მათხოვარი (3 თავი)

მესამე თავი ტირილ-ტირილში ვერ ვიგებ როგორ და როდის მეძინება. როგორც ყოველთვის კოშმარები მაწუხებს. ისევ მას ვხედავ, “რაიონის პრინცს“, თითქოს ისევ ვგრძნობ, როგორ მეხება მისი ბინძური ხელებით, მისი საზიზღარი ტუჩებით მკოცნის. - არ მომეკარო, გემუდარები,

მიჯაჭვული (VIII თავი)

დრო ყველაფრის მკურნალიაო ამბობენ, მაგრამ სალომეს და შალვას შემთხვევაში ასე არ აღმოჩნდა. ნათიას დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი მხოლოდ შემსუბუქდა, მაგრამ მას ვერანაირი ძალა ვერ გააქრობდა. ვერ წაშლიდა მათი საყვარელი ცოლის და დედის ხსოვნას.

წერეთელი (თავი მეოთხე)

ივნისი მთავრდებოდა. ნიკამ რო გამოიარა, ჩამოდი მომენატრეო. ორი დღე არ მყავდა ნანახი და გიჟს ვგავდი. ჩავედი. შევახტი და ლამის სული შევუხუთე, ისე ვუჭერდი ხელებს. -თუ დამახრჩობ აღარ გეყოლები! სიცილით მითხრა ნიკამ. -ერთი კვირა თავისუფალი ვარ-ბედნიერმა

M.I(თავი მეჩვიდმეტე)

-ჭკვიანად, ვიცი სანდრო, დაჩი და საშა არაფერს მოგაკლებენ და არ ვნერვიულობ, მაგრამ მაიცნ გაუფრთხილდი შენ თავს და რაც მთავარია მოწევით თავი არ მოიკლა. მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლე. ირაკლიმ აკოცა მარის. ძაან მაგრა ჩაეხუტა და მერე თვითმფრინავში ავიდა. -მარ

სიზმრის ქურდი (თავი XIV)

სახლში ერთიანად დაძაბული მივედი. ახლა მივხვდი, როგორ მქონია კუნთები დაჭიმული. ჩემდა სასიხარულოდ შუქები ჩამქრალი დამხვდა, ესე იგი ყველას სძინავს. ტელევიზორთან დეიდა და ბებია ისხდნენ, შევცდი. როგორც ჩანს ვერ შემნიშნეს.

მეგობრის შეყვარებული (თავი 11)

-რატომ არ მითხარი მარიამ? -დიდი ხანია გამოფხიზლდიი? -კარგი რა გეყოფა შეგეძლო გეთქვა -როდის მეთქვა როცა არ ვიცოიი?გუშინ გავიგე და დღეს უნდა მეთქვა შენ კიდე რა გააკეთე? -მაპატიე მარიამ,ხომ იცი რომ მიყვარხარ?

ანგელოზი - თავი 4

-თიკა სცენების გამართვას მოეშვი და დაწყნარდი -დავწყნარდე? როგორ დავწყნარდე როდესაც ჩემი ქმარი ვიღაც პაციენტთან მღალატობს? -ჩემი ბრალია ყველაფერი. ლუკა არაფერ შუაშია ნინას მისუსტებულ ხმაზე გული მომიკვდა. თავს დამნაშავედ გრძნობს -გოგონი შენ ვაფშე ჩუ

სიამაყე თუ?! (თავი I)

–გუშინ რუსულ პაპსებს უსმენდნენ, ახლა მოუნდათ ხო?? მთელი სამყარო თუ არა მთელი საქართველო მაინც მებრძვის! ჯერ კიდევ გუშინ იმდენი ბილეთი იყო და დღეს აღარცერთიიიი, ასეთი შანსი კიდევ როდის მომეცემა ვინ იცის?–ვქოთქოთებდი ისევ. –ღმერთო, ჩამოდი, აღარ

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 36)

დღეები გადის და გვგონია თითქოს ცხოვრებაც დალაგდება, მის კეთილ სურპრიზებს გამოგვიგზავნის და რაღაც ახალი მშვიდი ერა დაიწყება ჩვენი სიცოცხლის, თუმცა ყოველი ჩვენი ფიქრი უბრალო ფუჭი ოცნება, ნელ-ნელა ვხვდებით, მაგრამ არ ვაღიარებთ ჩვენს თავთან ოპტიმისტურ

სოდომის ალქაჯები (თავი 1)

-მაინტერესებს რომ არა მისი სოციალური სტატუსი მაინც გაყვებოდი ცოლად? -თუ გგონია რომ საკუთარი ნებით ვარჩიე მისნაირ მდაბიო მამაკაცთან ცხოვრება, შენც არაფრით არ ჩამოუვარდები დათოს._ვამბობ ცივი ხმით ამიტომ საწოლზე მწოლიარე შიშველი ახალგაზრდა არაფრის