ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 7)

ნიკუშა შეზლონგზე იწვა.. წყლიდან ამოვედი, ჩუმად მივეპარე და სველი თმა ბეჭებზე დავაწურე.. - ვახ ჩემიი სწრაფად წამოხტა ზურგზე ხელს ისვამდა. - რა ცანცარა ხარ ტოო ჩემსკენ წამოვიდა და გავიქეცი, ისიც გამომეკიდა..

მაინც ჩემი გახდები . (თავი 1)

უაზროდ ვიჯექი და რვეულში რაღაცეებს ვწერდი . ლექტორის ხმა მესმოდა , მაგრამ მისი ნათქვამიდან აზრი ვერ , ან არ გამომქონდა . ისიც თითქოს გრძნიბდა ჩემს უყურადღებობას და მთელი ლექციის განმავლობაში მე მიყურებდა . ლექცია დამთავრდა თუ არა , მაშინვე ფეხზე

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 1)

ცხოვრება ისე არაა მოწყობილი როგორც ჩვენ გვინდა,ყოველთვის დიდი ბედნიერებისთის რაღაც უნდა დავთმოთ, რაღაც რაც ჩვენთის ძვირფასია. ადრე მახსოვს ამბობდნენ "ცხოვრება უსამართლოაო", მართალია ადრე არაფერი მესმოდა, მეგონა რომ ისინი აზვიადებდნენ, არასოდეს

ჭირვეული სტუმარი (13 თავი)

- ვააა, ლევან?! - თითქოს არ ელოდა ჩვენს იქ დანახვას, ხელოვნურად გაიოცა ზვიადმა, აშკარად არაფხიზელ მდგომარეობაში იმყოფებოდა. - გამარჯობა, ზვიად! - ზიზღით, ცივად ვუპასუხე - უკაცრავად ხელები მაქვს დასვრილი! - ირონიულად აღვნიშნე და ჩამოსართმევად

აღარ დაბრუნდე რაა (თავი 2)

1 წელია არმინახია 8კლასიდან ერთად ვიყავით და ჰოიცით მეც პატარა ვიყავი და მიყვარდა მეროდესაც 8ში ვიყავი ის 11შიიყო მერე სკოლაც დაამთავრა და ჩვენი ურთიერთობაც, გამეცხადა და მითხრა ახალი ცხოვრება მაქვს შენ პატარა ხარ მე უბრალო გატაცება ვარ შენთვისო

I ____ You (თავი მეოთხე)

ამის მერე სანდროს ხმა არ ამოუღია მთელი გზა. თათიამ კი მანქანაში ქუსლებიანი ფეხსაცმელი გაიხადა, ფეხები სკამზე აწია და სანდროს მხარზე თავი დაადო.

salvation/ხსნა (თავი 4)

დღეს საშინლად დავიღალე ამიტომ მალე მოვემზადე დასაწოლად. ოღონდ ძილს არ ვაპირებდი. უბრალოდ ლოგინში კომფორტულად მინდოდა წოლა და რამე ფილმის ყურება. ლეპტოპი მოვიმარჯვე, ჯერ სოციალურ ქსელს მივაკითხე.

არის ქალბატონო სერჟანტო !! (თავი 2)

..... ნელ-ნელა მიდიოდა საჭირო აუდიტორიისკენ.., კარი ფრთხილად შეაღო, შევიდა და უბრალო მისალმებით შემოიფარგლა.. ირგვლივ მი-მოიხედა და გადაწყვიტა უკანა რიგში დაეკავებინა ადგილი, რადგანაც იქიდან ყველაფრის დანახვას შეძლებდა.. სემინარი ჯერ არ იწყებოდა,

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეექვსე თავი)

ის ბიჭი სულ სისხლინი დაეცა მიწაზე, მე კი ხმას ვეღარ ვიღებდი და გამოშტერებული ვუყურებდი. არ ვიცოდი რა მექნა. ვგრძნობდი რომ ვიღაც მანჯღრევდა და რაღაცეებს მეკითხებოდა, მაგრამ არაფერი მესმოდა. მხოლოდ სისხლს ვუყურებდი

ქმრის ვალი გავისტუმრე (6 თავი)

ზამთრის სუსხიანი ღამეა. გარეთ ყინავს, ქარი ქრის და საშინლად ღმუის, თუ რამე მნიშვნელოვანი საქმე არ აქვს გარეთ ადამიანს, ისე შეუძლებელია ქუჩაში გავიდეს ასეთ ამინდში . გოგონა ფანჯარასთან დგას და ცრემლიანი