ისევ ტვილდიანი... (1)

გიორგი გასვიანი საბა არაბული ანა მაღლაფერიძე მე მარიამ არაბული და ნიკოლოზ ტვილდიანი ჩვენ ხუთნი ვიყავით საუკეთესოთა შორის საუკეთესო მეგობრები ყველა ვერის უბანში ვცხოვრობდით და ყველა ერთ სკოლაში ვსწავლობდით მე და ანა ერთ კლასში ვიყავით გიორგის საბას

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება)(4)

_კარგი რობსტენ...თუ შენია ეს გოგო მაში თავს დავანებებ..._მითხრა სარკაზმით _სულ ჩემს ნერვებზე რატომ თამაშOბ ჯექსონ... _არა გეშლება ძმა... _არ გაბედო და ძმა არ დამიძახო_რრიალით დავიძახე ყველას მზწერა ჩვენსკენ იყო მომართული _ეიეიეი ბიჭებო დაწყნარდიტ

სიცივე ...ჩვენ ისევ შევხვდით (ვამპირული საგა..დაბრუნება) (3)

ეზოში გავედი.კიბეზე მჯდარ ანაბეს მოკკარი ტვალი და მისკენ გავემარტე უნებურად _შეიძლება დავჯდე?_ვკიტხე წყნარად იმის მიუხედავად რომ მასტან საუბარი ძალიან მიჭირდა სულ მარიას მახსენებდა და სიძულვილს აღმიძრავდა თუმცა მისი რა ბრალი იყო...

ისევ შემიყვარე... თავი (33) ნაწილი (2)

აკოს ზარს ველოდებოდი თუმცა არ დაურეკავს,რაღაცნაირად მეწყინა ასე უყურადღებოდ რომ იქცეოდა.მთელი დღე ისე გავიდა არ შემხმიანებია,თუმცა არ მივეცი თავს საშუალება ამის გამო განწყობა გამფუჭებოდა.ზოგადად თვითპესიმისტი ადამიანი ვარ,არასოდეს არავის

ისევ შემიყვარე... თავი (32) ნაწილი (2)

გაეცინა და მომეხვია,საერთოდ არ მეცინებოდა იმ სიტყვების მერე რაც მითხრა,თუმცა წინააღმდეგობა არც გამიწევია მის მკლავებში გავიტრუნე. ცოტახანში ლადო და სალომეც დაბრუნდნენ გაკრეჭილები.ვერის ბაღში დავსხედით,გიგამ ელენეს დაურეკა და ისიც შემოგვიერთდა.

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით (ვამპირული საგა...დაბრუნება) (2)

_რაზე ფიქრობ რობ?_მომესმა ცინიკური ხმა ზურგს უკან.....ეს ხმა...არა მელანდება უბრალოდ მე ამაზე ვფიქრობდი...არა არა..ეს შეუძლებელია,ჯექსონი?არა ის ვერ იქნება..და ნელა მივტრიალდი უკან....მართალი აღმოვჩნდი ის არ იყო მომელანდა,მაგრამ გული დამწყდა

ისევ შემიყვარე... თავი (31) ნაწილი (2)

აზრი არ ქონდა დამალვას მაინც გაიგებდნენ,ჩემი პირადობით გადავრიცხეთ ფული,ამიტომაც სიმართლეს მაინც გაიგებდნენ იმ ტიპისგან.იმ ხორავას გადაურეკა და გაიგო,რომ მას არ ჩაურიცხავს,ყველა ვარიანტში გაიგებდა,არ ვიცოდი რა მექნა,სიმართლე რომ გვეთქვა ზუსტად

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება) (1)

სიცივე.....მხოლოდ სიცივე და ერთფეროვნება.....ჩემი გული გაჩერდა და ჩაქრა ჩემი ცეცხლოვანი ცხოვრებაც....ყველაფერი ნაცრისფერმა ფერმა მოიცვა.....მინდა...მინდა გავარღვიო ეს ნაცრისფერი საფარი და თვალისმომჭრელი კაშკაშა ფერები დავინახო....მაგრამ

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

ვიყავი თუ არა ბედნიერი? თვითონაც არ ვიცოდი,უბრალოდ ეს იყო რაღაც საოცარი შეგრძნება,იმის გაფიქრებაც კი,რომ ისევ ისევ მომეხვეოდა,გამიღიმებდა და გულში ჩამიკრავდა სიამოვნების ტაოს მაყრიდა სხეულზე.როგორ ჰგავს სიყვარული გაზაფხულის ცვალებად დღეს, რომელსაც

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

გასახდელში შევედი და გამოვიცვალე,უკანა კარებიდან გავიპარებითქო თუმცა წინა კარებთან იდგა დანელია და მაინც დამინახავდა დებილი ბაჩო. ფეხაკრეფით მივეპარე უკნიდან დანელიას და ხელი დავავლე -მოიცა გოგო სად მიმათრევ?-გაეცინა და მომეხვია მაგრად,როგორც იცოდა