თუ მაწვანე თვალება შეგიყვარდა,ვეღარასოდეს დაივიწყებ. თავი 1

ნატა ოტახშ შემოვიდა და მაცნობა რომ უკვე მზად იყვნენ და მე მელოდებოდნენ .. -ჯანდაბაა .. ვეღარ ვსნთქავ არ შემიძლიაა ცუდად ვხდებიი ვუთხარი თიკას -კაიი გოგო ეხლა მაგის დრო არარის გავიდეეთ (თიკა) დათან ისიც კვდება ნერვიულობით არუნდოდა ბიჭის მეჯვარე

აჩქარებული გულისცემა (თავი პირველი)

- მაგაზე კარგი არაფერი მოგიფიქრებია ყიფიანის ქალო - სიცილითვე ვუპასუხე- აუცილებლად ვეტყვი მამა და საღამოს პასუხს გაგაგებინებ. შენ მომტყდი აბა სვანეთში ერთი კვირაა - სიცილით წავკბინე დაქალს- - მიდი მიდი ბევრს ნუ ტლიკინებ სჯობს დათო ბიძიას დაელაპარაკო-

ჩანახატი (22 თავი)

სასამართლო პროცესზე ალბათ ყველაზე რთული დაზარალებული მხარის ნახვაა. ასეთ მდგომარეობას, ნამდვილად ერჩივნა გიორგის სწრაფად გამოეტანათ განაჩანი, თუნდაც გამამტყუნებელი, საშუალება რომ ჰქონოდა არც კი დაესწრებოდა სხდომებს რათა არ

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 2)

-შეგიძლია გამომყვე სადღაც...უბრალოდ დახმარება მჭირდება..ერთი გოგოა,წვეულება აქვს და.. -რა პრობლემაა..მაგაზე გაწყენინებ,გოგო?-გადაიკისკისა ბიჭმა. -ჩემი შეყვარებულის სტატუსით..ცოტა წაიმსახიობე. -რამე ხდება? -მეუხერხულა,მაგრამ ასეა საჭირო..

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ყველაფერი წარმავალია ქვეყნად,სამუდამო არაფერია,ყველაზე ბედნიერი მაშინ ხარ,როცა გრძნობ,რომ სიყვარული შეგიძლია,როცა გული გერჩის და ფეთქავს,არ აქვს მნიშვნელობა ეს ცალმხრივია თუ ორმხრივი,უბრალოდ გიყვარს და ამით ბედნიერი ხარ,სიყვარული დიდი ნიჭია,რომლითაც

მეგობრები?! 1,2 თავი

ნერვებმოშლილმა გადაუხვია საპირისპირო მხარეს და კედლებგამურულ სკოლაში ისე შეაბიჯა რომ უკან აღარც მიუხედავს. აფორიაქებული მიეყუდა კედელს და თვალები დახუჭა. თვალწინ დაუტრიალდა განვლილი წუთები და თითქოს ისევ იქ იყო, მძაფრად იგრძნო

ის... თავი №5

დავინახე როგორ კოცნიდა ლუკას და ვიღაც ბიჭს… თურმე ის მისი შეყვარებული ყოფილა! უკვე ნამდვილად დავრწმუნდი რომ ეს გოგო ლუკას და იყო. ლუკას კი ამდენი ვეჩხუბე, ამდენი შეურაწყოფა მივაყენე! რა დამპალი ვარ! ნეტა მოვკვდე! ცუდად ვიყავი! გული მტკიოდა...

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 7)

ყველაფერი შესანიშნავად მიდიოდა, ყოველ დილით მაოს მე და ტასუნა მივყავდით ხოლმე, ტასუნას სკოლაში ვტოვებდით და შემდეგ მე მივყავდი სამსახურში. თავად კი თავის საქმეებს აგვარებდა, დღევანდელი დღე არასოდეს აღმინიშნავს, ალბათ იმიტომ

ეშმაკი და ანგელოზი მეცამეტე თავი

ესეც ჩემი იდეალური წლის იდეალური დასაწყისი. არადა რა გეგმები მქონდა ახლა ეს გეგმბეი დანიელმა ჩამიშალა თმცა ამას აღარავითარი მნიშვნელობა აღარ ქონდა ჩემთვის.უბრალოდ ტაქსში ვიჯექი და ტკივილის გარდა არაფერს ვგრძნობდი სრულიად არაფერს.

სიზმარი თუ რეალობა (3თავი)

ელაპარაკები ადმიანს, იღიმი ემშვიდოებბი დროებით,გგონია მეორე დღეს კვლავ იხილავ და წარმოდგენაც არ გაქვს რომ ეს თქვენი ბოლო შეხვედრაა, ბოლო შეხება, ბოლო საუბარი... საინტერესოა რომ იცოდე რომ ეს ბოლო შხვედრაა რას იზამდი? მე ვეტყოდი რომ მიყვარს