კორსეტის საიდუმლო (თავი 6)

აივანი,რომელზეც წყვილი ვახშმობდა ზემოდან გადაჰყურებდა პარიზს.დაკვირვებული თვალი კარგად შეამჩნევდა ვიწრო ქუჩებს შორის მოსეირნე ხალხს და სახლებს,რომლის ფანჯრებიდან სინათლე გამოდიოდა.აგერ,ფანჯარას,რომელსაც ლეა რახანია უმზერს,

შოკოლადის ბრალია (თავი 8)

მისი კაბინეტი დავტოვე და სალომესთან გავემართე -სალი ამიყვანეს გოგო -გილოცავ ლიზა! მაგარია -მომვარდა სალომე ისევ გულისრევის შეგრძნება დამეუფლა და საპირფარეშოში გავიქეცი

სიყვარული და ტკივილი (23თავი)

ნიკა ძალიან ღელავდა ამ ყველაფერზე. მას ხომ თიკო დიდი ხანია უყვარს, მაგრამ არ შეეძლო საუკეთესო მეგობრისთვის მიცემული პირობის გატეხა და სიმართლის დამალვა, ამიტომ გადაწყვიტა: -ვიცი რომ ასეთი საქციელით თიკო ჩემი არ გახდება, მაგრამ მათ ხომ უყვართ

ჩემი შეყვარება ძნელია არა?! (თავი 1)

როცა ცხოვრება უსინდისოდ გექცევა მის ფასს კარგავ და სიკვდილისკენ მიისწრაფვი, როცა ადამიანები გიყენებენ და როცა "მოძველდები" ნაგავში ამოგაყოფინებენ თავს გული გტკივა, როცა სიკვდილი ერთადერთი გამოსავალია ამ კოშმარის ჩასახჩობად

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 9)

-შენ გოგო ნორმალური ხარ? საიდან გაქ ამდენი იარაღი? ან რაში გჭირდება? გადაირიე? -აუ ალექსანდრე შენი პანიკიორობა და ისტერიკა მაკლია ეხლა ზუსტან. საქმე მაქვს და ახსნის თავი არ მაქვს. მივდივარ -გოგოოოოო!!!!!!!! -რა გაღრიალებს. შე იდიოტო ნორმალური ხარ?

I ____ You (თავი მეთოთხმეტე/მეთხუთმეტე)

ძალიან მალე გავიდა ზაფხული. ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა. ქალაქმა ჩვეული რიტმით განაგრძო არსებობა. ზოგი სამუშაოს დაუბრუნდა , ზოგი სკოლას, ზოგიც არ დაუბრუნდა და მათთვის ახლა იწყებოდა გამოცდილებების შეძენის დრო. ყველაზე მაგარი შეგრძნებაა ,

24 თვე (მეოთხე თავი)

კარები გავაღე თუ არა ნინე ვისკის კარადისაკენ წავიდა სადაც ადრე მხოლოდ ჩემი, ახლა კი ალექსანდრეს ნაჩუქარი ვისკების კოლექციაცაა.ყოველთვის მიჩნდება სურვილი დავლიო, მაგრამ ჩემთვის ძვირფასს ვუფრთხილდები.-არ გავიგო არ დალიოო, მეუბნება ნინე და ეცინება-ეს

შოკოლადის ბრალია! (თავი 7)

ტესტი გამოვართვი და საპირფარეშოში შევბრუნდი. 10 წუთში სახეწაშლილი გამოვედი, ანაც მომვარდა და ჩემ პასუხს ელოდებოდა, კედელს ავეკარი დაბლა ჩავცურდი და თავი ხელებში ჩავრგე..-დადებითია-ამოვიკნავლე ჩემთვის...-ჩშშშ! დაწყნარდი. დაიმუხლა ანა და ხელები

სიყვარული და ტკივილი (22თავი)

-გახსოვს რომ გითხარი სამსახურში ცოტა საქმეები ამერიათქო? მიტომაა ყოველ საღამოს რომ დავდივარ. რაღაც ცვლილებები მოხდა და ზოგი თანამშრომლის გაშვება გვიწევსო და მეც მათ შორის მოვხვდი. ამ თვის ბოლოს ვამთავრებ მყშაობას. -კი მაგრამ მაგის თქმა ასეთი რთული

უცნობი (თავი 13)

ბოდიშს გიხდით რომ ვერ ვტვირთავდი ამდენიხანი პირადი მიზეზების გამო, ძალიან მალე დავასრულებ ამ ისტორიას, არ მიყვარს დაუსრულებელი ისტორიები და ამიტომაც ისე ვეღარ დავწერ როგორც გეგმაში მქონდა რის გამოც ვუხდი ჩემს მკითხველებს ბოდიშს. გპირდებით ამ