მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 4)

ცოტახნით გავჩერდი და მერე სახლში ჩავედი, სამედიცინო ლიტერატურა წავიკითხე, სახლი მოვაწესრიგე და დავწექი, 1 კვირა გავიდა ამბიდან. ტასუნა ძალიან მომეჩვია, როცა სახლში ვიყავი ჩამოდიოდა ხოლმე, კვირა დღე იყო, დილის 9 საათი იქნებოდა, ჯერ კიდევ მეძინა

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ (მერვე თავი)

ძალიან ციოდა და ნოე უფრო მაგრად მომეხვია. ესე ვიყავით განთიადამდე, მერე კი სახლში დავბრუნდით. სახლში რომ შევედით ყველა საუზმობდა. ჩვენს შესვლაზე კი იკივლეს: -მომავალი სიძე პატარძალიც მოვიდაააააააა.

ისევ შემიყვარე... თავი (17) ნაწილი (2)

დედას დავემშვიდობე და ავდექი,ყველას ეძინა,არც ბუხარი ენთო,ისე ციოდა წამეყინა ფეხები.აკანკალებული ავედი დაბლა,ბუხრის დანთების აზრზე არ ვიყავი,ან საიდან მეცოდინებოდა.ბიჭებს პირველ სართულზე ეძინათ,ფეხაკრეფით შევედი მათ ოთახში და დანელიას დავეჯაჯგურე

მკურნალი ცრემლები 12თავი

ჩემი ხომ გჯერაა? -ჰოო-ვუპასუხე და სიმწრისგან გამეღიმა,მჯეროდა!მჯეროდა,თუმცა არც ვიცი რატომ. -ცოტა ხნით ქალაქიდან გავდივარ-მეგონა გული ამომგლიჯეს,ტკივილმა ყელი ამატკივა,ბოღმისგან სპაზმებმა მომიჭირა.ტუჩებს კბილს ვაჭერდი,რომ არ მეტირა,თავი ისევ მინაზე

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 6)

-გამარჯობა - ქვემოთ ჩასულს სანდრო და გაბრიელი მანქანაზე აყუდებულები დახვდა.სანდროს ლოყაზე აკოცა,გაბრიელისკენ რომ წავიდა ბიჭმა არც ყელში და არც ლოყაზე რაღაცნაირად აკოცა

ჩანახატი (19 თავი)

მეცხტამეტე თავი აშკარად ამჩნევდნენ გოგოები ლიკას ცვლილებას, რაც უფრო მეტად ცდილობდნენ მისი ტკივილის მიზეზის გაგებას, უფრო და უფრო შორდებოდა მათ.

უცნობი (თავი 4)

ნიკას მარიამს და ანასტასიას პატარა ბავშვებივით ეძინათ. მარიამმა თვალები გაახილა და გვერდზე მყოფ ნიკას გახედა შემდეგ ანასტასიას. ნიკას ჯერ კიდევ ეძინა ანასტასიას კი გაღვიძებოდა და მარიამს შეხედა. ერთმანეთს თვალებით რაღაც ანიშნეს, ნელა ადგნენ რომ

სხვისი მეუღლე (თავი 4)

-ღმერთო...მიყვარხარ,ანეტ....-მუხლზე დაიხარა და ხელები ჩამჭიდა.. -ჩვენს გარდა არავინაა,თორემ ყურადღებას მივიქცევდით...-გავუღიმე და ფეხზე წამოვაყენე... -ყველაზე ბედნიერი ვარ.. -მზად ხარ,რომ უფრო გაბედნიერდე?

ეშმაკი და ანგელოზი მეთორმეტე თავი

-გაიღვიძე ანგელოზო.მძინარეს ჩამესმა სასურველი მამაკაცის ნათქვამი თბილი სიტყვები და ტანში სასიამოვნოდ დამიარა ჟრუანტელმა. -მმ.. მოიცა რაა.იმდენად დაღლილი ვიყავი თავის აწევა მეზარებოდა ამიტომ ისევ ძილის გაგრძელება გადავწყვიტე. -ძილისგუდა

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 3)

მალევე გამოვედით საავადმყოფოდან და მანქანასთან მიმიყვანა. გამარიაჟებული შავი BMW-ს კარი გამიღო, რომელიც რალისტის მანქანას გავდა გაფორმებით. მანქანა რომ დაძრა, ისეთი ხმა ჰქონდა თავი რბოლაზე მეგონა. გაზის პედალს ფეხი დაადგა და ხმამ უფრო უმატა.