ფიქტიური ქორწინება თავი 9

-ვერასოდეს ვიფიქრებდი ცოლიანი კაცი თუ გახდებოდი, გამიხარდა ოჯახს რომ მოეკიდე. -თქვენსკენ როგორ მიდის საქმეები?

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 16)

-მესმის,მესმის ჯერ ახალი დაწყებული გვაქვს ურთიერთობა ,მაგრამ .. -არა საქმე იმაშია რომ.. -გეშინია?-სიტყვის დამთავრება არ მაცადა -არა -არ მენდობი? -არა ,როგორ არა შენ თუ არა სხვას ვის ვენდობი?

ჯაშუში თავი 3

-დილამშვიდობის ლილიან-მხიარულად შეეგება თეა-მოდი გარეთ გრილა ამიტომ ტერასაზე გავშალე სადილი ხმა არ ამოუღია ისე გაყვა უკან, როგორც კი ლევანი დაინახა ეგრევე წარბები შეკრა, ცხვირი აუბზუა და მოწიწებით მიუჯდა სუფრას. ოო ღმერთო,

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეორე თავი)

-იკა? ცოტა არ იყოს გამიკვირდა. იმის კითხვას თუ ჩემი ნომერი საიდან გაიგო აზრი არ ჰქონდა. კი რაარი? -არაფერი უბრალოდ გკითხე, ასე მალე რატომ წადი? -ცოტა არ იყოს დავიღალე, თან ხვალ სკოლა მაქვს და გვიანობამდე ვერ დავრჩებოდი.

მდუმარე სასტუმრო - ჯოჯოხეთის ძაღლი (თავი 23)

ელის პასუხის მოლოდინში გული საშინლად უცემდა. ალესტერი ცოტა ხანს დუმდა. ბოლოს, როგორც იქნა, ხმა ამოიღო. - იმ პერიოდში ძალიან ბევრი დამსვენებელი გვყავდა, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ კაცი, რომელმაც ეს გააკეთა - მაკლ ბლეკ ტაიკა იყო…

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 5)

დრო ეს ერთადერთი რამაა რასაც ვერ გააჩერებ და ვერც უკან დააბრუნებ. უკვე 3 წელი გასულიყო იმ ამბებიდან თითქოს თბილისიც უფრო დამშვიდდა და ჩვეულ რიტმში ჩადგნენ თბილისელებიც.

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-4)

- გამარჯობა ! - გახარებული ხმით დაიყვირა როუზმა. - ოჰ..გამარჯობა..ქალბატონო…უკაცრავად თქვენი სახელი? - ჰკითხა , როუზის საქციელით დაბნეულმა მცველმა.

ცქნაფა თავი 8

გიო რა გჭირს? უბრალოდ მინდა ცოტა ხნით მარტო ვიყო , ასე რატო ნერვიულობ , უბრალოდ მჭირდება დრო , სიმარტოვე და ფიქრი , ახლა ვერ გეტყვი მაგარამ რომ ჩამოვალ აუციელბად მოგიყვები

აღარასოდეს დაგკარგავ (პირველი თავი)

-დილაადრიან მობილურის ზარმა გამაღვიძა. ნომრისთვის არც შემიხედავს ისე ვუპასუხე....გისმენთ -შენ რა გეძინა? -ვაიმე ანი დავყრუვდი რამხელას მიყვირი? ხო ნორმალურ ადამინებს დილაადრიან სძინავთ

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 12

მოკლედ იმ საღამოს გიგიმ ითამადა ,ბევრი გვაცინა და გვამხიარულა,კარგად გაუგეს ერთმანეთს ბიჭებმა.ბევრიც დალიეს და იმაიმუნეს,თითქოს დიდი ხანია ერთმანეთს იცნობენო.მერე გიგიმ გიტარა გადმოიღო და სიმრეაც მოგვიძღვნა,მატეც რომ აყვა სასიამოვნოდ გაოცებული