპასუხა, ხელი მოჰკიდა და კარი გაიხურა. ცივი წყლის თავზე დასხმას ჰგავდა, უცებ გამოვფხიზლდი და კარს მივვარდიი,

მთვარისა თავი1

საღამოს ისევ ბექამ დამირეკა.ცოტა ვილაპარაკეთ.ბექაც მეხვეწებოდა რომ ქორწილში წავსულიყავი.მაგრამ მე უარი ვუთხარი.აუ მთვარო რა ცუდია რომ არ მოდიხარ შენი დის ქორწილია.ვიფიქრე ვნახავ მთვაროს მეთქი და თურმე დღეს გავიგე მამაშენისგან რომ პანსიონატში ხარ.აუ

ჩემი ბოროტი ტყუპი და თავი 1(საცდელი)

გუშინ 24 აგვისტოს თბილიში დიდი ტრაგედია დატრიალდა.დაახლოებით 14:00 საათზე დახოცეს ყველასათვის კარგად ცნობილი ბიზნესმენ დავით ახვლედიანის ოჯახი.მხოლოდ მათი ქალიშვილი კატო ახვლედიანი გადარჩა.თვითმხილველები იუწყებიან ოჯახი მათმა ქალიშვილმა კატომ

წამის მეასედი (თავი 22)

-მე...-დავიბენი, მაგრამ შემდეგ ძალა მოვიკრიბე და დავიწყე.- ვაპირებდი შენთვის მეთქვა, ვიცი რა გეგმებიც გქონდა ლიზასთან დაკავშირებით, მაგრამ ასე გამოვიდა...მე და ნოე ერთად ვართ.- თავი ჩავღუნე, გაგრძელებას ვაპირებდი როდესაც ლოყა ამეწვა და გავიაზრე რომ

მოტაცებული თავი 1

-ღმერთო ჩამძინებია- სწრაფად ვდგები გორგოლაჭებიანი სკამიდან და თმებს ვისწორებ. დევისი ოდნავ მიღიმის და თავის პერანგს ეჯაჯგურება -არ მინდა რომ წახვიდე ელენ- უკვე მეოცეჯერ მიმეორებს ერთიდაიგივეს, მაგრამ საპასუხოდ მხოლოდ თვალებს ვატრიალებ -ღმერთო,

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-9)

- სამსახური აღარ მაქვს - ელი გაშრა - რა? რატომ? რა მოხდა - როუზმა ამოიოხრა და დაღლილი თვალებით ახედა - ..მე მათ იმედები გავუცრუე ელი. უნდა გენახა კარენის სახე, როგორ მიყურებდა. აგხხხ! - თმები აიწეწა - ამის შემდეგ, ვეღარასდროს შევძლებ თვალებში

მარიონეტი (ოცდამეთვრამეტე თავი)

მაქსიმუმ ნახევარი საათის სავალი გზაღა იქნებოდა დარჩენილი ყაზბეგამდე. წარსულის ტკბილ ზმაზებაზე ფიქრში ზუსტად ვერ მიხვდა რა დროს ჩაეძინა ნინოს. ღიმილი სახეზე შერჩენოდა. ოდნავ გახსნილი წითელი ტუჩებიდან მარგალიტებივით მოუჩანდა თეთრი კბილები. შუბლზე

შემომიყვარდი (თავი 3)

წვავდა ანიტას მზერა უკნიდან და თავისთვის ეცინებოდა, მაინც შეაყვარებდა თავს, რადაც არ უნდა დაჯდომოდა, არ იცოდა გეგი თუ მოცილებული ყავდა, მაგრამ მისი არსებობა დიდად არც აწუხებდა.

ბოლო რეისი -მესამე თავი (ის გიყურებს)

.ბნელ დერეფანს თვალი მოავლო,არა იქ ნამდვილად არავინ იყო.ცოტათი დამშვიდდა,მაგრამ ძარღვებში სისხლი გაეყინა,როდესაც დერეფნის ბოლოდან ხმადაბალი სიცილის ხმა მოესმა,სიცილი ძლიერდებოდა და თითქოს ვიღაც უახლოვდებოდა.

გრძნობებთან ჭიდილი {11თავი}

-როდემდე უნდა დაგემალა?გეკითხები?რატომ არ მითხარი?თუ გეგონა მოგატყუებდი?!არ გჯეროდა,ჩემი არ გჯეროდა არა?გეგონა ისევ იგივე დავრჩი.მეგონა ყველაფერი აგიხსენი და გითხარი,თუ რატომ მოგატყუე.თურმე რა ხდება-ირონიულად ჩაიცინა-მართალი ვარ,შენ მე არ მენდობი