იყავი აზარტული! 5 თავი

''რატომ მაქვს ისეთი შეგრძნება, თითქოს ვიღაც მითვალთვალებს?''-გავიფიქრე შემკრთალმა და უკან მივიხედე. არავინ არ ჩანდა! ეს სულისშემძვრელი გრძნობა კი ზურგს მიწვავდა და მეც ფეხს ავუჩქარე. -ერთი! ორი! სამი!-ჩავიჩურჩულე და უმალ უკან შევტრიალდი. დავინახე

უკუღმართი ბედი [თავი მეთოთხმეტე]

ბათუმიდან დაბრუნების შემდეგ თითქმის ყოველდღე სასეირნოდ დადიოდნენ... უფრო მეტ დროს უთმობდნენ ერთმანეთს, ვიდრე გასული ორი წლის განმავლობაში... დაუთბათ ურთიერთობა, ალბად ყოველივე ეს სიყვარულმა განაპირობა..! დანიელს, რომ კიტხო სიყვარული რა არისო?!

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IV)

ორმა კვირამ სწრაფად ჩაიარა, მარიამმა საჭირო ნივთები მოაგროვა რომ მშობლიურ ქალაქს დაბრუნებოდა, ფიქრობდა რომ ეს ნიკთან ურთიერთობისგან განტვირთვაშიც დაეხმარებოდა. ფრენამ კარგად ჩაიარა.. დაბინავებამაც. პირველივე დღესვე სეირნობისას ქუჩაში გამოკრულ

ფიქტიური (თავი 8)

-უნივერსიტეტში გაგიყვანო? - ტელეფონზე საურისას მკითხა ნინომ.-გეზარება? -არა -აუუგთხოვ რა მაშინ გამო.15 წუთი იქნებოდა გასული კარზე ზარი რომ იყო.კარისკენ წავედი და თან მაისურს ვიცმევდი.-შემო ნინო - არც კი შემიხედია ისე ვუთხარი რომ შემოსულიყო

უსახელო (თავი 1)

-მოხვედი თეა? -გავძახე შემოსასვლელში თეას, ლეპტოპი დავხურე და ამზარეულოში გავვარდი.-ხო მოვედი... რა ქენი ბილეთებზე? -შემოვიდა თეა სამზარეულოში და მაგიდას მიუჯდა.-შენ გელოდებოდი. უბრალოდ არ ვიცი რომლით წავიდეთ ამსტერდამით

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 9)

უცნაური დილა გათენდა, მოქუფული და ცივი. თითქოს ამინდიც ტიროდა ჩემსავით, ჩემს უიღბლობას ტიროდა... თითქოს დარდობდა, ჩემს განცდებს ისიც დარდობდა...აუდიტორიაში შესულმა ბავშვები შევათვალიერე... რა თქმა უნდა ლაშა მათ შორის არ იყო.

უცნობის და ცნობილის ისტორია { 3 თავი }

გამარჯობა, მე კატო მქვია ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ რომელიც სწავლობს ინსტიტუტში და დამოუკიდებლად ცხოვრობს. როგორც კი გავაცილე ჩემი ოჯახი საზღვარ გარეთ, ჩემს ცხოვრებაში ახალი პერსონაჟი შემოიჭრა, რომელმაც ჩემი მთელი ცხოვრება გადაატრიალა.

უკუღმართი ბედი... [თავი მეცამმეტე]

-ნაგლი.._თავისთვის ჩაიბურტყუნა აილენმა, ვითომ თავისთვის თორემ, დანიელმა მშვენივრად გაიგო. მიხვდა, რომ სალათის მარტო ჭამა უკულტურობასთან უფრო ასოცირდებოდა ვიდრე აილენისთვის შეშურებასთან

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი III)

მარიამს ძილი ისევ საშინელმა ხმაურმა დაუფრთხო . ჭექაქუხილთან ერთად ძლიერი ქარიც იყო, მძიმედ გაახილა თვალები და კარს მივარდა , შესამოწმებლად იყო თუ არა ჩაკეტილი, ამოისუნთქა და ფეხაკრებით დაბრუნდა ისევ საწოლში, თითქოს რაღაცის ეშინოდა * ან ვიღაცის *,

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 8)

გავრბოდი, მაგრამ სად მეც არ ვიცოდი. სუნთქვა მიჭირდა დაღლილობისგან, მაგრამ არ ვჩერდებოდი, სანამ რაღაცას არ გამოვედე და არ წავიქეცი. სწრაფად წამოვხტი და ისევ გავიქეცი. როგორც იქნა საერთო საცხოვრებლამდეც მივაღწიე...