დაცემული სულის გამოძახილი ( თავი მე-3)

ტაქსიმ ჩემს სახლთან გააჩერა და მხოლოდ მაშინ გამახსენდა , რომ ამ ფეხით სახლის კარამდე ვერ მივაღწევდი-უკაცრავად, ფეხი ვიღრძე და შეგიძლიათ სახლამდე მისვლაში დამეხმაროთ?-კი შვილო , რა თქმა უნდა. დამელოდე, ახლავე მოვალ და გადმოსვლაში დაგეხმარები.

XVII (თავი N3)

-ძალიან კარგი -შეხვედრამდე ლუკა გადავკოცე სახლში ავედი,ოთახში შევიპარე,გამოვიცვალე და ჩავწექი,ხვალ შაბათია ძილის დღე მაქვს.. ოხ საბა სარაულო არუნდა ვიფიქრო შენზე ჩემთვის გავიფიქრე და თვალები დავხუჭე..

მეგობრობის მოთხოვნა (15 თავი)

-გაბრიელ... მე არც კი ვიცი რა გითხრა ან რა მოვიმოქმედო - სესილი იმდენად ახლოს მოექცა გაბრილთან მისი სუნთქვა სახეზე ელამუნებოდა. -ასეთ დროს სიტყვების რახა-რუხს რა აზრი აქ როცა ქმედება უფრო ბევრ რამეზე მეტყველებს? უეცრად ხელი გაუშვა და სწრაფი

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!! (თავი1)

მე ვარ 17 წლის მარიამ დადიანი 11 კლასის მოსწავლე, მყავს დედა (ნატა კირვალიძე, დიასახლისი) და მამა (დავით დადიანი, ბიზნესმენი) , არ მყავს არც და და არც ძმა. სამწუხაროდ ყოველთვის მინდოდა მყოლოდა გვერდით ვინმე ვისაც გავუზიარებდი ჩემს ყველა პრობლემას

მზის ჩასვლა ( თავი მერვე)

ლიზამ საპასუხოდ აკოცა.ლიზას ღია იისფერი მოკლე პერანგი ეცვა, რაც კიდევ უფრო სექსუალურს ხდიდა მის მშვენიერ ტანს. როდესაც დათო ეალერსებოდა ლიზას სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა, ხვდებოდა როგორ უყვარდა მისი ქმარი , ორივე სიამოვნების ღრმა მორევში

_ვერ გვიცანი გოგო?(6-7 თავი)

_მონასტერში?_ამოილაპარაკა გაკვირებულმა ელენემ_კი ელე.._ბიწები ჯერ კიდევ დადუმებულები მიშტერებოდნენ-კი მაგრამ ჯერ ახლა არ დაბრუნდი ჩვენთან ერეკლე_გულისწყვეტით ამოიალაპარა კვლავ ელენემ -მართალია ჩემო ლამაზო..მაგრამ ვეღარ ვძლებ..თამთას გარეშე არ

რა იქნებოდა თუ...(5 თავი)

-გისმენთ? ნანატრი ხმის გაგონებისთანავე ტაომ დამიარა,გამიხარდა მისი ხმის კვლავ გაგონება,მოთმინებადაკარგულმა უმალ ვუპასუხე მეც -გიო მე ვარ,ლალო-როგორც კი ორო სიტყვა ვუთხარი ეგრეე გამაწყვეტინა -ლალო,მადლობა ღმერთს,როგორ ხარ,შეგიძლია მითხრა სად

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 2)

კახეთში წასვლისთვის მზადება//საათს როდესაც შეხედა ღამის 1 საათი ხდებოდა,დედა და მამა უკვე სახლში იყვნენ, დზილის შებრუნება ცადა მაგრამ რატომღაც ვერ დაიძინა ისევ თავის კომპიუტერს მიუჯდა და ისევ და ისევ ფეისბუქშიც შეიხედა. სამი შეტყობინება ქონდა, 2

ბრძოლა სიცოცხლისათვის თავი 1

მისმინე ყველაფერს შევძლებ, ყველაფერს გავაკეთებ, შენ კარგად იქნები გესმის? ყველაფერი კარგად იქნება, აი ნახავ მოგარჩენ დედის საფლავს გეფიცები მოგარჩენ! - ის კი უბრალოდ თვალებში მიყურებდა და ნელ ნელა წყნარდებოდა.არ ვიცი ამდენი რამ როგორ რანაერად მაგრამ

უჟმური უფროსის წესები (თავი 5)

ნელ-ნელა მიდიოდნენ გოგოები იმ ადგილისაკენ სადაც ყველა ერთად მიირთმევდა საჭმელს. მაგიდა ღია ცის ქვეშ იყო, ნინომ და მაკამ მაშინვე მოძებნეს თავისი მეუღლეები და კურკურით მათკენ წავიდნენ, თან ხელით ელენეს ანიშნებდნენ გამოგვყევიო. გოგოები ქმრებს მიუჯდნენ