ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 24)

ქეთამ ფრთხილად გააღო კარი და მიაჩერდა ელენეს. -შემომიშვებ? -ხო-დაბნეული ხმით უპასუხა და გაიწია. ელენე შევიდა შიგნით და პირდაპირ სამზარეულოში გავიდა. -შენ ვინ ხარ?

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 23)

მართლაც ერთ თვეში გამოწერეს ნინა და ბავშვი. კოტეს და ქეთას კიდე არ ჰქონდათ სახლი მოწყობილი. ყოველდღე ჩხუბობდნენ ბავშვის ოთახის მოწყობაზე. კოტე ეუბნებოდა რომ ბიჭია და ქეთა ვერ მოუწყობდა ქეთა კიდე ეუბნებოდა ბავშვია და რას მიხვდებაო. ბოლოს ქეთამ დაუთმო

სამუდამო სიცოცხლეში. (მეხუთე თავი)

ანდრეის საღამოს შვიდი საათისკენ გაეღვიძა, საათს დახედა მერე საწოლიდან წამოდგა, პირდაპირ სააბაზანოში შევიდა და წყალი გადაივლო, ამან მთლიანად გამოაფხიზლა და სიმთვრალის ადგილიც კი არ სჩანდა მის გონებაში. სააბაზანოდან გამოსულმა კარადიდან თეთრი

ბედის საჩუქარი თავი 8

იმდენად დამაბნეველი და ამავე დროს სასიამოვნო იყო ეს ყველაფერი. რომ ცოტა ხანს გონს ვერ მოვედი. მთელ სხეულში ვნების ჟრუანტელმა დამიარა და კოცნაში ავყევი. მაგრამ მალე გავიაზრე ყველაფერი, წყალი სახეში შევასხი და შევაჩერე

კალეიდოსკოპი (II თავი)

-რა ჯანდაბა გინდა?! ერთი საათის წინ არ ვიყავი? ააა, ნუთუ ასე მოგენატრე?-ღმერთმა დამიფაროს შენნაირი ავადმყოფების მონატრებისგან. უცებ კაფაში ტკივილი იგრძნო და მიხვდა, რომ ბოროტმოქმედს მისი თმები ჩაებღუჯა

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 22)

გიორგი სამშობიაროში იყო ნინასთან ერთად. ქეთა და კოტე მთელი საღამო ელოდებოდნენ.როგორც იქნა გამოვიდნენ ექიმი და გიო.

ცისფერი და მწვანე (თავი 5)

თავბრუ მეხვევა, ალკოჰოლი მთელ ჩემს ორგანიზმს მოედო და უკვე ყველაფერს მექანიკურად ვაკეთებ.. სად მივდივარ.. არვიცი ვერ ვხვდები.. მე და ირაკლი სადღაც მივდივართ, არა უფრო მივრბივართ.. ოღონდ ფეხზე ძლივს ვდგავართ.. შენობაში შევედით.. ეს ადგილი მეცნო..

კალეიდოსკოპი (I თავი)

მაღალი სხეული ღია კარისკენ მიემართებოდა, თან დროდადრო ხელიდან წვეთ-წვეთობით ჩამოსდიოდა წითელი სითხე, რომელსაც იატაკზე დაცემისთანავე იწოვდა ძველი ფიცრები. მაგრამ ეს არ იყო მისი სისხლი. კართან მიღწეული სხეული შედგა, მაგრად ჩასჭიდა ხელი ნახევრად მოშლილ

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 21)

ღამე გიორგი სახლში რო დაბრუნდა საშინლად დაღლილი იყო. გადაწყვიტა დაძინება. ოთახში რომ შევიდა დაინახა ნინა და ქეთა, რომლებსაც გიორგის ლოგინში ეძინათ.

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 19)

ბედნიერებაა,როდესაც ოჯახი შეკრულია და ისევ სითბო და სიხარული სუფევს. პირადად ჩემთვის პოზიტივია ჩემი ოჯახი. ცოტახნის შემდეგ ლუკამ დამირეკა.. ლუკა:ლიიზ,როგორ ხარ? ლიზა:კარგად ლუკააა,ამ წუთებში მითუმეტეს,ძალიან გახარებული ვარ.. შენ როგორ ხარ?