14 თებერვალი ( თავი 5)

ბიჭებმაც მოგვაკითხეს.ნატალის მივულოცეთ,დავლოცეთ კიდეც, მეც მოვწრუპე. მოკლდ საკაიფოდ შეზარხოშებული ვიყავი. ცეკვა მომინდა და გოგოებს შევუერთდი. უცებ უკნიდან ვიღაცამ ხელი შემომხვია. შევცბი და სწრაფად მოვბრუნდი. ვიღაც უცნობია, აშკარად ნასვამია ეტყობა.

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 35)

ბარგი შევკარი, ჩემოდნები გავამზადე, პატარებსაც ჩავაცვი, ალექსი ზურგის კენგურუ ჩანთაში ჩავისვი, გეგა კი სავარძელზე ჩამოვსვი ჩაფუთნული, გიორგის, ქურთუკი ავიღე და ხელების კანკალით დავუწყე ჩაცმა, ცრემლები ყელში ჩამდიოდა და მახჩობდა, ღილი ვერ შევკარი,

M.I(თავი მეთხუთმეტე)

მარიმ სიგარეტს მოუკიდა და ჩაეშვა სავარძელში. უკვე მერამდენეჯერ შეიძლებოდა ეს მომხდარიყო, მისი ნდობა მოეპოვებინათ, სიყვარული აეხსნათ და ბოლოში ეღალატათ. მის ემოციებზე თამაშობდნენ. ზუსტად ამიტომ აღარ იმჩნევდა არაფერს, არ ანიჭებდა მათ ამ სიამოვნებას

არ შეიძლება ! თავი 3

მეორე დღე კარგად დაიწყო, ვიდექი ფანჯარასთან და ვხედავდი როგორ მიდიოდი ნინია სახლიდან, თავის ბარგს ტაქსში აწყობდა და აშკარად არიყო კმაყოფილი იმით, რომ ყველას ეძინა და არავინ შეიწუხა თავი მისი გაცილებით. აბაზანაში შევედი , მოვწესრიგდი, ყველა

მიჯაჭვული (II თავი)

-რა გააკეთე ბიჭო, ზედმეტი პრობლემები არ გვჭირდება. რა აუცილებელი იყო მოგეკლა?!-ერთ-ერთმა მათგანმა მაორეს შეუღრინა და სასწრაფოდ ბავშვისკენ გაემართა. სალოსთვის ჩასავლებად გაშვერილი ხელი ჰაერში გაუშეშდა, როდესაც სირენების ხმა გაისმა. -ძაღლები მოდიან.

ანგელოზი - თავი 1

ჩემი თბილისი ძალიან მიყვარს, განსაკუთრებით შემოდგომაზე. მიყვარს როდესაც ყვითელი ფოთლებით მიმოფანტულ ქუჩას მივუყვები. დედა დღემდე მეჩხუბება ქუჩაში წანწალის გამო მაგრამ უკვე აღარ ვუსმენ 35 წლის კაცი ვარ უკვე.

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეოთხე თავი)

დილით ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა -უღიმღამოთ ვუპასუხე-ალოოო-როგორ ხარ ძილის გუდა? -ნიკა?-კი მე გახლავართ რა იყო ლოგინიდან გადმოგაგდეს? სიცილი- შენ რა აქამდე გეძინა შუადღის 3 სათია! -უიი (დუმილი კინაღამ წამომცდა შენ ხარ ამ ყველაფრის მიზეზი

სიზმრის ქურდი (თავი X)

ზუსტად ვერ გეტყვით რამდენი ხანი ვიყვირეთ. მაგრამ ხმა ვერსაიდან გავიგეთ. თითქოს უგზოუკვლოდ გაქრნენ. ან ცამ ჩაყლაპა ან მიწამ. იმდენი ვიარეთ, რომ ძალიან დავიღალე და წინ მიმავალ გაბრიელს, რომელსაც საკუთარი ჩანთაც აეკიდა და ჩემიც, მივმართ: -გაბრიელ,

მეგობრის შეყვარებული (თავი 5)

როდესაც დანიშნულ ადგილას მივედით ჩემს წინ დიდი კარები გაიღო.გარედან მარტო ხეები და ბუჩქები მოჩანდა.როდესაც მანქანიდან გადავედით ჩემს წინ ულამაზესი ბაღი გადაიშალა ყამრავი ყვევილებით და ტბით ხეების უკან სახლიც მოჩანდა.გამიკვირდა ამდენი ხანია აქ

სიყვარული და ტკივილი (32თავი)

-სანდრო გთხოვ არ გინდა. ძალით არ მინდოდა. -ბატონო სანდრო დადეთ იარაღი თუ შეიძლება ჩვენ მივხედავთ ამ საქმეს. -სასწრაფოს გამოუძახეთ. თიკო გთხოვ მოდი გონს. გთხოვ. -აქ თქვენს გარდა მეტი არავინაა? -არა ოფიცერო მეტი არავინ, მხოლოდ ჩვენ. -კარგი გასაგებია.