ვერასდროს ვიქნები ის (თავი 1)

გარეთ ისევ ზაფხულის სურნელი იყო. ღრმად შევისუნთქე ჰაერი და სკოლისკენ წავედი. ხუთ წუთში ადგილზე ვიყავი. როგორც კი ჩემს კლასელებს მივუახლოვდი, ისეთები მომცვივდნენ თითქოს საუკუნე არ ვენახე. -ქალოოოოო, მომენატრეეეე.. -ყვიროდნენ სოფო და ნათია. -გუშინ არ

ის... ნაწილი 14

გათენდა ასე კარგად რამდენი ღამეა არ მიძინია თითქოს ჩვეულებრივი დილაა ისეთი როგორიც თითქმის ყოველი დილა იყო ჩემთვის ვიდრე ეს კოშარი დაიწყებოდა.როგორ მინდა ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს მაგრამ...

ის... ნაწილი 13

ლიზი...ლიზი ჩემო გოგო მადლობა ღმერთს კარგად ხარ,ვიმეორებდი და უფრო მაგრა ვიკრავდი გულში... როცა ემოციურად ცოტა დავმშვიდდით ლიზიმ ვერ შეძლო იმის ახსნა რა მოხდა.უბრალოდ იგრძნო როგორ გაუჭრდა სუნთქვა და გონება დაკარგა.

ის ჩემშია! 4

- ახლა, სახლში უნდა შევიდე. ხვალ აუცილებლად მოგიყვები. - ანუ კიდევ შევხვდებით? გაეღიმა ხელი გამომიწოდა და წამოდგომაში დამეხმარა. არცერთს არ ამოგვიღია ხმა. სანამ სახლში შევიდოდით მივუახლოვდი და თითქმის ჩურჩულით ვუთხარი - შევხვდებით-ძალიან ბევრი ხალხი

ის ჩემშია! 3

როგორც იქნა ავედით. მანქანიდან ისე გადავედით და სახლში ისე შევედით , რომ არც მე და არც ქეთას ხმა არ ამოგვიღია. მინდოდა მეთქვა რომ ალექსანდრეზე მართლაც გავგიჟი. ასე ერთი შეხედვით და ერთი ნახვით ჩემი ყურადღება არავის მიუქცევია. ეს ალბათ იმიტომ რომ

ის ჩემშია! 2

ქეთასთან მივედი დავურეკე და რა თქმა უნდა 1საათი ქვევით მალოდინა. დავიღალე, თითქოს ხასიათი მიფუჭდებოდა, მინდოდა დღეს მაინც უბრალოდ ჩემი მეგობრების გამო ვყოფილიყავი ბედნიერი. ტელეფონს დავხედე რემაინდმა ჩემი ძმის ფოტო ამოაგდო. შინაგანად დავითრგუნე მერე

ის... ნაწილი 12

არც კი ვიცი რა უფრო გამიხარდებოდა ის, რომ გიჟი ვარ თუ ის რომ გიჟი არ ვარ და ეს ყველაფერუ არაა ჩეი გამოგონება და ჰალუცინაცია.არვიცი უკვე რა ვიფიქრო კარგია ის, რომ ვიღაცას მაინც ჯერა ჩემი მაგრამ..მაგრამ რაც ყველაზე მეტად მაშინებს არის ის რომ ის ის

ის ჩემშია!

-ჩემო სილამაზევ. როგორ ხაარ? გილოცავ, მიყვარხარ ძალიან! -კარგი,კარგი გიო მეც ძაან ნუ გამიბავ საათნახევრიანს. მეჩქარება წავედი, ქეთა მელოდება. მოგვიანებით წყნეთში შევხვდებით. ტელეფონი გავუთიშე, უხეშად გამომივიდა, მაგრამ არაუშავს ყველა შეჩვეულია.

ის რაც იყო, დრომ წაიღო...

ის რაც იყო, დრომ წაიღო.. შენ აღარ ხარ უკვე ჩემი.. მაგრამ რაც არ უნდა იყოს, მე შენ მუდამ მეყვარები!.. დრომ წაიღო სიხარულიც, მე რომ მაბედნიერებდა.. ჩემი სიხარულის მიზეზს, მხოლოდ შენი ღიმილი ერქვა.. შენი ჩემდამი სიყვარულიც, არ ყოფილა ჭეშმარიტი..

ის... ნაწილი 11

ძალიან დიდხანს ვიდექი გაშეშებული და გონზე ვერ მოვდიოდი.მხოლოდ ღაწვებზე წვა და ტკივილი მაფიქრებინებდა , რომ ეს რეალური იყო. არ ვიცი არ ვიცი რა ხდება ჩემს თავს. როგორ დავიღალე მეტი აღარ შემილია ბოლოსდაბოლოს ამდენი კითხა მაქვს და პასუხი არ არის , ის ის