მოტაცებული (II თავი)

–სახლში მისვლას არ ვაპირებ! ყველგან წავალ, ოღონდ სახლში არა! –ჩემი მანქანა აქვეა გაჩერებული. წამობრძანდით. _ თავაზიანი ჩანდა ჩემდამი. კარები დისტანციური მართვის პულტით გახსნა. უკანა კარის სახელურს ხელი წავავლე გასაღებად და

უცნაური ამბავი 2 თავი

სახლში მისულს ისვევ ფიქრებმა გამიაცა ნატალი დადიანის სახე ჩემი ფიქრების მთავარი მუზა იყო, არ ვიციდი რაომ გავხდი ამით შეპყრობილი მაგარამ, ვგძნობდი რომ ეს ასე იყო ჩემი ყველაზე დიდი ფიქრები სწორედ ამ ადამიანს ეკუთნოდა...

მოტაცებული (I თავი)

–არა, სულ ახლახანს გავახილე თვალი. მგონი დროა ერთმანეთს ვიცნობდეთ _ მზერა მის თვალებზე გადავიტანე, დამატყვევა მისმა შავმა, ნაპერწკლებით სავსე თვალებმა. –მართალია! დროა მეც მიცნობდე... მე ილაი ვარ, ოცდაცხრა წლის. ბარმენად ვმუშაობ

უცნაური ამბავი 1 თავი

დილის 6 საათი იქნებოდა სახლიდან რომ გამოვედი, ჩვეულებრივი უბრალო სპორტული ჩაცმულობით, აჩაჩულ დაჩაჩული, ამდროს მაინც ვარ უბრალო ჰო უბრალო ადამიანი, გააფხული ახალი მოსული იყო, ჩემვის ასეთ ამინდში სირბილი სასიამოვნო იყო

ფიქრებით დიალოგი თავი 23 დასასრული

და ჩემი მკლავი ხელებში მოიქცია, - სერიოზულადდ? რა არი ეეს? ხმამაღალი სიცილით ატრიებდა ჩემ მკლავს და მეც გაბრაზებულმა გამოვწიე, - ნუ იცინი მაღიზიანებს, კოპებ შეკრულმა ვუთხარი, და წამოდგომა ვცადე, - ასე ვმოქმედებ ბეიბ?

არეული გრძნობები 24 თავი

თათია ერთ ადგილზე მიყინულივით იჯდა და ცრემლიანი თვალებით უყურებდა გიგას წაშლილ სახეზე -მამა გთხოვ უფლება მომეცი რამდენიმე დღით აქ დავრჩე... მასთან ყოფნა არ მინდა- შეეხვეწა ჩამწყდარი ხმით უცნაურად მომზირალ კაცს

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 5)

განძრევაც ვერ შევძელი, უბრალოდ ვიჯექი ძალა გამოცლილი, და თვალი მქონდა გაშტერებული ერთ წერტილზე. სახეზე ჩამოვისვი ხელები, წამოვდექი, ჩავიცვი, და გარეთ გავედი, სამსახურში უნდა წავსულიყავი.

პიანომენი (თავი მე-2)

მთვარის შუქი ლამაზად გვინათებდა გზას,სუსხიანი ჰაერი კი უფრო ნათლად ფიქრში გვეხმარებოდა,იქვე დრაივი დავინახე და ყავა შევთავაზე მადლობის ნიშნად -მგონი ყავა არ გვაწყებდა ნიკა -აი ასე სახელით მომართვა არ ჯობია,ცხვირ აბზუებულ საუბარს -რომელი?

გაყიდული ღირსება (14 თავი)

ტელეფონის ნომერი მიკარნახა, მერე რამოდენიმე წამი ვუყურებდი, ისევ იღიმოდა, მართლაც რომ საოცარი ნებისყოფის და სიძლიერის მქონე ადამიანი იდგა ჩემ წინაშე, ტელეფონი ჯიბეში ჩავიდე და ჩავეხუტე.

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 4)

ახლავე გააჩერე მანქანა-დავუყვირე იგი ხმას არ მცემდა, რულს ხელებს უჭერდა და ჰორიზონტს გაჰყურებდა. მე კი ფანჯარაში გავიხედე,ჩამოვწიე, გრილმა ჰაერმა სასიამოვნოდ დამიარა სახეზე,შემდეგ მას შევხედე