მ.ი. (თავი 11)

-ხომ გეუბნებოდით-დერეფანში ვიჯექით, ემოციებს ვერ ვთოკავდი და ვყვიროდი,ყველა განცვიფრებული იყო,აზრზე ვერ მოდიოდნენ. შემდეგ ანასტასია მომხვდა თვალში და იმ მომენტში ყველაზე საწყალ ადამიანად აღვიქვი ჩვენს შორის.ყველას გვტკიოდა საბას

მ წ ვ ა ნ ე ა (მესამე თავი)

ახალი ხილი არ არის, არავისთის გვიან დაძინება, მაგრამ ჩემთვის კი ბავშობიდანვე , შეჩვეული ვიყავი დიდ ხანს ძილს ,ამიტომ ათი საათისკენ ვითიშებოდი , უი რატომ წარსულში ახლაც ვითიშები. სიზმრები ჩემი სტიქია და ჩემი ძილი უდრის ოცნებას, ფანტაზიას და

Black Sky(პირველი თავი)

„დღევანდელი ცხოვრებით თუ ვიმსჯელებთ ერთ დიდ მყრალ მუქ ტომარაშ ვართ.არ გვაქ გვერდძე გახედვის უფლება.ეს ცხოვრება ბნელი იდუმალებითა მოცული. გიყვარვარ? ამ კითხვის დასმის უფლება არავის არ აქვს,რადგან არამგონია აქ ვინმეს უყვარდე.ჰეი შენ მკითხველო ხო შენ

სადღაც შორს... მთებში თავი 16

სოფო ჯერ შეიშმუშნა,მერე საწოლში გაიზმორა, ისე რომ თვალები არ გაუხელია. ესიამოვნა, მაგრამ ძილი მაინც არ გაუგრძელებია. ნელ-ნელა, მძიმედ გაახილა თვალები. უცებ ვერ მიხვდა სად იყო, მერე აღიდგინა გონებაში ყველაფერი და ჩაეღიმა. განსაკუთრებით მის

ბრალდებულო! თავი 12.

მოსაღამოვდა. მე ჩემს კაბინეტში ვიჯექი და მინის კედლიდან ვუყურებდი დანიელს, რომელიც თავაუღებლად იქექებოდა საბუთებში. ჩამეცინა. რატომღაც საკუთარ თავს მივამსგავსე და რაღაცნაირად მესიამოვნა.   ხვალ ისევ ბევრი საქმე მაქვს. ხანდახან თავს ზედმეტად

არჩევანი (თავი 9)

- მოდით მე ვისაც ვურეკავდით ის იყავით- ზედმეტად ხავერდოვანი ხმა ისმია ოთახში და ჟრუანტელი მივლის. - კარგიი- ვპასუხობ მორიდებული მთვრალივით და დაბუჟებულ სახეს ვისრესს. თუ ვიცოდე სადა მაქვს თვალი ან ცხვირი მე მოვკვდე. - იქნებით ჩემი თეონა?- მეკითხება

მგონი შემიყვარდი (თავი 4)

შემოტრიალდი და ჩემს წინ გაღიმებული ბექა დავინახე. -შენ დებილი ხარ რეებს აკეთებ??-აქეთ-იქით ვიყურებოდი ვინმემ ხო არ დაგვინახა თქო. -ოო კაი რა უბრალოდ გაკოცე შენ ხო ჩემი მეგობარი ხარ.-გამიღიმა და ხელი გადამხვია.

ნოემბრის 13 (თავი 10 და 11)

მეყვარება.. სიგიჟემდე მეყვარება მაგრამ ჩემთვის! ჩემს გულში იქნება ეს დამალული. დაველოდები მაშინაც კი სულ რომ მთელი ცხოვრების გაფლანგვა დამჭირდეს. მეყვარება მაშინაც კი თუ ჩემი სიკვდილი ენდომება. მეყვარება სასწაულად... მისთვის ვიბრძოლებ და მისთვისვე

თავხედი ქმარი(4 თავი)

მიყურებდა და ვხედავდი მის ვნებისგან ანთებულ თვალებს.ტუჩებში მოწყვეტით მაკოცა და კოცნით მიიკვლევდა გზას მკერდისკენ.ნელი მოძრაობით ხაზავდა წრეებს მკერდის თავზე ენით.მე სიამოვნებისგან ვკვნესოდი.ისევ ტუჩებზე დამეწაფა.ხელი კი ქვევით წაიღო და საცვალში

თვალები (თავი 3)

იმ ამბის მერე თითქმის მთელი თვე გავიდა. არ ვიცი ასე ძალიან რატომ ჩარჩა ჩემში ნიას აცრემლებული თვალები მაგრამ ისინი თითქოს მუდმივად თან დამსდევდნენ, არ მშორდებოდნენ და ჩემში რაღაც ისეთს აღვიძებდნენ რაც დიდი ხნის წინ მოკვდა. ამ დროის განმავლობაში ნია