პირველი სიყვარული-უკვდავი გრძნობა თუ უკვდავი მოგონება? (სრულად)

საკმაო ხნის შემდეგ ერთი ადამიანით მოვიხიბლე და რაღაც-რაღაცები შეიცვალა,შეიცვალა ჩემი ფიქრის საგანი.საკუთარ თავს გამოვუტყვდი,რომ წინა გრძნობები დასრულდა და ახლლა სხვა მიყვარდა...ამისდა მიუხედავად,მაინც ვგრძნობდი ზემოთდასახელებული პიროვნებისადმი

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (14)

  ნიკას ღიმილი სამუდამოდ ჩამებეჭდა გონებაში.   კიბეები სწრაფად ავირბინე. ლუკას კარები ღია ჰქონდა, ამიტომ უბრალოდ შევედი. ოთახში ეგდო. უბრალოდ, უაზროდ და გაშტერებული უყურებდა ჭერს. იატაკზე დავჯექი, მასთან ახლოს. მინდოდა მეკითხა რა ჭირდა, მაგრამ

პრიზი თუ განაჩენი?! -7- (დასასრული)

''ყოველ წუთს მინდოდა მოვსულიყავი და შენთვის მეთქვა, რომ ნუ სთხოვდი მას შენ გვერდით ყოფნას! ნუ დაყვებოდი უკან, მაგრამ ის ისეთი ბედნიერი იყო... მხოლოდ ღამით იაზრებდა ყველაფერს და ეს ღამე იყო მისი წამება... შენ თუ გგონია, რომ ის მატყუარაა, საერთოდ არ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (13)

ადგილზევე გავშეშდი და გული ათასჯერ დამეგლიჯა. ნიკასგან ამ სიტყვებს საერთოდ არ ველოდებოდი. არასდროს უთქვამს და არც არასდროს წარმომედგინა, რომ ასეთი რაღაც შეიძლება მომხდარიყო. ნიკას უყვარს თამო. რა მაგარია. ახლა თავს ორმაგად დამნაშავედ ვგრძნობ

პრიზი თუ განაჩენი?! -6-

''-შენგან ბევრი რამ გადმომედო! ხელებს ზურგსუკან მალავ, ფეხმორთხმით ზიხარ, თვალებს არ მისწორებ, თავს მაღლა არ წევ... ეს იმიტომ, რომ მთელი სხეულით კანკალებ, თვალებში შენი გრძნობებია აღბეჭდილი, ის ცრემლები, რომელთა დამალვასაც გუშინ ჩემგან ცდილობდი...

პრიზი თუ განაჩენი?! -5-

''-მუდამ დაშას რატომ წვდები?-დისტანცია დაარღვია ჯაყელმა, რომელიც ქალისგან აშორებდა.-რატომ, მიპასუხე. -მე... მე...-ალუღლუღდა ტაისია. -უკან არ გაიწიო, თორემ მართვეებს გაჭ....ტ! -მაშინ შენ გაიწიე! -არა, მინდა დაგაბნიო!''

პრიზი თუ განაჩენი?! -4-

''-მიბრაზდები?-გაღიმება სცადა ტაისიამ. -არა, უბრალოდ ეს სახელი ჩემთან მეტად აღარ ახსენო.-მოლბა და თავი ჩახარა. -გიყვარს და ამიტომ? -არ მიყვარს და ამიტომ. ტაისიამ მხრები ისე ჩამოუშვა, თითქოს ტვირთი ააცალეს ზურგიდან. ნოემ თალები დააწვრილა, თუმცა

პრიზი თუ განაჩენი?! -3-

''იასამნის სურნელი აქვს... ნაზი და უბრალო...''-ანაზდად გაიფიქრა ნოემ და ქალის ყელისკენ ოდნავ დაიხარა. ტაისიამ უკან გადადგა ნაბიჯი. -რამე მოხდა?-უხერხულად შეიშმუშნა ის. -სუნამო გასხია?''

თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა

და თუ წამზომმა შეწყვიტა რეკვა და მოიცილა ფერები დღემაც, თუ დავივიწყე ნაცნობი ცეკვა და თუ ნათება შეწყვიტა მზემაც, თუ შევეგუე მარტივ დასასრულს და თუ გრძნობებში სხვა დღე გათენდა, დაველოდები გრძნობის აღსასრულს, თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა!

სიყვარული თუ შურისძიება? დასასრული

მეტი ღარაფერი მითქვამს წავედი და უკან აღარ მომიხედავს, ალბათ იმიტომ, რომ მეშინოდა ტირილი არ ამვარდნოდა. რადგან იქიდან წამოსვლა გამიჭირდებოდა. მაშინვე სახლში ავედი და თითქოს სუნთქვა დავიწყე. საღამოსთვის მოვემზადე და მეცადინეობა გადავწყვიტე, რადგან ამ