იბრძოლე...
მათთვის,ვინც საკუთარ "მე"-სთან ბრძოლაშია...იბრძოლე!
წარმოიდგინეთ ადამიანი, რომელიც დაიკარგა,აი ასა დაიკარგა, მის ირგვლივ ყველაფერს კი ცეცლი მოედო, არის გზა, მიდიხარ, დაუსრულებლად ამ გზაზე, მიდიხარ და შენი სისხლით მონიშნავ, იმ ხეებს,რომელიც გზად შეგხვდება,აგრძელებ გზას, დროის შემდე ეს ხეები,შენს წინთუ გიყვარს იბრძოლე!
და ახლაც წვიმს... წვიმს და თითქოს ამინდიც მასთან ერთად ტირის. ნელ-ნელა აუჩქარებლად თვალს სწყდება ცრემლები და ბალიშს ასველებს. აღარ იცის რით უშველოს საკუთარ თავს... თავს წევს და ფანჯარაში იხედება... ხედავს წყვილს, რომელიც ხელჩაკიდებული მიდის...იბრძოლე ბედნიერებისთვის....
სამსახურში მისულს არავინ დახვდა.ცოტახანს ელოდა,მერე ზარის ღილაკს დააწვა.დაცვამ გამოხედა და ჰკითხა ვინ იყო და რა უნდოდა აქ ასე ადრე.გოგონამ უთხრა რომ ის აქ მუშაობდა.-ხო,მაგრამ ოფისი ათის ნახევრიდან იწყებს მუშაობას.მაპატიეთ,მაგრამ მანამდეიბრძოლე ბედნიერებისთვის....
ლუკას თავისი კომპანიის სახელზე ყოველთვის ეცინებოდა.რატომღაც მიაჩნდა,რომ მსგავსი სათაური პოლიტიკურ პარტიას უფრო შეეფერებოდა,ვიდრე სამშენებლო კომპანიას.ბევრჯერ უთხრა მამას შეეცვალათ სახელი,მაგრამ ბატონი დავითი მუდამ უარზე იყო.რატომღაც მიაჩნდა რომ,მისიიბრძოლე ბედნიერებისათვის...(1)
სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაციბრძოლე ბედნიერებისათვის...(1)
სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაციბრძოლე ბედნიერებისთვის....
სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაციბრძოლე და გადარჩები(ნაწილი 4)
დღეები უსასრულოდ გადიოდა,მუცელი მეზრდებოდა,ზაზაც არ მექცეოდა ცუდად,მაგრამ მის მიმართ მაინც მხოლოდ ზიზღს ვგრძნობდი. 6თვის ორსული ვიყავი,როცა ზაზა დააკავეს,სამი დღე მის შესახებ არაფერი ვიცოდი,მერე კი გამაგებინეს რომიბრძოლე და გადარჩები (ნაწილი 3)
სამყაროს წინაშე და შემეშინდა,რა მეშველებოდა,ნუთუ ჩემი ყველა ოცნება,ჩემი მიზნები და გეგმები არაფერს ნიშნავდა,უცბად გადაწყვიტეს ჩემი ბედი ისე რომ არც მკითხეს,მე სულით დავეცი და მორჩილად მივიღე მათი გადაწყვეთილება. ვიღაც ქალმა დამავლო დამავლო ხელი დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.