ხორბლისფერი თითები

მიყვარდა ისინი, რაღაც სხვა დატვირთვა ჰქონდათ.შენი სული იყო მათში. შუადღის მოლაპლაპე ზღვასავით ლიცლიცა და სხივებს შორის გამთბარი და თან ნოტიო. მათი შეხება მთელ სიცოცხლედ მიღირდა. ახლაც, ამდენი წლის შემდეგაც მგონია რომ ისინი მაცოცხლებენ. მჭიდროდ

გარყვნილი თითები (ნაწილი 7–დასასრული)

– შემეშვი ნიკო! – გაგიჟებული გამოვარდა კლუბიდან კატო. – არა, ამდენს, როგორ მიბედავ? – გაოცებულ–გაბრაზებული ასავსავებდა ხელებს და ველურივით აბრიალებდა თვალებს. – რამდეს? – ირონიულად ჰკითხა. მაინც, როგორ მოსწონს ასე რომ აგიჟებს გოგონას და მწყობრიდან

გარყვნილი თითები (ნაწილი 6)

გაბრიელი ხან მამას ეფერებოდა, ხან მარიამს აკვირდებოდა. ვერ ბედავდა მის მოფერებას, მაგრამ სამაგიეროდ მის კალთაში მშვენივრად იყო მოკალათებული. იმდენად თბილი და ტკბილი იყო გაბრო, არც მარიამი ერიდებოდა მის კოცნას და მოფერებას. იოანე ბედნიერებისაგან

გარყვნილი თითები (ნაწილი 5)

ცოტა ხნის შემდეგ, იოანესკენ გადატრიალდა მარიამი, რომელმაც აღარ იცოდა, როგორ დაცლილიყო იმ გრძნობებისაგან, რომელსაც იოანე იწვევდა. თვალებში უყურებდნენ ერთამენთს და იქ ხედავდნენ ყველაფერს, ზუსტად იმ თვალების მეშვეობით გრძნობდნენ ერთურთს. წამიერად,

გარყვნილი თითები (ნაწილი 4)

– იოანე? – იმდენად გაუკვირდა მისი იქ ხილვა, სხვა რამის თქმა ვერც მოიფიქრა და ვერც მოახერხა. – მაინტერესებდა, როგორ იყავი. – უდარდელი ხმით უთხრა და აივნაზე გამოსულს უფრო კარგად დააკვირდა. – ყველაფერი კარგად არის. ცუდად, რატომ უნდა ვიყო? – ისეთი სახით

გარყვნილი თითები (ნაწილი 3)

დამშვიდდი, მარიამ, დამშვიდდი! – იმეორებდა და აკანკალებული ხელებით ცდილობდა მაისურის ჩაცმას, თუმცა, არაფერი გამოსდიოდა. ბოლოს, დღმად ჩაისუნთქა და ღიმილი აიკრა სახეზე. – არ უნდა შემამჩნიოს, არ უნდა შემამჩნიოს! – ჩურჩულით თქვა და სააბაზანოს კარები

გარყვნილი თითები (ნაწილი 2)

ერთი თვე გავიდა იმ ამბის შემდეგ და თითქმის ყოველ დღე ნახულობდა კაცს სამსახურში, რადგან ეკატერინეს ბიზნეს პარტნიორი იყო. არავინ იცის, მხოლოდ ბიზნეს პარტნიორი თუ? ხანდახან, ისე, თავისთვის აკვირდება ხოლმე კაცის ნაკვთებს, როცა ის მოსაცდელში იჯდა, ან

თითები

ჩემში შენ უფრო მეტი ხარ ვიდრე თავად მე გახსოვს როგორ მოხვედი პირველად? ნელა მოდიოდი ჩემკენ, მთელი ცხოვრება მოდიოდი რომ მერე ჩენუ ცხოვრება შეგეცვალა მოხვედი შენი თბილი თითები ჩემს გაყინულ სხეულს შეახე და ჩემში შემოხვედი ახლაც იქ ხარ სულის იქით

გარყვნილი თითები (ნაწილი 1)

წურწურით ჩამოსულ ოფლს ბაკებზე სიმწრით იწმენდს სალფეტკით და ამავე საზიზღრობისაგან სახეს უფრო უარესად მანჭავს, ვიდრე აქამდე ჰქონდა. ღმერთო, როგორ სცხელა, აღარ შეუძლია მეტის მოთმენა! მისი დაწყევლილი სამსახურის გამო, ვერსად ახერხებს წასვლას.

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს. და სუნთქვა-სუნთქვით ცხოვრებაზე აჩქარდებიან. გიყურებ როგორ მიუყვები ქუჩას და უწინ როგორც მიყვარდი ახლაც ისე მენატრებიან