ის რაც უნდა მეთქვა

-მე უბრალოდ მინდა გითხრა, რომ რაც წარსულში მოხდა- ირონიული მზერით ნიკაპზე გადაისვა თითები- წარსულში დარჩეს. ლექციაზე დაივიწყე და ნუ იბნევი, არ მინდა შენი წარუმატებლობის მიზეზი ვიყო.

რაც მინდოდა მეთქვა..

ოჯახი ბედნიერებაა. გყავს გვერდით ადამიანები, მაგრამ გგონია რომ არარის საკმარისი ეს სრული ბედნიერებისთვის. ეს თითქოს დაუფასებლობაა, მაგრამ არ არის ასე. ზოგჯერ უბრალოდ გინდა გყავდეს ისეთი ადამიანები, მეგობრები გვერდით, რომლებიც დაგელაპარაკებიან როცა

მე, რომ არ მეთქვა...

მე შენ მიყვარხარ, ამბობ და კრთები... თითქოს ჩვენ ქვემოთ იშლება ფსკერი, აწითლებული, თავს მიწისკენ ხრი ზედ ჩამოგეგცა თითქოსდა ჭერი. რამდენად რთულია გრძნობებში გატყდე, თავს აიძულო სიტყვებმა გაგცეს, გული საგულეს მოსწყვიტო სწრაფად

ის რაც მინდოდა მეთქვა..!

იცი?!გუშინ ჩემთვის ძალიან საყვარელ ადამიანს საჩუქარი ვერ გავუკეთე.მინდოდა დედაჩემისთვის რაიმე ისეთი მეჩუქნა,რაც ძალიან დიდ სიხარულს გამოიწვევდა,მაგრამ ხელი შემოიშალა გარემოებებმა.და დღეს ხშირად დავფიქრდი უკვე:შენი დაბადებისდღე რომ ყოფილიყო ხო

საუკუნეა მინდოდა მეთქვა

დღეს როცა ღილებს შეიხსნის ზეცა, მკერდივით გადმოყრის ლამაზ ვარსკვლავებს, საუკუნეა მინდოდა მეთქვა, რომ ვერ ვივიწყებ შენს ლამაზ თვალებს... დღეს როცა სულში იქნება სეტყვა, და ცას დაქანცავს უგრძნობი მთვარე, საუკუნეა მინდოდა მეთქვა, ,უშენოდ წამიც უკვე

"-მინდოდა მეთქვა..მიყვარხარ! -რა დამთხვევაა"(სრულად)

ვზივარ და ისევ უსასრულობაში ვიყურები.. ისე რა საოცრებაა ყველას უგრძნობები ვგონივართ ბიჭები მაგრამ არა.. ყველაზე მეტს ჩვენ განვიცდით.. თხოვდება დღეს და არვიცი რა გავაკეთო.. ბავშვობაში შევციფე რომ გავიზრდებით ცოლად მოგიყვანმეთქი.. მაგრამ აჰა დღეს

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 13)

რატი... რა უცნაურად იქცევა ეს ბიჭი.... ნუთუ შევუყვარდი... და ლიზამ ხელი პირზე აიფარა... თუ შევუყვარდი.. ეს ყვალაზე სევდიანი ისტორია იქნება ამ ქვეყნად, რადგან ჩემი ძმა ყვალაფერს გაიგებს და ვერაფერს ვერ მოვახერხებ... მამასთვის არ უნდა მეთქვა, მაგრამ

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ 7

მაშინ როცა ნინისთან ურთიერთობა ავაწყვე, როცა მეგონა აღარანაირი პრობლემა გამოიჩენდა თავს, ის კიდევ გამოჩნდა ნინის სადარბაზოსთან ვიდექი და ვწერდი როცა ნიკა და მისი ბანდა დავლანდე, აშკარად ჩემკენ მოდიოდნენ შურის საძიებლად. მოვიდა და მუშტი მომიქნია

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ 6

-გაგაააა-ძვლივს ვლუღლუღებდი, თან ცრემლებს ვიწმენდდი-ჩშშ, ჩემო პატარა გოგოვ დაწყნარდი, რა გატირებს ტო? ცრემლები აღარ დავინახო შენს თვალზე!-ცერა თითით ჩემს სახეს შეეხო და ცრემლები მომწმინდა-გაგა ასეთ მდგომარეობაში ვინ ჩაგაგდო?-ცრემლები ისევ უგზოუკლოდ

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ 5

ღამის 10 საათი იყო, მე და ვერონიკა ვერ ვიძინებდით. ბევრი ვილაპარაკეთ და როგორც იქნა ჩაგვეძინა ოღონდ არ მახოვს როდის. დილით რომ გავიღვიძე თავში მაშინვე გამიელვა იმ აზრმა, რომ დღეს კვირა იყო და თვალები გავახილე. მე თვითონ წარმომედგინა ეხლა როგორი