სიგიჟემდე შეშლილი (თავი 1)

თაია! ქალის სახელს ისე მკაფიოდ გამოთქვამდა უცნობი, რომ მისი ხმა უფრო ჭკუიდან შლიდა. -თაია მე შენი კოშმარი ვარ! მხოლოდ შენი! სიცილმა, იქაურობა გააყრუა...

ლიფტის რომანი [თავი 3]

მაკიაჟი სულაც არ მჭირდებოდა, ისედაც ლამაზი კანი მაქვს. ჩემს ბუხუნია ტუჩებზე მოჭყანული ტუჩსაცხი დამატყეპეს. ის კი არ იციან, რომ შევჭამ და აღარაფერი დამჩება.

შემომიშვი

-ეს..ეს რაარის?გაოგნებულმა დახედა ნახატს, შემდეგ კი თვალი მოავლო კაფეს.. მიმტანის გარდა იქ არავინ არ იყო.-ეს ვინ დახატა.. მიმტანს ხმაწართმეულმა კითხა. -არ ვიცი გოგონა.

დაკარგული შანსი (სრულად)

-არა,ერთი რაღაც მაინტერესებს.არასოდეს არ შეგიმჩნევია როგორ ერთდება ზღვა და ზეცა თუ მას კარგად დააკვირდები? ზღვა და ცაც ხვდება ერთმანეთს და იმედია ჩვენ კიდევ შევხვდებით ერთმანეთს. -იქ,სადაც ისინი ერთმანეთს ხვდებიან,ცხოვრება წყდება.

ნუ მეთამაშები.! (თავი 6)

-აუ ეხლა ამის ეჭვიანობაღა მაკლდა რა- ხელები ჰაერში აიქნია. -არაფერი უთხრა რა. გთხოვ მე მოვაგვარებ. -კაი.-მაკოცა ლოყაზე და აეროდრომზე გავიდა. იქ ველოდებოდი როცა ბექა გამოვიდა ტვალეტიდან

იქ სადაც (სრულად)

გადავწყვიტე მეორედ დამედო სრულად, რადგან მგონი თავები გამოვტოვე წინა დადებაზე.. მადლობა ყველას.. შირად მიფიქრია სიკვდილზე.. ყველაზე მეტად ის მაინტერესებს, რა ხდება სიკვდილის შემდეგ? ადამიანი უბრალოდ კვდება, თუ სადმე მიდის? გამარჯობათ მე ლინდა

იქ სადაც 14

ახლა თვალებს ძლივს ვახელ, სიცივეს ვგრძნობ, თითქოს ისევ ტყეში ვარ, თვალწინ მიდგება ნაწყვეტ-ნაწყვეტ სახლის ფაქტები და გული ადგილს ვეღარ პოულობს, ხეების შემაძრწუნებელი შრიალი ცოტაც და გულს საბოლოოდ შემიღონებს, თითებით ფოთლებს ვგრძნობ, ახლა უკვე

იქ სადაც 13

არაფრის მომცემი სიმორცხვე ჩემში უკვე პიკს აღწევდა, არ მინდოდა დილა გათენებულიყო, არ ვიცოდი როგორ უნდა მოვგცეულიყავი, მაგრამ ჩვენ როდი გვემორჩილება ბუნება!?

იქ სადაც 12

- არ მეგონა ასე თუ ინერვიულებდი ჩემზე. მიუხედავად მისი მდგომარეობისა, ხუმრობას მაინც აგრძელებდა. - საერთოდ არასდროს ჩუმდები? მე შენზე არ ვნერვიულობ, უბრალოდ იმაზე ვნერვიულობ.. იმაზე ვნერვიულობ..

იქ სადაც 12

კეთილი იყოს შენი გამოჩენა ლინდა, როგორ მოგვანატრე თავი? ლექტორი მესალმება ღიმილით. - დიახ, რამოდენიმე დღით სოფელში ვიყავი. ლექტორს ზურგს უკან შავებში ჩაცმული კაცი დაცინახე, იმალებოდა, მაგრამ არც ისე კარგად.