როცა თვალებში ჩაგხედე (8თავი)

12 ოქტომბერს მამა თბილისში ჩამოვიდა და მე და დედამ ყველაფერი ვუთხარით. არ ვიცოდი ამ ამბავს როგორ შეხვდებოდა და ყველაფერს შიშით ვყვებოდი. ცოტა ხანს სიჩუმე ჩამოვარდა და მერე მამას გაეღიმა - გაიზარდა ჩემი გოგო!- მერე მომიახლოვდა და შუბლზე მაკოცა,-

როცა თვალებში ჩაგხედე (7 თავი)

დემემ მისმარათიც მომწერა და შეხვედრის დროც. ზუსტად 6 საათზე კაფეში უნდა ვყოფილიყავი. მინდოდა ძალიან ლამაზად ვყოფილიყავი, მაგრამ არც ის მინდოდა, რომ დემეს ეფიქრა ჩემსგამოგამოეწყოო, მიუხედავად იმისა რომ ეს მართლაც ასე იყო, ამიტომ გადავწყვიტე

როცა თვალებში ჩაგხედე (6 თავი)

ვფიქრობდი... ყველაფერზე, სიკვდილზე და სიცოცხლეზე. ჩემს ადგილზე ამხელა სამყაროში. ვინ ვიყავი საერთოდ და ვნიშნავდი თუ არა ვინმესთვის რამეს?! და უცებ ის გამახსენდა, ჰო დემე. რატომ ნიშნავდა ის ბიჭი ჩემთვის ამდენს? რატომ მანაღვლებს მის ცხოვრებაში რა

როცა თვალებში ჩაგხედე (5 თავი)

არ შემიძლია, უკვე ვთხოვე მათ ეს , მაგრამ უარი მითხრეს, - თვალებზე ცრემლი მადგა, ყველანაირად ვცდილობდი არაფერი შემტყობოდა, მაგრამ ამაოდ. ბოლოდ ვეღარ მოვითმინე და იკას მოვეხვიე. არ ვიცი იმ წამს რა ვიგრძენი. გამიჭირდა მასთან განშორება. მეგონა ეს ასე

როცა თვალებში ჩაგხედე (4 თავი)

- ემაა! რაგაცინებს?- დაიყვირა ნიკამ,- ვერხედავ კინაღამ დაიხრჩო. - ჩუმად ბიჭო ნუ უყვირი, - შემომხედა გაწუწულმა და ფერდაკარგულმა დემემ. - ბიჭო კინაღამ დაიხრჩვე. - აუ, დემე , მაპატიე რაა, მეგონა ხუმრობდი...

როცა თვალებში ჩაგხედე (3 თავი)

წყარომდე გამარჯვებულის ღიმილით მიმაცილა. თითქმის ყველა აღტაცებით შემხვდა. ყველანი იქ იყვნენ მხოლოდ ქეთა არ ჩანდა. ნიცა გადამეხვია, ნიამ თბილად გამიღიმა. ბიჭებსაც გაუხარდათ ჩემი დანახვა, ყველა ბედნიერი იყო, მხოლოდ იკა იდგა ცოტა მოშორებით და იქედან

როცა თვალებში ჩაგხედე ( 2 თავი)

ჩემი ამბავიც ამ დღიდან დაიწყო. სახლის დალაგებით გამოწვეული დამღლელი დღეების შემდეგ როგორც იქნა ნამდვილი არდადეგები დამეწყო. არდადეგებში არ ვგულისხმობ გართობას და მეგობრებს, აქ უფრო უსაქმურობა იგულისხმება, რაც დიდად არ მომწონს. ვცდილობ დღეები

როცა თვალებში ჩაგხედე

ბნელოდა. მე კი გავრბოდი, გავურბოდი რაღაცას ან ვიღაცას. თან უკან ვიხედებოდი , არაფერი ჩანდა და ვწყნარდებოდი. სირბილს ვანელებდი, მერე ისევ ვიყურებოდი და ჩემს უკან მოძრავ სილუეტს ვხედავდი, გულგახეთქილი ისევ წინ მივრბოდი. რამდენჯერმე განმეორდა ეს

სიკვდილის თვალებში

ამოახველებს მუზა ნიკოტინს, ისევ ფიქრებში ვაბოლებ ღამეს, კვლავ შეისუნთქავს რითმა ჰეროინს! და დამიკოცნის ნამთვრალევ თვალებს...ამ ჩემი სულის მეტალის კედლებს!.. გამოღწევა სურს,სურს ნაპირს მოსწყდეს! სიცივით მოცულ სივრცეში ვერ სძლებს.. მზემ გაახილა ფართედ

მე შენს თვალებში სამყაროს ვხედავ !

მე შენს თვალებში სამყაროს ვხედავ, შენი ღიმილი ფიქრებს აფერხებს, შემოჩენილი ანცი სურვილი დღეს დადუმებას ვეღარ ახერხებს, გრძნობის ფერებით ივსება წუთი, წამზომი წამებს ტრფობით აღვიძებს, შენი შეხების ურჩი სურვილი ჩემი მომავლის გეგმებს აღვივებს,