ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IV)
ორმა კვირამ სწრაფად ჩაიარა, მარიამმა საჭირო ნივთები მოაგროვა რომ მშობლიურ ქალაქს დაბრუნებოდა, ფიქრობდა რომ ეს ნიკთან ურთიერთობისგან განტვირთვაშიც დაეხმარებოდა. ფრენამ კარგად ჩაიარა.. დაბინავებამაც. პირველივე დღესვე სეირნობისას ქუჩაში გამოკრულფიქტიური (თავი 8)
-უნივერსიტეტში გაგიყვანო? - ტელეფონზე საურისას მკითხა ნინომ.-გეზარება? -არა -აუუგთხოვ რა მაშინ გამო.15 წუთი იქნებოდა გასული კარზე ზარი რომ იყო.კარისკენ წავედი და თან მაისურს ვიცმევდი.-შემო ნინო - არც კი შემიხედია ისე ვუთხარი რომ შემოსულიყოუსახელო (თავი 1)
-მოხვედი თეა? -გავძახე შემოსასვლელში თეას, ლეპტოპი დავხურე და ამზარეულოში გავვარდი.-ხო მოვედი... რა ქენი ბილეთებზე? -შემოვიდა თეა სამზარეულოში და მაგიდას მიუჯდა.-შენ გელოდებოდი. უბრალოდ არ ვიცი რომლით წავიდეთ ამსტერდამითმე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 9)
უცნაური დილა გათენდა, მოქუფული და ცივი. თითქოს ამინდიც ტიროდა ჩემსავით, ჩემს უიღბლობას ტიროდა... თითქოს დარდობდა, ჩემს განცდებს ისიც დარდობდა...აუდიტორიაში შესულმა ბავშვები შევათვალიერე... რა თქმა უნდა ლაშა მათ შორის არ იყო.უცნობის და ცნობილის ისტორია { 3 თავი }
გამარჯობა, მე კატო მქვია ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ რომელიც სწავლობს ინსტიტუტში და დამოუკიდებლად ცხოვრობს. როგორც კი გავაცილე ჩემი ოჯახი საზღვარ გარეთ, ჩემს ცხოვრებაში ახალი პერსონაჟი შემოიჭრა, რომელმაც ჩემი მთელი ცხოვრება გადაატრიალა.უკუღმართი ბედი... [თავი მეცამმეტე]
-ნაგლი.._თავისთვის ჩაიბურტყუნა აილენმა, ვითომ თავისთვის თორემ, დანიელმა მშვენივრად გაიგო. მიხვდა, რომ სალათის მარტო ჭამა უკულტურობასთან უფრო ასოცირდებოდა ვიდრე აილენისთვის შეშურებასთანლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი III)
მარიამს ძილი ისევ საშინელმა ხმაურმა დაუფრთხო . ჭექაქუხილთან ერთად ძლიერი ქარიც იყო, მძიმედ გაახილა თვალები და კარს მივარდა , შესამოწმებლად იყო თუ არა ჩაკეტილი, ამოისუნთქა და ფეხაკრებით დაბრუნდა ისევ საწოლში, თითქოს რაღაცის ეშინოდა * ან ვიღაცის *,მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 8)
გავრბოდი, მაგრამ სად მეც არ ვიცოდი. სუნთქვა მიჭირდა დაღლილობისგან, მაგრამ არ ვჩერდებოდი, სანამ რაღაცას არ გამოვედე და არ წავიქეცი. სწრაფად წამოვხტი და ისევ გავიქეცი. როგორც იქნა საერთო საცხოვრებლამდეც მივაღწიე...ფიქტიური (თავი 7)
-მოგეხმარო ჩალაგებაში? - ოთახში შესვლისას დავინახე როგორ ალაგებდა ჩანთას და კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ საგრძობლად მივკედლებოდი თორნიკეს.-არა მოვრჩი უკვე - ჩანთა შეკრა და კართან დადო - ეეე მარიამ ახლა ჩემი წასვლა იქნებოდა? - საწოლზე წამოწვა დალურჯი მოგონებები(ნაწილი მეორე, თავი II)
- ხომ არ ნერვიულობ? მარიამს დედის კითხვაზე გაეცინა და თვალები აატრიალა. - რათქმაუნდა ვნერივულობ, ეს ხომ პირველი კოლეჯია, სადაც არავინ ნაცნობი არმყავს. - წარსული უნდა უკან მოიტოვო მარიამ..ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.