აბსტრაქციაში მყოფი (თავი 4)

გადიოდა დღეები და ალექსანდრეს და ბარბარეს სამყარო უფრო და უფრო ფართოვდებოდა,საზღვრებს სცდებოდა,ეიფორიის და რელაქსაციის შერწყმა იყო მათი ურთიერთობა. -სადმე არ წავდეთ ბაბი დასასვენებლად? -მივადექით ამ თემას ხო უკვე?! -კი ვერსად გამექცევი.

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი24)

ისე შევყევი სმას, ერთი ბოთლი რომ გამოვცალე, მეორე ავიღე, შუაღმე იყო, მაგრამ თითქოს შუადღე იყო წამით არ მოვდუნებულვარ, სამი ბოთლის მერე, ლუდი მაგიდასთან აღარ იდო, წამოვდექი და მთელმა სახლმა შეზანზარდა, ყურადღება არ მივაქციე, ფეხები მერეოდა მაგრამ

ნდობის ფასი (თავი VI)

-ის იმსახურებს, დედა, გესმის?! იმსახურებს სრულფასოვან ოჯახს! მე კი მისთვის არაფრის გაკეთება არ შემიძლია..-სიგარეტი ჩავაქრე და უღონოდ ჩამოვუშვი ხელები. უკვე მერამდენედ ამღერებულ ტელეფონს ხმა გამოვურთე და სახე ხელებში ჩავრგე. მისი სითბო ვიგრძენი,

დაიჯერე, სასწაულები არსებობს (თავი 2)

შეშინებული ცხენი უკანა ფეხებზე დადგა და თან ცოტა უკან დაიხია. პრინცის სიცოცხლეს საფრთხე შეექმნა. ხელი კარგად რომ არ მოეკიდა მიწიდან ვერ ააფხეკდნენ მაგრამ ხომ იცით რაც გიწერია იმას ვერ აცდები. ვერონა მოულოდნელობისგან შეხტა და დაბალი და განიერი

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეთერთმეტე თავი)

-შვილო, ემილია-განაგრძობდა ძახილს მაგრამ ხმა ვეღარ მიაწვდინა შვილს ემილია დაბრუნდა სამსახურში და ფიქრში გართული აივანზე ყავას შეექცეოდა, როდესაც ნაცნობი ხმა მოესმა. -რას აკეთებ აქ? -ვერ ხედავ ყავას ვსვამ -მაშინ ასე გკითხავ რაზე ფიქრობ?-მომხიბვლელად

როცა თვალებში ჩაგხედე (4 თავი)

- ემაა! რაგაცინებს?- დაიყვირა ნიკამ,- ვერხედავ კინაღამ დაიხრჩო. - ჩუმად ბიჭო ნუ უყვირი, - შემომხედა გაწუწულმა და ფერდაკარგულმა დემემ. - ბიჭო კინაღამ დაიხრჩვე. - აუ, დემე , მაპატიე რაა, მეგონა ხუმრობდი...

ცეცხლოვანი ტანგო /7თავი

წამოვიწიე და მის ფეხებს შორის მოვთავსდი. ტუჩებს რიტმულად ვამოძრავებდი მისაზე და ისიც განაბული იყო ჩემ მკლავებში. არ მაინტერესებდა არავინ და არაფერი. ტუჩებს მოშორებული მის ყელს დავაკვდი. გემრიელად ვკოცნიდი და ვკბენდი,მის ფაფუკ კისერს. კვნესის ხმა,რომ

ბიზნეს ვუმენი (თავი 18)

-რა გვინდა? -რაააა ....და ....-ინტერესით ვრუნდები მისკენ უკვე გამოფხიზლებული-კაი ეხლა არ დაიწყო ოღონდ-მაპარებს თავის ჭკუით-შენმა კლასემლა თეამ დარეკა გუშინ, გეძინა და არ გაგაღვიძე, მითხრა, რომ შეკრება უნდათ სადმე, რომ კლასლები შეხვდრა ქონდეთ რა....

მზის სხივი ელვის აჩენს ბუნებას (თავი 1)

ავტობუსში ვიჯექი და ვფიქრობდი ჩემს იდიოტურ სიცოცხლეზე , ცხოპვრებაზე თუ რავიცი რაც გინდათ ის დაარქვით სკოლაში მივდიოდი მაშინ მხოლოდ თხუთმეტი წლის გახლდით, არ ვიცოდი რა იყო შრომა, ,

დაუმორჩილებელი ( თავი 21 )

-ისე ნუ იქცევი თითქოს არ აღელვდი იმ ზარზე და არც ის განერვიულებს რომ .. გაიჭირდა როგორი დამამცირებელია საკუთარ ცოლს უხსნას რომ მისგან შვილი არ უნდა . -რომ რა ,ამირანის შვილი ვარ და მოიცა როგორ თქვი ერთხელ ჩემი შვილი ჩემი ფარია მამაჩემისთვის თუ