მიჯაჭვული (IV თავი)

გაღვიძებისას საოცარი სიმსუბუქე იგრძნო. რბილ ქვეშაგებზე თავს საოცრად კომფორტულად გრძნობდა და თვალების გახელა და წამოდგომა ეზარებოდა. მოულოდნელად თავში რაღცამ გაუელვა. დღეს ხომ მისი პირველი დღე იყო ახალ სკოლაში და ამავდროულად ახალი ცხოვრებიის

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეორე)

ბოდიშით პატარა თავისთვის იმედია მოგეწონებათ.მადლობა მათ ვინც წ-კარგი ღადაობ-დაძაბული უსმენდა დათო ძმაკაცს და აზრზე ვერ მოდიოდა ატყუებდა თუ სიმართლეს ამბობდა.-მეტყობა ღადავის რამე??-უკვე გაბრაზდა გიო და წარბები შეკრა.

ბაბუცა ( თავი 1 )

-აუ ბიჭო ნახე რააა გოგომ მომკლა -გოგომ როგორ მოგკლა კაი რა ჩავსკდებიეხლა სიცილით - ოო კაი რააააა.... - აუ წამო რა გარეთ ფეხბურთი ვითამაშოთ ხაჩო და ბებერო გველოდებიან, შეეშვი მაგ ქაუნთერს რაა, ხო ხედავ გკლავენ და ნერვები გეშლება.. - მოვდივარ ხო

სიყვარული და ტკივილი (33თავი)

-მაია მოდი გონს. ღმერთო ჩემო ეს სასწრაფო მაინც სად წავიდა. ნეტა რა მოხდა ასეთი მაია რომ ცუდად გახდა. ღმერთო მე ხომ ქართული არ ვიცი, მაგრამ გადავთარგმნი... ო არა საწყალი თიკო. ნეტა ეხლა როგორაა?? (ეველინი) -რა დაემართა პაციენტს? -საერთოდ გული

მეგობრის შეყვარებული (თავი 7)

როცა ყველაფერი დავასრულეთ დასაძინებლად წავედი,დედა და ქეთი რაღაცას უყურებდნენ ტელევიზორში.თორმეტ საათზე ვიღაცის ზარმა გამაღვიძა ტელეფონისთვის არც კი დამიხედია ისე ვუპასუხე. -გისმენთ -დაბადების დღეს გილოცავ მარიკუნა

სიზმრის ქურდი (თავი XI)

გამეღიმა. თავი დაბლა დავხარე და ფიქრი დავიწყე. იცით გულრწფელად რომ ვთქვა. ის ერთადერთი ადამიანია ვინც გაცნობამდე "გავიცანი". 16 წლის ვარ. ბევრი ვინმე მომწონებია. შეიძლება ვინმეს უბრალოდ ქუჩაში გაევლო და ასე მომწონებოდა, თუმცა რასაც გაბრიელისადმი

14 თებერვალი ( თავი 6)

იმ ღამით დარჩენა ვთხოვე.არ დაგვიძინია, აივანზე ვისხედით და ერთმანეთის შესახებ ვუყვებოდით. რამდენიმე დღემ უინტერესოდ ჩაიარა. ჩვეულებრივად, როგორც ყოველთვის გოგებს შევხვდებოდი ან სანდრო მომაკითხავდა და სადმე გავდიოდით ხოლმე.

არ შეიძლება ! თავი 4

ტელეფონი მივანათე და დავინახე, როგორ იჯდა შაკო და თავი ხელებში ქონდა ჩარგული, რომ ამომხედა, გავშრი, ტელეფონის შუქზეც კი ნათლად ჩანდა, რომ თვალები ჩაწითლებოდა და დასიებოდა. -რა ხდება ? - ვკითხე შეშინებულმა და მისკენ წავედი

მიჯაჭვული (III თავი)

დღეს კვლავ ნაცრისფერი იერი გადაჰკრავდა, ზუსტად ისე, როგორც ათი წლის წინ. ნელა მიუყვებოდა უკვე უცნობ ქუჩას და ყურსასმენებში კარგად ნაცნობ მელოდიას უსმენდა. ბოლომდე გაუყვა ქუჩას და ბავშვობის მოგონებებმაც გაიღვიძეს მასში. უკვე საკმაოდ შორს იყო წასული

ბედის ბორბალი (თავი 5)

ძალიან ლამაზი საღამოა,საინტერესო და სასიამოვნო საუბარები....დაჩი ძალიან შეცვლილია,რაც ძალიან მიკვირს,მართლაც,რომ ძალიან... -გახსოვს ის დღე,პირველად რომ შეგხვდი?-მეკითხება და თვალები უციმციმებს. -ჰო..შენ?-ვეკითხები ჩვეულად.