დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეშვიდე, დასასრული)

დადგა ის დღეც რომელსა დიდიხანია ველოდებიი ...დღეს დემეტრეს ცოლი ვხდები ...ჯერკიდე ვერ დამიჯერებია რომ დღეს ვთხოვდები .. -ლოლაა ! ადგომის დროაა !! შემომივარდა ოთახში დედაჩემი -კაი ხოო ვდგები მაცადეთ ცოტაა

სადღაც შორს... მთებში თავი 22

... ყოველთვის მაინტერესებდა როგორი იყო ლამაზი ქალი ან ვინ როგორ ქალს თვლიდა ლამაზად? ყოველთვის მაინტერესებდა რაში მდგომარეობდა ბედნიერება და ადამიანის ცხოვრების არსი... როცა ამ თემაზე საკითხები წამოიჭრებოდა ყველა სხვადასხვა აზრს გამოთქვამდა.. მე კი

ასეც ხდება ხოლმე (მეშვიდე თავი)

სანამ სამსახურში მივიდოდი, ანისთან გავიარე. კორპუსში, ლიფტის არქონის გამო, მეხუთე სართულზე ქოშინით ავედი. სული, რომ მოვითქვი კარებზე დავაკაკუნე.. რამდენიმე წამში გააღო ქალბატონმა კარი და ისე შებრუნდა არც მომსალმებია.. ღიმილი სახიდან წამეშალა,

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (7 თავი)

იმ დღის შემდეგ ბექა აღარ მინახავს, არც მე გავდიოდი სახლიდან არც თვითონ აქტიურობდა, აქტიურობდა კი არა ორი კვირის მანძილზე საერთოდ არავის არ მოუკრავს მისთვის თვალი. ბუკა რამოდენიმეჯერ შემხვდა მაგრამ არც მას დასცდენია რამე, თუმცა დარწმუნებული ვარ იცის

საცდელი თავი

დილით ვიღვიძებ და ვგრძნობ როგორ მტიკვა წელი და ვერ ვინძრევი.კისერი გაშეშებული მაქვს.ძლივს ვახერხებ ჰაერის ჩასუნთქვას და წამში ხველება მივარდება.ცხვირს მწვავს სიგარეტის სუნი.იატაკიდან ვდგები იმას თუ ადგომა ქვია,რადგან ვცდილობ წელში არ გავსწორდე,რომ

არ დამტოვო (თავი 6)

დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა 7:30 იყო. თვალები რომ გავახილე თითქოს სხვაფერისიყო ჩეემი ოთახი, ფარდები, ავეჯი. გამეღიმა, ალბათ სიყვარულის ფერია. ავდექი, ფარდები გადავწიე და ეზოს გადავხედე. მეეზოვის გარდა ეზოში არავინიყო. დილა თითქოს უფრო სხვანაირი იყო,

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (VII თავი)

-აქ რა გინდა? -არ ვიცი. უბრალოდ მოსვლა მომინდა. - ბინაში შეაბიჯა და პირდაპირ მისაღებისკენ გაემართა. სანდრო გაკვირვებული უყურებდა, შემდეგ კი კარი მიხურა. მისაღებში, პატარა მაგიდაზე აფთიაქის ყუთი იდო. მამაკაცსაც ეტყობოდა, რომ უკვე შხაპი მიეღო და

Secret/საოდუმლო (თავი 2)

-პოლიციელების მოსვლას ელოდები? -ირონული ტონით მკითხა უცნობმა და ჩაიცინა. -სწრაფად დაჯექი -მითხრა, როდესაც პოლიცია უკვე ჩვენთან ძალიან ახლოს იყო, ერთი ჩაფხუტი მე მომაწოდა, მაშინვე თავზე დავიფარე. აღარც კი მიფიქრია რომ ესეთი რამეების ძალიან მეშინოდა,

მოლურჯო სული (თავი 3)

მთავარი ის კი არ არის გიორგი, მარიამი ახლა შენს გვერდითაა თუ არაა, მთავრი ისაა ვის გვერდით იყო თავიდან, ვის მკლავებში კვნესოდა და ბედნიერების ბურუსში ვისთან ერთად ცურავდა. ტატომ კმაყოფილი მზერა მიაპყრო და გაუღიმა კვლავ ჩემს ქმარს.

ბედნიერების რეცეპტი (მეორე თავი)

ჩვილი კელიაში შეიყვანეს. მცირე ზომის ოთახი ავეჯის ხალვათობითაც გამოირჩეოდა. მთელი მისი აღჭურვილობა, კედელთან მდგომი ერთ კაციანი ლოგინის, ტუმბოსა და ფანჯარასთან განთავსებული პატარა მაგიდისგან შედგებოდა. კუთხეში შეშის ღუმლით, აი, სულ ეს იყო მამა