ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 12

დრო ძალიან სწრაფად გადის, ხვალ ახალი წელია. მე ნინოსთან ერთად დავდივარ საყიდლებზე, ვემზადებით მთელი ოჯახი. სახლში წამოვედი და ანის დავურეკე, საყიდლებზე წასვლა გადავწყვიტეთ. ერთმანეთს სავაჭრო ცენტრში შევხვდით. - აბა რას შვები, როგორ ხარ დაკარგულო?

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 20)

-როგორ დავმალო მუცელი? -ვერ დამალავ. -რამე ჟაკეტით? -მხოლოდ 2დღით ჩამოდის 1დღე ნახავ მეორე დღე ვითომ უნივერსიტეტში ხარ -შაბათს ვარ უნივერსიტეტში? თუ კვირას? -აა... თქვი რო გამოგიძახეს დამატებით ლექციაზე -და ახალ წელს რა ვქნათ? -მაშინ მეოთხე თვე

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 18)

როგორც ჩანს ადვილი არ ყოფილა ეს ყოველივე,რუსკასთვის და ლევანისთვის ეს საკმაოდ დიდი სტრესი იყო და ამავდროულად ტკივილიც,განსაკუთრებით რუსკასთვის. თუმცა ტკივილის გარეშე კი შევიცნობთ სიხარულს?!

ცისფერი და მწვანე (თავი 4)

გულში ჩამიკრა. მიყვარს.. მიყვარს მასთან გატარებული ყოველი წამი.. მიყვარს მისი თვაალები, ხელები, თმა, ყველაფერი.. მისი სუნი ჭკუიდან მშლის. ჩემი მწვანე.. მიყვარს.. ირაკლი გოცირიძე მიყვვარს!! და უკვე აღარ შემეძლო, ეს მისთვის არ მეთქვა..

ვირტუალური მეგობარი (მეხუთე თავი) დასასრული

მეხუთე თავი როგორც წესი, გელას სასაცილოდ არ ჰყოფნიდა ჩემი ასანთის კოლოფის ზომის ავტომობილი, თუმცა ამჯერად ვაჟასთან ერთად დაძაბული იჯდა და ხმას არ იღებდა. დავინახე, ჩემი ტარების მანერით დამფრთხალმა, რამდენჯერმე როგორ წამოიწია, თითქოს ფეხებით

ველური ორქიდეა (3 თავი)

კარი გაიღო და ბატონი გიგი არ გადმოვიდა? (ბატონი გიგი, ცინიკურად ვთქვი) გული კი შემიქანდა მისი დანახვისას. _უკვე მიდიხარ? - მკითხა. _დიახ. - ვუპასუხე მოკლედ. _ავტობუსს ელოდები?

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 19)

მეორეჯერ აღავიმეორებ ეხლა რასაც დავწერ. გეყოთ ეს საშინელი კომენტარები. მე მივიღებ კრიტიკას ოღონდ ჯანსაღს. არა შვილოთი მომართულებს და არა ისეთებს რომლებიც შეიცავენ ესეთი ტიპის კომენტარს ,,12წლის ბავშვიც კი უკეთესად დაწერდა’

ბედის საჩუქარი თავი 7

რაც უფრო დრო გადიოდა მით უფრო აუტანელი ხდებოდა აქ ყოფნა. მიუხედავდ იმისა რომ შესანიშნავი მასპინძლები იყვნენ მაინც ისე ვგრძნობდი თავს თითქოს გალიაში გამოკეტილი ჩიტი ვიყავი. უკვე მეორე თვე დაიწყო და სიახლე არაფერი იყო.სანდროსაც ხშირად უწევდა გარეთ

ტყუილების დედოფალო (თავი 4)

მუსიკა ჩართო და მთხოვა მეცეკვა მასთან -არა არშემიძლია თოკო არვიცი ცეკვა -არაუშავს არცმე ვიცი -აუ არა რა გთხოვ -ნუ მთხოვ ,იმიტომ რომ მე გთხოვ ვიცეკვოთ ერთად იცეკვებ ჩემთვის? -კიი ( მაინც დავთანხმდი)

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 17)

ძალიან რთული საყურებელია როცა დედა შვილს არ ელაპარაკება,შვილს რომელსაც დედასთან ლაპარაკი უნდა და ვერ მიდის,სიტყვა დედასაც ვეღარ ეძახის. ხომ წარმოგიდგენიათ რა ცუდი სიტუაცია ტრიალებს ჩემს ოჯახში.ამას ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ ეს ყველაფერი ჩემს