ბედია თუ შემთხვევითობა (საცდელი თავი)

არ ვიცი როგორ დავიწყო,არც ის ვიცი რა ვთქვა,მოკლედ ზუსტად ერთი წლის უკან დავკარგე ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი ჩემი ფუმფულა ბებიკო,ბებო რომელმაც გამზარდა და მასწავლა სიყვარულის და მეგობრობის ფასი,ვისი წყალობითაც მე ეხლა ვარ, ზუსტად ერთი წლის

მარიონეტი (მეთექვსმეტე თავი)

შემდეგ?! ხაკისფერი ფოთლებით გაწყობილ სამხედრო გვარდიელის ფორმაზე ოქროსფერი ასოებით ამოქარგული ზურაბ ბოჭორიშვილი. მერედა როგორ უხდებოდა?! სუნთქვაშეკრული უმზერდა კარში მდგომ ახმახს. შემდეგ?! მამის სახეზე ერთბაშად შეცვლილი თბილი გამომეტყველება,

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (10)

-ანი-დავიწყე ყვირილი ცოტა ხანში კი რაღაც ამაფარეს პირზე და გონება დავკარგე...რომ გამოვიღვიძე ჩაბნლებულ ოთახში ვიყავი საწოლზე ვიწექი ცალი ხელი კი თოკით საწოლზე ვიყავი მიბმული უცებ ვიღაც შემოვიდა

შავ თეთრი წყვდიადი. { თავი | }

სინათლეზე გასვლა, არ მესმოდა და ვერ ვუპასუხებდი ადამიანებს კითხვაზე პასუხს... და თუ მივხდებოდი ტუჩების მანერათი რას მერჩოდა, იმ პასუხსზე გაცემაც არმინდოდა რომ ცივად არ მეპასუხა.. ყველას ეგონა შემეძლო ბევრი რამე მიმეღწია და ამიტომაც

ქვეყანა საქართველო-სექსის თაობა(დაბრუნება) პირველი თავი !

დიდი დრო გავიდა, თუმცა მე ისევ ის ანნა ვარ. შევეშვი აბებსაც, რომელსაც ვიღებდი ყოველდღიურად. ყველა წავიდა ჩემი ცხოვრებიდან მათშორის ეკაც. ჩემი დაც მენატრება, რომელმაც ასეთ პატარა ასაკში მიმატოვა, რაღაც პერიოდის განმავლობაში ის ადამიანიც კი

პირველი სიყვარული 4 თავი

თვითმფრინავისკენ გაემართა.სევდიანად შხედა ნიკას და გზა ისევ განაგრძო.ნიკამ იგრძნო რომ ეს უკანასკნელი მზერა იყო.ბიჭმა იგრძნო თუ როგორ იცლებოდა ნელ ნელა ძალებისგან მასაც ამოუტივტივდა თავში ყველა მათი საერთო მოგონება,მისი სევდა და სასოწარკვეთა

სიჩუმე,ჩემთან [3 თავი]

რატო გენანები? იქნებ ძაან ცუდი გოგო ვარ?-თვალებში შევხედე. -ისეთი მწვანე თვალები გაქ,ცუდი ვერანაირ პონტში ვერ იქნები.ცუდი ეს ცხოვრებაა,თან შენთვის კიდე უფრო ცუდი ეგეთი ლამაზი თვალები რო გაქ-ხელი ლოყაზე ჩამომისვა,მეგონა დღეს სალომეს დაბადების დღიდან

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცხრე თავი (21)

ჰო,უნდა წავიდე,ბოლო დროს ვეღარ მივდიოდი ხშირად და არ მინდა საქმე გავაფუჭო -კარგი კარგი_უპასუხა დათომ.ფეხზე წამოდგა და ქალს ხელები მოხვია.-მაგრამ დამპირდი,რომ მალე დაბრუნდები და ძალიან არ დაიღლი თავს,კარგი? -კარგი,კარგი_გაეცინა ქალს და თავი

ჩემი ცხოვრების 3 წელი (თავი 4 )

ზუსტად ნახევარი საათი თათას ერთი სიტყვა არ უთქვამს ისე უსმენდა გიკას, ხვდებოდა ზუსტად ხვდებოდა რა მდგომარეობაში იყო თავის დაქალი, ერთადერთი რაც არ იცოდა, თუ რა უნდა ეთქვა ამ ყველაფრის შემდეგ მას, რა უნდა ერჩია, რა უნდა გამოეხატა. ხედავდა გიკას

ჩემი ბუჩქი (თავი 6)

-ჩემიი ხო გჯერაა ლუუ ??? ისე მესიამოვნა ჩემი სახელის ასე განსხვავებულად დაძახებამ რომ ერთიანად მოვეშვი.. -რათქმაუნდა.. ამოვისრტუტუნე და მის მოხვეულ ხელებს ჩემი მოვხვიეე.. -შენს თავს გეფიცებიი ისემალეე დავბრუნდებიი მონატრებასაც კიო ვერ მოასწრებ..