ყველას წინააღმდეგ (თავი 10)
ხანდახან ვიჭერდი მის მზერას საერთო გაკვეთილებზე ისიც ორი ან სამი წამით. ლუკას ნაჩუქარ დღიურს ხელიდან არ ვუშვებდი, მემგონი მალე გავავსებდი კიდეც, ყოველთვის სადაც არ უნდა დაგენახეთ ყოველთვის ვწერდი. მალევე მოვიდა 21 ნოემბერი რომელიცმოახლოება (IX თავი)
-საშინელი ადამიანი ვარ, ახლა ასეთ დროს რომ გტოვებ! პალატიდან ისე გავდივარ, ნიკას თვალს არ ვაშორებ. გარეთ გამოსული, მისი ოჯახის წევრები კარებთან არ მხვდებიან. ცრემლებისგან, ვეღარც კი ვარჩევ გარშემო არეალს და დაბინდული თვალებით ვცდილობ ტაქსიმიზანი ( თავი 4)
დარბაზი სავსეა ხალხით, მომწონს ძალიან აქავრობა, ხალხმრავლობა, ასე მგონია აქაა ჩემი ადგილი. მორცხვობის და თავში ჩაკეტილობის დრო აღარ არ არის. დროა გავიხსნა და სანაცნობო წრე შევიძინო, თუ მინდა რომ, მიზანს მივაღწიო. დეივიდი უამრავ ადამიანს მაცნობს, მეცყველას წინააღმდეგ (თავი 10)
ხანდახან ვიჭერდი მის მზერას საერთო გაკვეთილებზე ისიც ორი ან სამი წამით. ლუკას ნაჩუქარ დღიურს ხელიდან არ ვუშვებდი, მემგონი მალე გავავსებდი კიდეც, ყოველთვის სადაც არ უნდა დაგენახეთ ყოველთვის ვწერდი. მალევე მოვიდა 21 ნოემბერი რომელიცცუდი ბიჭის პატარა გოგო (16 თავი)
სამზარეულოში გავედი და ჩაის მომზადება დავიწყე. სანდრო 2 დღით მეგობრებთან ერთად იყო წასული სათხილამუროდ ამიტომ სახლში სულ მარტო ვიყავი. სანდრო თავიდან სასტიკ უარზე იყო ჩემი მარტო დატოვების, არც მე არ მინდოდა მარტო ყოფნა, მაგრამ ვხედავდი როგორმიზანი (თავი 3)
უხეში, უტაქტო. ღმერთო მომეცი მოთმინება. დღეს ჩემი დღე ნაღდად არ არის. ნეტა საათი რომელია, მაჯაზე ვიყურები, ღამის 2 საათია, კიდევ ორი საათი დარჩა. საპირფარეშოში შევდივარ, სახეზე ცივ წ**ლს ვისხამ და სარკეში ვუყურებ ჩემს გამოსახულებას, ვინ ვარ საერთოდ?დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - თავი 12 )
-მამი უმცირესობაში ვარ ოჯახში და ბიჭი იყავი რა _ მუცელზე მაკოცა, მე კი სანამ ადგებოდა დავიხარე და მის „მარადცივ“ ბაგეებს დავეწაფე, კოცნა უფრო და უფრო მომთხოვნი ხდებოდა, მალევე მოშორდა ჩემს ტუჩებს და შუბლზე მაკოცაყველას წინააღმდეგ (თავი 9)
თითოეულ ჩემს სიტყვას უსმენდა, ზოგზე თავს მიქნევდა ზოგზე ეცინებოდა. აღარ ვიცოდი უკვე რა გამეკეთებინა არც მინდოდა მადლობის მაგიერ გამომელანძღა... რაც გოგოები გვერდიდან არ მშორდებოდნენ ბუნაგში მისვლას ვეღარ ვახერხებდი თუმცა გვიან როცა სახლში გავაგდებდიმიზანი (თავი 2)
-ლაილა, მეათე მაგიდასთან მიდი, უნდათ რო შენ მოემსახურო. -რა? კი მაგრამ რატო? ვინ არიან ? -რამდენ კითხვებს სვავ, წადი და მოემსახურე თქო.მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მესამე თავი (15)
უკვე საღამო იყო სარეპეტიციოში მხოლოდ ლუკა და ლევანი იყვნენ.ბიჭები ფანჯრის რაფაზე ისხდნენ და ხმას არ იღებდნენ.ლევანი ფანჯარაში იყურებოდა და სხვადასხვა მიმართულებით მიმავალ მანქანებს აკვირდებოდა.თუმცა მანქანებზეტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.