არ მოკვდე გთხოვ! იცი, ჩვენ შვილი გვეყოლება....(მესამე თავი)

სასწრაფოდ გამოვიცვალე და წავედი. სავადმყოფოში შესულს კანკალმა ამიტანა, ასე მეგონა ყველამ ყველაფერი იცოდა და ჩემი დანახვა ყველას გააღიზიანებდა, თავს საშინელ დამნაშავედ ვთვლიდი, ვთვლიდი რაა....ჩემი ბრალი იყო, ალეკო

მაპატიე სიყვარულითვიის (თავი 4)

-აღარ გიყვარვარ ტასია? აკანკალებული ხმით შეკითხა გოგონას-არა! უპასუხა და ყელში გაჩხეილი ბურთის გადაყლაპვა ცადა გაღიზიანებული დემე ტასოს ეცა და კოცნა დაუპირა თუმცა პირველი მცდელობა ტასომ თავისუფლად მოიგერია ამან

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 21)

-ერეკლე გაქცევას აზრი არ აქვს ეს სისუსტეა. თქვენ წადით და მე აქ დავრჩები -გეყო მაჩოობა გიორგი-დაუღრინა ნიკამ-სხვა გზა არ გაქვს მიდიხარ და მორჩა

თინეიჯერების თავგადასავალი (თავი 2)

ისინი კლასიდან გამოვიდნენ და კიბეზე ჩამოდიოდნენ ვიღაც პირველკლასელმა ხელი მკრა და ფეხი გადამიყირავდა ბარბარაზე მეკიდა ხელი და როცა კიბიდან ჩამოვვარდი ხელის გაშვება ვერმოვასწარი და ისიც თან გავიყოლე ყველაფერი მესმოდა

არ მოკვდე გთხოვ! იცი, ჩვენ შვილი გვეყოლება.....(მეორე თავი)

-ქეთუსი აბა რას იტყვი მამ, მოგწონს შენი ახალი მანქანა? : ) მე მხოლოდ მაშინ გავაანალიზე რომ ის ლამაზი “Mazda CX6” ჩემი იყო, ბედნიერებისგან თვალები გამიბრწყინდა, გავიქეცი, დედას და მამას ჩავეხუტე, სიხარულისგან ვტიროდი და დიდი ხმით დავიწყე ყვირილი:

მაპატიე სიყვარულითვიის (თავი 3)

-სად...რა გვინდა?.. რა უნდა ვნახოთ?-მიდი მიდი ყავა გააკეთე და გაიგებ რაც უნდა ნახო. თბილად გაუღიმა დას და შუბლზე აკოოცაა ყავა დალიეს გემიელადაც დაისვენეს.... ნია და ტასო კი მოსამზადებლად ოთახში გავიდნენ.არცერთს არ დასჭირვებია დიდი

მათხოვარი (15 თავი)

მეთხუთმეტე თავი იმ ღამით, სანდროსგან განსხვავებით, თვალი არ მომიხუჭავს, ვიწექი და მივჩერებოდი ოთახის კუთხეში არსებულ აბლაბუდას, ჩემი აზრებიც ასე ახლართულიყო, ვერც თავს ვუგებდი და ვერც ბოლოს: - როგორ მოვიქცე? სადამდე მიმიყვანს ეს ყველაფერი? იქნებ

ტკბილი წვიმა (მესამე და მეოთხე თავი)

შე ნაძირალა. ანასთან მიახლოება არ გაბედო. გაისმა ალექსის ბოხი ხმა და საბას მარჯვენა თვალში მაგრად მოქნეული მუშტი მოხვდა,ირგვლივ გამეფებულ სრულ სიჩუმეს მხოლოდ ფანჯრის რაფაზე დაცემული წვიმის წვეთების ხმა არღვევდა. კატო საწოლზე წამოჯდა, ირგვლივ

საბედისწერო ზაფხული (1 თავი)

გამარჯობათ, ჩემი სახელია ქეთი, ვარ 14 წლის. იმ ამბავში კი, რომლის შესახებაც მინდა მოგიყვეთ ვარ 13 წლის. ყველაფერი 2015 წლის ზაფხულში დაიწყო. მთელი 9 წელი ქირით ვცხოვრობდით, 2014 წლის ზაფხულში კი ბინა ვიყიდეთ. სამწუხაროდ ძალიან მორცხვი გოგო ვიყავი და

არ მოკვდე გთხოვ! იცი,ჩვენ შვილი გვეყოლება....(პირველი თავი)

ეს ქეთრინია, იგივე ქეთა 23-წლის, ძალიან პოზიტიური, აქტიური და მხიარული გოგოა. უყვარს ცეკვა, ხატვა, თავისუფალ დროს ათონელის თეატრში სპექტაკლებში იღებს მონაწილეობას. ის ძალიან ლამაზია, თუმცა საკუთარ თავში ყოველთვის ნაკლს ეძებს, უნდა უკეთესი იყოს,