დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 3)

თავის ოთახში იყო ლოგინზე გაწოლილი, მუცელზე ლეპტოპი ედო და სოციალურ ქსელს ათვალიერებდა. თავის რამოდენიმე ფოტოსაც გადახედა. ფოტოებზე ლაიქები და კომენტარე არასდროს აკლდა.

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (22 თავი)

-წავიდეთ?-ვკითხე,ანგარიში გადავიხადე და კაფიდან გამოვედით. -სად გინდა წასვლა?-მკითხა უეცრად. -ადგილები გამოგელია?-გამეცინა. -არა...უბრალოდ...არჩევის უფლებას გაძლევ. -რასა და რას შორის? -რბოლა თუ ბრძოლა წესების გარეშე? -მერი...ახლახანს არ მოხვედი

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მესამე)

მიჩქარდებოდა და ყველა ნათქვამზე მასთან გავრბოდი-მწარედ ჩამეცინა-თავიდან გეგა ყურადღებას არ მაქცევდა თუმცა შემდეგ ისიც დამიახლოვდა, ჩემთან ურთიერთობა გადაწყვიტა რაც სიმართლე გითხრა ძალიან გამიკვირდა. დღითიდღე ვრწმუნდებოდი რომ გეგა მიყვარდა და ისიც არ

შეუძლებელი არაფერია ( თავი პირველი )

საღამოს ცხრა საათია, წვიმა თხეშით მოედინება. ნისლივით გადაჰკვროდა ღამისფერ ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნებოდა ცაზე, გამაყრუებელი, საშიში ხმით. ოცდახუთ წლამდე ახალგაზრდა გოგონა, ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარი გაჰყურებს ლამპიონებით განათებულ ქუჩებს.

ჩემი დემონი (3თავი)

3თავი უკვე 1 კვირაზე მეტი გავიდა რაც აქაურობის რემონტს მოვრჩი და ბედნიერებით ვტკბებოდი, ეზოში ჰამაკიც დავკიდე, მაგრამ ცოტა ხანში მარტოობით მოვიწყინე და ვიფიქრე რომ რაღაც ახალი მჭირდებოდა, ამიტომ სამსახურის მოძებნა დავიწყე, ჟურნალებიც და ინტერნეტ

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 2)

ამაზე ფიქრობდა ელენე როდესაც ვიღაცის მზერამ ზურგი აუწვა, თავი უკან გაატრიალა და ალექსანდრე დაინახა. არ იცოდა ვინ იყო ალექსანდრე, წარმოდგენაც არ ჰქონდა. ჰქონდა სოციალური ქსელები მაგრამ ხშირად არ შედიოდა. უამრავი ადამიანი წერდა: იტყვა ყალბი იყო!

*ის დაბრუნდა* 2 თავი

ვგრძნობ ვიღაცის მძიმე ხელს ჩემს წელზე.თვალები გავახილე და დავინახე წამოწოლილი ნიკა რომელსაც ლამაზად ჩასძინებია და ასევე ლამაზადვე ხვრინავდა. მე კიდე ჩუმა ავდექი და მას საჩუქრად ცივი

ნამდვილი ამბავი სიყვარულზე თავი პირველი

პირველად ვწერ და იმედია მოგეწონებათ ეს ისტორია არ იქნება გამოგიონილი მინდა ნამდვილი ამბავი მოგიყვეთ. თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ ისტორიის წერას თქვენი აზრი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 6

დილით ადრე ავდექი თავი მოვიწესრიგე და სამზარეულოში ჩავედი, ყავა გავიმზადე და შოკოლადის ტორტთან ერთად მივირთმევდი, მალევე დიმიტრიც შემომიერთდა და მასაც შევთავაზე ყავა, მივირთმევდით და ვსაუბრობდით. ბევრი რამ გავიგე მასზე და მის ოჯახზე.

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? (თავი 6)

მიშოს ოთახის აივანზე ისხდნენ,ისევ 23 დეკემბრის მთვარე ანათებდა არე-მარეს,ავის მომასწაებელი სიჩუმე დაჰპატრონებოდა რიწის ქუჩას,ვერც ერთი ბედავდა ხმის ამოღებას,გოგონას თავში ფიქრის კორიანტელი დატრიალებულიყო,ვაჟი მომლოდინე თვალებით ათვალიერებდა