და თუ ისევ ვიტირებ...

და თუ ისევ ვიტირებ ვიცი,რომ აღარ შემაჩერებ... და თუ ისევ ვიცინებ ალბათ აღარც ამყვები... ისევ თუ დამივიწყებ,იცოდე რომ გავქრები... ღამის სარეცელიდან ვარსკვლავების ამბები, მომაკვდავი მთვარე და დიდი,გრძელი ზღაპრები...

ისევ შემიყვარე 7 ნაწილი (3)

როდესაც აცნობიერებ,რომ სწორედ ის ხდება შენს თავს რაც ყველაზე მეტად გინდოდა უკვე იმდენად ბედნიერდები,რომ ემოციებს ვერ უყრი თავს და ერთ წერტილს მიშტერებული სულელივით გეღიმება,თუმცა ამჯრად ეს ერთი წერტილი ალეკოს სახე იყო,მთელი ღამე ვუყურებდი და

ისევ შემიყვარე 6 ნაწილი (3)

იმ საღამოს ჩვენთან დარჩნენ ბავშვები,თეონა და სალომე ერთად დაწვნენ გიგა და ლადო ერთად,მე და ჩემი ქმარი კი ერთად,თუმცა ისეთი მთვრალი იყო დაწვა თუ არა გაითიშა,ცოლის მოვალეობის შესრულებაც მომიწია ფეხსცაცმელები გავხადე.

ისევ მომწყურდი - გიორგი ქადაგიძე

მე სულ მთვრალი ვარ,შენი სურნელით მთვრალი და შენი სახე სიზმრებშიც კი აჩრდილად მდევდა ისევ მომწყურდა ეგ ტუჩები,ცოტათი მკრთალი და ეგ თვალები სიღმეში,რომ მარხია სევდა დავეხეტები,როგორც ლოთი ასე ეულად სხვებში დაგეძებ და გულს ამით ვაშორებ ხავსებს ტრფობის

ისევ შემიყვარე 5 ნაწილი (3)

ვფიქრობდი ვინ შეიძლება ყოფილიყო მისი მომავალი ცოლი,და ამის გაფიქრებაც კი აუტანელ ტკივილს მაყენებდა,მთელი სხეული მტკიოდა უკვე სულის ტკივილი სხეულზეც აისახა,თვალის უპეები ჩამიშავდა,მეგონა ამ ტკივილს შევეგუე,თუმცა ეს სრულიად ახალი ეტაპი იყო,მას ცოლი

ისევ შემიყვარე 4 ნაწილი (3)

თბილი დილა იყო,რატომღაც არაჩვეულებრივ ხასიათზე გავიღვიძე,ღიმილიანმა წამოვყავი თავი საწოლიდან და სარკეში საკუთარ თავს გავუღიმე,საკუთარი თავი დაკვირვებით შევათვალიერე,როგორ გამზრდია თმა, ფორმაც კი შეიცვალა გაზრდის შემდეგ,თმებს დავხედე და თავი

ისევ შემიყვარე 3 ნაწილი (3)

გვიანი იყო სახლში რომ ავედი,იმდენად დავიცალე გაბრიელთან,რო გამეღიმა და თამამად შეიძლია თქვა რომ ეს წრფელი ღიმილი იყო,გულიდან წამოსული. წყალი გადავივლე და დავწექი,დილით უნივერსიტეტეში უნდა წავსულიყავი. ადრე ავდექი,მოვემზადე და წავედი,სასიამოვნო

ისევ..

მოგესალმებათ წკაპუნა მატატა ამდენი ხნის შემდეგ ისევ მთვარეა ისევ ღამეა ისევ სევდაა ისევ ცრემლი

ისევ შემიყვარე 2 ნაწილი (3)

ერთი სული მქონდა იქიდან გამოვქცეულიყავი,ვგრძნობდი რომ უკვე მათ გარემოს აღარ ვეკუთვნოდი,არ ვიცი რატომ მაგრამ სული მეხუთებოდა,ასე უხერხულად და ზედმეტად თავი არასოდეს მიგრძვნია.ვცქმუტავდი ვერ ვისვენებდი,ეკლებზე ვიჯექი.

ისევ შემიყვარე (1) ნაწილი (3)

მას შემდეგ დიდი ხანი გავიდა ალბათ სადღაც 2 თვე,იმის განცდა რომ ის ჩემგან შორს იყო საერთოდ აღარ მქონდა,იმდენად დავიცალე და დავცარიელდი შინაგანად რომ საერთოდ ვერაფერს ვგრძობდი,რამდენჯერ ვცადე გულიდან მისი ამოგლეჯა,თუმცა როგორც ყოველთვის არაფერი