უჟმური და დარტყმული (თავი მეოთხე )

ყველგან ეს როგორ უნდა მხვდებოდეს? არა რა რაჯანდაბა უნდა ამას აქ? -ჩავიბურტყუნე ჩემთვის და მომღიმარ ალექსანდრეს მზერა გავუსწორე. - მეგობრებო ! დღეს ჩვენ ვიხილავთ წლის რბოლას , რომელშიდაც პირველობისთვის იბრძოლებენ ახალბედა მრბოლელი ალექსანდრე

დრამიონი 1 თავი

ხელი ჩამავლო და მომატრიალა რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ვერ მოასწრო რონი გამოჩნდა მან ჩემს ჩანთაში რაღაც ჩააგდო და მითხრა გთხოვ წაიკითხე არ გადააგდოო. განაწილების ცერემონიაც დამთავრდა საერთო ოთახში ავედი წერლი ამოვიღე ზედ ეწერა "ჰერმიონს" დრაკოს

მილიონი მიზეზი (თავი 1 )

წვიმის წვეთებით დანამულ სახეს ხელისგულით ვიწმენდ და გზას ვაგრძელებ.ალბათ ოდესმე მოვბრუნდები და ამ გზას ისევ ავივლი უკან,მანამდე კი წინ მივდივარ..მითხრა უკან არასდროს დაიიხიოო ხოდა მეც წინ ვაგრძელებ გზას,ყოველთვის ასე ვიზამ წავალ წინ მეტი რა საქმე

უცხო ქალის ცრემლი 3 თავი

იცი როგორ ვერ ვიტან,ამ კურდღლის გამოხედვას და მაინც ვერ გადაეჩვიე.ღიმილით გავიდნენ სახლიდან და ელისო სახლში ჩუმად შეიპარა.არ გაუშვა მიშო და ასე გაუხდელად მიწვა ორივე ძალა გამოცლილები.ორივე ჩუმად იწვა და ორივემ თავიდან გააიანალიზა და ყველაფერი

დაუმორჩილებელი (თავი 1)

-დაწერე და გაუგზავნე რა კულტურააა ეგ … ლიზამ სწრაფად დაწერა სალფეტკზე რაც უნდოდა და მიმტანს გაატაანა . თან სულმოუთქმელად ადევნებდა თვალს მიმტანის ნაბიჯებს რომწლიც მის ჯინაზე კუსნაბიჯებით მიდიოდა. როგორც იქნა მიუახლოვდა და ლევანს დაკეცილი სალფეტკი

RED WINE... (1 თავი)

_დღეს ჩემი პირველი სამუშაო დღეა სამშობლოში., ცხოვრებაში ასეთი დაბნეული და ანერვიულებული არ ვყოფილვარ როგორც დღეს, ვაღიარებ და ვიტყვი რომ მსგავსი ემოციურობა არ მახასიათებს თუმცა დღეს ისე ვღელავ როგორც არასდროს, დილიდან ისეთ ფაციფუცში ვარ დავიმხე

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეცამეტე )

დილით შვიდ საათზე ყველა ფეხზე იდგა. ამინდი მართლაც მშვენიერი იყო, აი ისეთი სიარულის სურვილს რომ გიღვივებს და გექაჩება წადი გაისეირნეო. სწორედ ამიტომ მართა დილაადრიან წამოხტა , ყველა სანდროს ელოდებოდა რომელსაც იმდენად გემრიელად ეძინა გაღვიძება

ჭორფლიანი (2 თავი)

გემრიელად გავიზმორე და საათს კმაყოფილმა შევხედე. წამოვდექი და სააბაზანოში გავედი, როგორც კი მოვწესრიგდი ტანსაცმლის არჩევას შევუდექი. საბოლოოდ დავადგი საშველი და შავი ტყავის კაბა, შავი მაღლები და თეთრი საროჩკა ჩავიცვი. ხელზე საათი გავიკეთე და როგორც

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეთორმეტე)

წარმოიდგინეთ უღრან ტყეში ხართ რას გრძნობთ ? შიშს იმისა რომ ღამით რომელიმე ცხოველი დაგგლეჯს ? შიშს იმისა რომ შეიძლება სამუდამოდ ამ ტყეში დარჩე თუ იმის რომ მარტო ხარ ?მართას სხეულიც ამ უსიამოვნო გრძნობას მოეცვა დაეპატრონა მის სულს და შიგნიდან ჭამდა .

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეათე თავი)

რომ გეკითხათ მალავდნენ, თითქოს არავის უნდა გაეგო ციხეში მომხდარი ინციდენტის შესახებ, თუმცა კულუარებში ყველა ამაზე საუბრობდა. ზუზუნით, ტალღისებურად კამერიდან-კამერაში გადადიოდა სხვადასხვა სახის ინფორმაცია, სულ უფრო და უფრო ბუქდებოდა და ფორმდებოდა.