თბილისი ცის ქვეშ... თავი 1

მამაკაცის ალერსი არ მღირსებია და რაღა მაინცდამინც ახალ უნდა გადავყროდი ასეთი სიტუაციას,გავბრაზდი და სიმწრისგნან კინაღამ მე ავკივლდი აქედან..-ესეც შენი სიმშვიდე და კომფორტი,დატეულიყავი ნია იქ სადაც იყავი,დაემშვიდობე ყველაფერს,ვბრაზობდი საკუთარ

ღამის აჩრდილი (7თავი)

-არის აქ ვინმე?გამიღეთ!გააღეთ კარები!-ბოლო ხმაზე ვყვიროდი და ვცდილობდი ვინმესთვის მაინც მიმეწვდინა ხმა,ამ დაყრუებული ოთახიდან.მალე კი საკეტის ხმა გაისმა,მას კარის ჭრიალიც მოყვა და ისიც გაიღო,ნელა კი მასში დაახლოებით 27-28 წლის “კაცი“

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეხუთე)

- აი მაგალითად, ასეთ მდგომარეობაში, რომ დამინახავ თავის გაკონტროლებას შეძლებ ? - საწოლიდან ავდექი და ნახევრად შიშველი დემეტრეს წინ დავდექი, მოკლედ, რომ ვთქვათ, ჩემი ახალი ღამის პერანგი " გავამარიაჟე "

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მეოთხე)

კარზე ბრახუნია. ოთახიდან შეშინებული გამოვარდი და დედას შევხედე რომელსაც, სადაცაა, შიშისგან გული ამოუვარდება. - სესი, ჯერ გაიხედე, ეგრევე ნუ გააღებ - მაფრთხილებს დედა. გავიხედე თუ არა, გავიცინე და დედას ვუთხარი - ეს ხომ მამაა, მაკდონალდსის მენიუებით

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 8 )

რამდენიმე კვირის წინ შემომიშვეს აქ და რო გელაპარაკებოდი თითების შეხება ვიგრძენი, მაგრამ ვერაფრით დავამტკიცე, ექიმმა ემოციის ფონიაო- დაიწყო რატიმ და რაფას აეყუდა -არ მახსოვს- წავილუღლუღე მე და მივხვდი როგორ ავნერვიულდი როცა ვაკომ კარი მიხურა და ჩვენ

მდუმარე სასტუმრო - სიზმრების დამჭერი (თავი 3)

ღამის სამი საათი იყო, როდესაც ელი მეთიუს ეზოში შევიდა. მეთიუს არ ეძინა. ვერანდაზე, მოქანავე სავარძელში იჯდა და წიგნს კითხულობდა. ელის დანახვაზე შეკრთა, წიგნი გვერდით გადადო და ფეხზე წამოდგა. შეშფოთებულმა ჰკითხა, – რამე ხომ არ შეგემთხვათო და როდესაც

მომავალი ბედნიერება {6 თავი}

მაკოცა...მაკოცა და მეგონა რომ, ჩემს ირგვლივ დრო გაჩერდა... ეს ის გრძნობა იყო, რომელიც არასდროს გამომიცდია, მითუმეტეს საყვარელი ადამიანისაგან. მას კოცნაში მეც ავყევი. ვერ ვიაზრებდი რას ვაკეთებდი იმდენად გაფანტული მქონდა გონება. ვფიქრობდი მხოლოდ

ორი მოწმე (თავი 4)

-არაფერი ლაშა, უკვე სხვა მაგიდასთან მივდიოდი_ბიჭი მაინც რომ თვალებით ბურღავდა დაჩის, ლილიამ ჩუმად ჩაულაპარაკა_ხოიცი ქუთაისელი ბიჭები როგორები არიან, დღეს გაიგო მისი შეყვარებული მიმტანად რომ მუშაობს და არ მოეწონა_ვითომ გაიცინა და ამაზე უფრო გაცოფებულ

მე მია ( თავი მეორე )

გვეყოფა წარსული მე ხვალინდელი დღით ვცხოვრობ, ჩემთვის არაფერია წარსული და თითქმის არც აწმყო მე მომავალში ვარ გაჭედილი,ყოველთვის იმაზე ვფიქრობ რა იქნება შემდეგ და არასდროს ვფიქრობ იმაზე რა არის ახლა , ეს ცუდიცაა და კარგიც -რა გქვია? მესმის ბიჭის ხმა,

ეს რეალობაა? (თავი 3)

დილას თავის ტკივილით გავიღვიძე. ყველას ერთ ოთახში ჩაგვძინებია. საოცარი სანახავები ვიყავით: დემეტრეს მაგიდის ქვეშ ეძინა, ბოთლჩახუტებულს; სალომე ირაკლის აწვა; მე კი მუცელზე ვიწექი, ფეხები თეაზე მდებია, თავი კი რბილად მედო. პირზე ხელი მოვისვი და ოდნავ