უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (დასასრული)

-ანუკა უბრალოდ ვერ შევძლებდი შენ ამხელა ტკივილისთვის გამეწირე..შენზე ჭკუას ვკარგავ ჩემო სიყვარულო.. -არ წახვიდე რა.. -მე შენს გამო დავბრუნდი და ახლა ყველაფერი შენს ხელშია თუ მეტყვი რომ დავრჩე დავრჩები მაგრამ თუ მეტყვი,რომ წავიდე ერთი წუთით აღარ

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (11)

-ლილე ტასოსთან შედი! ვგრძნობდი როგორ გაეყინა გიორგის ხელებიი თუმცა არაუშავს მეც ცუდად ვიყავი როცა მან მიმატოვა და ნინასთან ერთად წავიდა..ხელი გავაშვებინა და ნელი ნაბიჯით გამოვეცალე ისე წამოვედი გიორგის ხმაც არ ამოუღია..თავდახილი იდგა..ამის დანახვაზე

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება(9)

ააი აქ კი ვეღარ შევიკავე თავი და მივხვდი,რომ ცუდად გავხდი და მეტი არაფერი მახსოვს.გონს,რომ მოვედი უკვე ტასოს ოთახში ვიწექი.. -ანუკა როგორ ხარ?ძალიან შემეშინდა -რა მოხდა ტასო?მე არაფერი მახსოვს.. -გოგო გონება დაკარგე..მისმინე ეხა ტაქსი გამოვიძახე

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (9)

რამდენჯერმე უკან დაბრუნებაც დავაპირე რადგან ვხვდებოდი რის თქმასაააც აპირებდა გიორგი.. ამას ნამდვილად ვერ გავუძლებდი ფიზიკურად ვერ შევძლებდი..ფეხის კანკალით შევაბიჯე კაფეში.. იქვე კუთხეში მდგარ მაგიდასთან დავინახე გიორგი... -გამარჯობა -გამარჯობა არც

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (8)

ღამის ოთხი საათი იქნებოდა კარზე ბრახუნის ხმა რომ გაისმა..ძალიან შემეშინდა..წამოვდექი,კარში გავიჭვრიტე და გიორგის წაშლილი სახე შემრჩა..კარი გამოვაღე და ლამის შიგნით გადმოვარდა გიორგი ისეთი ნასვამი იყო.. -ანო მითხარი რა,რომ ყველაფერი მომეჩვენა და შენ

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (7)

-ვინაა?რამხელაა?სად ცხოვრობს?სწავლობს?სად გაიცანი? -დამშვიდდი დედა მოგიყვები ყველაფერს დავსხდეთ თან შენი გაკეთებული ყავაც როგორ მენატრებოდა.. მოვუყევი ყველაფერი დეტალურად და ასე თუ ისე დავუკმაყოფილე ინტერესები..ფოტოც ვანახე და ძალიან მოიხიბლა...

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება(6)

ლაშა ანუკას მინდა რამე სიურპრიზი გავუკეთო და რა ვქნა?-გვრიტებო თქვენ აღარ ხუმრობთ ხო იცი..-ვფიქრობ რომ სანაპიროზე მოვუწყო რომანტიკული საღამო..-კარგი აზრია..მოდი წავიდეთ და დავიწყოთ საღამოსთვის მზადება...რომ გამომეღვიძა უკვე

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (5)

გააზრებაც ვერ მოვასწარი ისე აღმოვჩნდი გიორგის მკლავებქვეშ.ისე ძლიერად მეხუტებოდა სუნთქვაც კი შემეკრა...მივხვდი,რომ აღარ ღირდა ჩემი თავისდაფასების გაგრძელება და დრო იყო უკვე ჩემს გრძნობებს დავნებებოდი გულისთვის მომესმინა...ბოლოს გადავწყვიტე მეც

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (3)

საღამო ხანს ჩემს საქანელაზე ვიჯეწი მე ბებოც იქვე იყო მოკალათებული და ჩემს ბავშვობას ვიხსენებდით..მიყვებოდა როგორი ქაჯი ვიყავი და როგორ ეგონათ,რომ ვერასოდეს ვისწავლიდი ქალურ ქცევებს..პატარა,რომ ვიყავი და ბებოსთან ვრჩებოდი მთელ ზაფხულს სოფლის

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (2)

ისეთი სიმშვიდე სუფევდა ცოტა რთულია ამის გადმოცემა..სიწყნარეს დროდადრო ფოთლების შრიალი და ჩიტების ჟღურტული არღვევდა... -ანოო მე უნდა გავცურო და ჩამო რა შენც.. -მაცადე გოგო ვისიამოვნო ამ სიწყნარით,ცოტა განვიტვირთო თორე ისე ვარ გადაღლილი თბილისის