მთა მონატრებისა

იცი მომენატრე ჩემო მშვენიერო ამ გულს ისევ აკლიხარ რატომღაც თვალებს დავაცეცებ მაგრამ ვერ გპოულობ ცხოვრება შავთეთრი გამიხდა

მე გაზაფხულთან ერთად წავალ (სრულად)

-უნდა გამიშვა,- იძახის უცებ დაჩი,- მეც გაზაფხულთან ერთად წავალ,- ამატებს უცებ. ტორი კრთება და უყურებს ბიჭს, რომელიც მას მზერას არ აშორებს. წვიმა წყდება, მაგრამ უსიამოვნო შეგრძნებას და წინათგრძნობას ტოვებს გოგონას გულში.

მე გიჟი არ ვარ! [სრულად]

ხანდახან როგორ გტკივა, როგორ გეშინია...გინდა დახატო, დაწერო ან თქვა. მაგრამ როცა ამ ყვეალფრის სიტყვად გადაქცევას ცდილობ ხვდები, რომ სისულელეა... არცერთი, სიტყვა ახლოსაც არ არის იმასთან, რასაც გრძნობ... ამიტომ მე ყოველთვი სიჩუმეს ვირჩევ...იქ

FBI-ს თანამშრომელი 1 თავი

მანქანები დაიძრნენ და რამოდენიმე ათეული წუთის მერე კლუბთან გაჩნდნენ.როგორც აღმოჩნდა ბოლოები ყოფილან ამიტომ მათმა შესვლამ ნამდვილი ფურორი მოახდინა ყველა მათ უყურებდა რითაც ზედმეტად გახერებულები

მე და მოხუცები

ცხოვრება ისეთი ხანმოკლეა,თითქმის ვერაფრის გაკეთებას ვერ ვასწრებთ ...ისე უცებ გადის დრო ..უკან მოვიხედავთ და თითქოს ყველაფერი გაილია ,რაც ახალგაზრდობას უკავშირდება ,მაგრამ გულში ღრმად გადანახული მოგონებები ისევ გვახსენებს ჩვენი ცხოვრების სხვადასხვა

მტვრიანი თარო -3-

ძლიერი შოკის შენდეგ ნინი ხელის შეხება იგრძნო, ბუნდოვნად ხედავდა სახეს, მაგრამ იცოდა, რომ ეს რატი იყო, აბა სხვა ვინ იქნებოდა? რატიმ ხელში აიყვანა, სცადა ძირს დაეყენებინა, რომ პირსახოცი აეაღო და შეემშრალებინა, მაგრამ ნინი მუხლებს ქვემოთ

63 ნაბიჯი (3)

მთელი ორი კვირა ექიმის დანიშნულებას მივყვებოდი. ერთი წამით არ ავმდგარვარ, თუ სააბაზანოში არ მინდოდა შესვლა. ვიკვებებოდი ისე, როგორც დამინიშნეს. მთელი ორი კვირა თათუც არ მომშორდა. თავზე დამფოფინებდა მთელი დღეები, მივლიდა, მართობდა, ხანდახან

გიჟური დღეები (თავი 12)

დილით სიცხემ გამაღვიძა. თვალები გავახილე, მაგრამ დიდი ვერაფერი დავინახე. მხოლოდ ვიღაცის ყელი. ღმერთო ეს სანდროა! ნეტავ სძინავს? იმედია ძინავს. ღმერთო გთხოვ ეძინოს რა!-წამწამებს ნუ აფახულებ,

დემონის პატარა ანგელოზი [14]

-ზედმეტი მაგრამ ეფექტური. სახლში ხომ არ შემოგეჭრებოდი შენს სათამაშო ბიჭთან ერთად,- ლილეს სისხლი გაეყინა ძარღვებში და სუნთქვა დაუმძიმდა. თავს დარცხვენილად გრძნობდა მამის წინ, რომელმაც ის თავისდაუნებურად დედამის მიამსგავსა.

გარდაცვალება/მე/

წამისმეასედი გჭირდება მაშინ როცა თვალს ხუჭავ.ერთ დღეს დილაადრიან მეც დიდი ბრძოლა გადავიტანე მასთან გამალებით ვებრძოდით ერთმანეთს მაგრამ ბოლოს მან ალუდასავით გაისროლა მე კი შემენგრა გულის ფიცარი მუცალივით.ყველაზე სანატრი და ლამაზი ბოლო წამია