პირველი სიყვარული 3 თავი

ეტყვი რომ გიყვარს და რომ არ დაიტანჯოს და იმ ადამიანთა იყოს ვინც უყვარს აქედან ძალიან შორს მიდიხარ?_გაოცებით და აბნეულად ჩამოაყალიბა ნათიამ. -არა!გააფრინე?მაგას ვერ ვეტყვი...მინდა ბედნიერი იყოს მაგას თუ გაიგებს ვერესოდეს ვერ იქნება ბედნიერი.ეგ კი არა

გზა შენისაკენ (თავი 1)

-რაიყო ეკონომიას აკეთებ? -მწვანე თვალებით ამომხედა,თან ცალი წარბი აწეული ჰქონდა ცალსახად იღიმოდა. სიგარეტის ყუთიდან ერთი ღერი ამოაძვრინა,წაუკიდა, სანთებელა სიგარეტის ყუთში ჩაჩურთა და ანგარიშმიუცემლად ,,ნაგლად’’ ჩემს ძველებურ მაგიდაზე მოისროლა,

ჩემი ბუჩქი (თავი 4)

როგორ შემაშინეე ლიზიი, მაგაზე ცალკე ვილაპარაკებთ.. ახლა დამშვიდდი და დაჯექიი მიდიი.. მანქანაში რომდავჯექიი დემესს სურნელიით გაჟღენთილი სალონი ძალიან მესიამოვნაა, მისი წყალი უკითხავად ავიგე და დავლიეე, მისი ტუჩების გემო ისევ შემორჩენოდა.. ჯერ ბოლომდე

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 11 თავი )

სანამ შენ შეგხვდებოდი შეყვარებული მყავდა- ალექსანდრეს ძარღვები დაეჭიმა., - დიტო. წელიწადი ვიყავით ერთად როგორც შეყვარებულები. ერთ საღამოს როცა ვიჩხუბეთ, მის ძველ ნაშასთან წასულა. ეს ბოლოს გავიგე. იმ გოგოს უყვარდა დიტო და მისი დაბრუნება უნდოდა. ის

ჩემი ცხოვრების 3 წელი (თავი 1)

ჭავჭავაძეზე მივდიოდი, უცბად რომ დავინახე დიდი შენობა უამრავი ხალხით გარშმო, იმდენად პატარა ვიყავი რომ არც კი ვიცოდი რა იყო, წავიკითხე და მივხვდი რომ ეს ის ადგილი იყო, საიდანაც მოდიოდა ჩვენი მშობლების ხშირი ფრაზა ''სტუნდენტობა რა მაგარია'' რატომღაც

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 10 თავი )

ვინ იყო? - მისი თვალები ყველაფერს ირეკლავდა სითბოს და სიყვარულის გარდა. მისმა მზერამ გამყინა და საუბრის უნარი წამართვა. - ჯანდაბა ნინა! მიპასუხე! - დამიყვირა და ხელი საჭეს მიარტყა. ყელზე და შუბლზე ძარღვები ჰქონდა დაბერილი. მე?! გაშტერებული

წერილები.(მესამე თავი)

პასუხი, რომ ვერ მიიღო ბავშვივით ტუჩები დაბრიცა და ტელეფონი საწოლზე მიაგდო. “ფიქრები წამართვა! იმაზეც ვერ ვფიქრობ რაც მე მინდა.. ხალიანო, ფიქრები მომპარე.” ტელეფონს დაწვდა და ესემესებს თავიდან დაუყვა. დააჟრჟოლა, სიგიჟემდე მოუნდა იმ მომენტში

სოხუმსკი (13 თავი)

ბერლინი, ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო ევროპული ქალაქი, დიანას სანატრელი ქვეყნის ულამაზესი დედაქალაქი გახლდათ. ბავშვობიდანვე ოცნებად ქონდა ქცეული იმ ულამაზეს ადგილას ფეხი დაედგა და თავად

ჩემი ბუჩქი (თავი 3)

ენას თუ არ გააჩერებ ნახავ რა შეუძლია ამათ.. ბოროტულად გავუღიმე და ხელიი დამიჭირა მთელი გზა ცერათი მეფერებოდა და არ მიშვებდა... მე კიდევ თითქოს გაბრაზებული მაგრამ ამ დროს ყველაზე კმაყოფილიი გავყურებდი გზას... -მოვედით, რომ გამოხვალ დამირეკე და

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეთორმეტე

პირველ სართულზე ატირებული ჩავედი და თან უზარმაზარი ბარგიც ჩავიტანე. ბოლოჯერ მოვავლე თვალი ამ სახლს, სადაც უამრავი მოგონება მაკავშირებს ბედნიერებით და უბედურებით სავსე. ეს სახლი საუკეთესო მოგონებებს ინახავს ჩემი და ანდრეასას,ადამიანის რომელიც იმაზე