ლევან ხაჩიშვილი (14)

ძალიან ბევრი ვიტირე ძალიან ბევრი,თვალები სულ დაწითლებული მქონდა.მთელი ღამე ვტიროდი,ჰო არ მინდოდა ამერიკაში წასვლა.ეს ხალხს რომ გაეგო დამცინებდა,ზოგი მთელი ცხოვრება ნატრობს უცხოეთში წასვლაზე და ვერ მიდის მე კიდე ჩემივე ნებით ვამბობდი უარს.

ლევან ხაჩიშვილი (13)

-რა ხდება?-მითხრა ლევანმა გაკვირვებული სახით და თან ჭიქა დადო. -აუუ.-ვთქვი მე და თავი დავხარე. -რამოხდა?-მკითხა სალომემ. -ჰე ამოღერღე ეხლა.-მითხრა ლიზამ და შემომხედა. -აცადეთ.-ხელით ანიშნა აბუმ ბავშვებს. -ნინი.-მითხრა ლევანმა და ხელი მომკიდა.

ლევან ხაჩიშვილი(12)

-ნინიიი,ადექი რა.-მითხრა სალომემ და ხელი მომკიდა.-შეეშვი რა.-უთხრა ლიზამ.-რასქვია შევეშვა გუშინ 5 საათამდე რო წერდა ლევანს მაგისი ბრალია.-თქვა სალომემ და ისევ შემანჯღრია.-აუუ რაგინდა ეე?-ვთქვი მე და გადავბრუნდი.-რავი 3 საათიადა ხოარ ადგებოდი?-მკითხა

ლევან ხაჩიშვილი (11)

აი ეს ის შემთხვევა იყო როდესაც არ ვიცოდი რა მოხდა,რა ხდებოდა და რა შეიძლება მომხდარიყო.ყველა და ყველაფერი მაბედნიერებდა,განსაკუთრებით ლევანი.აი მისი სიცილი ბედნიერს მხდის,მისი მკაცრული გამოხედვა,ბოხი ხმა.ის შავგრემანია,მაგრამ აბა რომელიმე ქერა ბიჭი

ლევან ხაჩიშვილი (10)

-მიყვარხარ!-მითხრა ლევანმა და ძალიან,ძალიან ჩამეხუტა.აი იმ წუთიდან ლევანი კიდევ უფრო შემიყვარდა,რაღაც საოცრება ბიჭია,ჩემ ცხოვრებაში ახლა მას უდიდესი ნაწილი უკავია.რაც მე ლევენი გავიცანი იმ დღიდან მოყოლებული ვგიჟდები მასზე,მაგრამ დღეს სულ სხვა

ლევან ხაჩიშვილი (9)

მე თვითონ მიკვირდა როგორ გავბედე ამ ყველაფრის თქმა,მაგრამ ლევანმა ნეტა იცოდეს კიდევ რამდენი რამე მაქვს მისთვის სათქმელი,ჩემი თავის მიკვირდა როგორ მოვუყარე ამ სიტყვებს თავი და ასე როგორ ვილაპარაკე მაგრამ ნათქვამია რომ თუ გიყვარს ყველაფერს შეძლებო და

ლევან ხაჩიშვილი (8)

ორშაბათს კი როგორც ყოველთვის სკოლასთან დავინახეთ ბიჭები.რატომღაც ძალიან გამიხარდა მათი დანახვა ჯერ მათ ნახვაზე ასე არ ავმჩატებულვარ და მოვშვებულვარ.რა მომივიდა მე თქვითონაც ვერ გავიგე.-პრივეტ.-ვთქვი მე და ბიჭები გადავკოცნე.-პრივეტ.-მითხრა

ლევან ხაჩიშვილი (7)

ამ სრულ ჰარმონიაში ორივეს ჩაგვძინებია.გვეძინა ტკბილად და საყვარლად სანამ ბავშვებმა არ გაგვაღვიძეს.-მოვედით.-თქვა გიომ და შემოაღო სახლის კარი.-სად ხართ ბიჭო ამდენი ხანი თბილისში ჩახვედი მაღაზიაში?-იკითხა გუგამ და პარკს გახედა რომელიც გიოს ხელში

ლევან ხაჩიშვილი (6)

ამ დროს მე თავს ვგრძნობდი უბედნიერეს ადამიანად.მე მივხვდი რომ ეს ის იყო ვიზეც ბავშვობიდანვე ვოცნებობდი,მართალია ლევანის არ ყავდა თეთრი რაში მაგრამ ის ჩემთვის ამ წუთიდან გახდა განუმეორებელი პრინცი.ჩემთვი ას წუთას ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო ლევანი

ლევან ხაჩიშვილი (5)

-შენ ლიზა და სალომე ერთად დაწექით ორივე ერთმანეთზე გაჩხიკინებულები ხართ.-მითხრა აბუმ.-ოქეი.-ვთქვი მე და ნაყინი გავხსენი. საღამოს ბევრი ვილაპარაკეთ და იმდენი ვიცინეთ რო მეზობლები გადმოდიოდნენ და ცოტა ჩუმად იყავითო გვეუბნებოდნენ.იმ საღამოს პივაც