ისევ მომწყურდი - გიორგი ქადაგიძე

მე სულ მთვრალი ვარ,შენი სურნელით მთვრალი და შენი სახე სიზმრებშიც კი აჩრდილად მდევდა ისევ მომწყურდა ეგ ტუჩები,ცოტათი მკრთალი და ეგ თვალები სიღმეში,რომ მარხია სევდა დავეხეტები,როგორც ლოთი ასე ეულად სხვებში დაგეძებ და გულს ამით ვაშორებ ხავსებს ტრფობის

ისევ შემიყვარე 5 ნაწილი (3)

ვფიქრობდი ვინ შეიძლება ყოფილიყო მისი მომავალი ცოლი,და ამის გაფიქრებაც კი აუტანელ ტკივილს მაყენებდა,მთელი სხეული მტკიოდა უკვე სულის ტკივილი სხეულზეც აისახა,თვალის უპეები ჩამიშავდა,მეგონა ამ ტკივილს შევეგუე,თუმცა ეს სრულიად ახალი ეტაპი იყო,მას ცოლი

ისევ შემიყვარე 4 ნაწილი (3)

თბილი დილა იყო,რატომღაც არაჩვეულებრივ ხასიათზე გავიღვიძე,ღიმილიანმა წამოვყავი თავი საწოლიდან და სარკეში საკუთარ თავს გავუღიმე,საკუთარი თავი დაკვირვებით შევათვალიერე,როგორ გამზრდია თმა, ფორმაც კი შეიცვალა გაზრდის შემდეგ,თმებს დავხედე და თავი

ისევ შემიყვარე 3 ნაწილი (3)

გვიანი იყო სახლში რომ ავედი,იმდენად დავიცალე გაბრიელთან,რო გამეღიმა და თამამად შეიძლია თქვა რომ ეს წრფელი ღიმილი იყო,გულიდან წამოსული. წყალი გადავივლე და დავწექი,დილით უნივერსიტეტეში უნდა წავსულიყავი. ადრე ავდექი,მოვემზადე და წავედი,სასიამოვნო

ისევ..

მოგესალმებათ წკაპუნა მატატა ამდენი ხნის შემდეგ ისევ მთვარეა ისევ ღამეა ისევ სევდაა ისევ ცრემლი

ისევ შემიყვარე 2 ნაწილი (3)

ერთი სული მქონდა იქიდან გამოვქცეულიყავი,ვგრძნობდი რომ უკვე მათ გარემოს აღარ ვეკუთვნოდი,არ ვიცი რატომ მაგრამ სული მეხუთებოდა,ასე უხერხულად და ზედმეტად თავი არასოდეს მიგრძვნია.ვცქმუტავდი ვერ ვისვენებდი,ეკლებზე ვიჯექი.

ისევ შემიყვარე (1) ნაწილი (3)

მას შემდეგ დიდი ხანი გავიდა ალბათ სადღაც 2 თვე,იმის განცდა რომ ის ჩემგან შორს იყო საერთოდ აღარ მქონდა,იმდენად დავიცალე და დავცარიელდი შინაგანად რომ საერთოდ ვერაფერს ვგრძობდი,რამდენჯერ ვცადე გულიდან მისი ამოგლეჯა,თუმცა როგორც ყოველთვის არაფერი

ისევ მარტი ... ისევ არევა ... ისევ სუიციდი ....

გამარჯობათ ბავშვებო // უბრალოდ ძალიან ცუდად ვარ // მადლობა ყველას ვინც ამ "ნაჯღაპნს" წაიკითხავთ :3სუიციდი" რამდენჯერმე ვიმეორებ ამ სიტყვას გონებაში და ვხვდები როგორ მიზიდავს ... რაღაცნაირი მაგნიტური სიტყვაა მინდა გავითავისო , მინდა გავიგო როგორია ..

ისევ ტვილდიანი... (8) დასასრული

სვანეთში ყოფნის ბოლო დღე იყო... იმის გამო რომ წუხელ 3 საათზე დავწექით შუადღესაც გავიგრძელე ძილი მაგრამ ვინ დაგაცადა საშინელმა ხმაურმა გამომაღვიძა თავზე ბალიში დავიფარე და შევეცადე დამეძინა მაგრამ ხმაურმა იმატა და მეც მეტი გზა აღარ დამრჩა ავდექი და

ისევ შენ (სრულად)

-ვინმე იყო აქ?-ჰკითხა ქალს,რომლის სახეც დამახსოვრებოდა ელიზას. -სიმპათიური მამაკაცი იყო,ძალიან მზრუნველი...ბავშვის მამა,ჰო? -არა,ის შვებულებაშია..ვინ იყო?-ინტერესი კლავდა ელიზას. -არ ვიცი,შემიძლია დავუძახო..ალბათ თქვენი ნათესავი ან..