მომკიდე ხელი - თავი მეორე

რომანი, სახელწოდებით „მომკიდე ხელი“ გვიყვება ისტორიას 14 წლის თბილისელი გოგონას, მერის შესახებ, რომლის ცხოვრებაც რადიკალურად იცვლება, როდესაც მის კლასს ახალი მოსწავლე, გაბრიელი შეემატება, რომელმაც მძიმე დაავადების გამო მხედველობა სრულიად დაკარგა.

ჩვენ (თავი მეორე)

მკითხველები გამოჩნდით რამდენს მოგწონთ? კომენტარებში თუ გამოხატავთ თქვენს რჩევებს,აქტივობებს გამახარებთ,გასაგრძელებლად ღირს თუ არა?!

მხეცი/ თავი მეორე

როდესაც მიადგნენ იმ ქუჩას სადაც გოგონა შენიშნეს, კვლავ გაესაუბრნენ მაცხოვრებლლებს, მაგრამ ყველა ერთსა და იმავეს იმეორებდა რომ ასეთი გოგონა არავის არსად უნდახავს, შემდეგ თემომ ჰკითხა ბადრის თუ სად იყო ის საცხობი სადაც მან ღვეზელები შეიძლინა

უსასრულო (თავი მეორე)

-ასეთი რაა, ნუ დაგვზაფრე (ბარბარე) -მოვდივარრრ დახუჭეთ თვალები (მაკო) -ერთი, ორი, სამი გაახილეთ (მაკო) -ასეთ ვიცოდი, ვინმემ წყალი მომეცით, ნია იმედია კორსიზი ვალიდოლი წამოაყოლე ხელს, თორემ შენც მიგაყოლებ (თათა) -ახლავე ოღონდ მაცოცხლე

მეორე სიცოცხლე (თავი IV)

კოტეჯისკენ მირბოდა, მეტი წასასვლელი არც ჰქონდა. უმწეობის შეგრძნება გულ-მუცელს უწვავდა. როდის გახდა ასეთი მშიშარა? ასეთი დაუცველი. მასზე ბევრად დიდს ეჭიდებოდა და ყოველ ჯერზე მარცხდებოდა. არადა მარცხს მიჩვეული არც ყოფილა, ბოლო დრომდე.

მეორე სიცოცხლე (თავი III)

-ახლა გასაგებია ასე იზოლირებულად რატომ ცხოვრობ,-რამდენიმეწუთიანი სიჩუმე დაარღვია. საწოლის გვერდით იატაკზე იჯდა, ზურგით კიდეს ეყრდნობოდა და გოგონას საბოლოო დაწყნარებას ელოდა.

მეორე სიცოცხლე (თავი II)

-გითხარი ჭკვიანად მოქცეულიყავი, რატომ არ ისვენებ? სანამ რამის თქმას მოასწრებდა კიდევ ერთი დარტყმა იგრძნო. -თუ გგონია რახან ირაკლის მოსწონხარ, ვინმე შეგიცოდებს, ძალიანაც ცდები. აქ არავინ ხარ, საერთოდ არავინ,-თმაში ხელი წაავლო და სახესთან ძალიან

მეორე სიცოცხლე (თავი I)

-არავის მეთვალყურეობა არ მჭირდება,-ქალის ცივი, თუმცა სუსტი ხმა გაისმა და ალექსიმ თავი ავტომატურად მიატრიალა ხმის პატრონისკენ. მოულოდნელად ელდა ეცა, სიფერმკრთალისა და აშკარა მოუვლელობის მიუხედავად, ელა ვაჩნაძე ნამდვილ ნიმფას ჰგავდა.

კიდევ ერთხელ (მეორე თავი)

1 თვის შემდეგ წყლის ქვეშ იდგა თვალებ დახუჭული,ისევ დამიანეს სახე უდგებოდა თვალწინ, გაახსენდა მათი დიალოგი, ამ სახლში “-შენ ჩვენზე უარს მხოლოდ შენი საქამიანობის გამო ამბობ? - გაგიჟებული გაჰყვიროდა გაგიჟებული ქალი, და თვალებიდან ცეცხლს აფრქვევდა

ბიჭი პოზიტანოდან (თავი მეორე )

ამასობაში სახლამდეც მივედით მე სახლში შემაცილა თვითონ ისევ უკან გაბრუნდა კლაუდია მისაღეში საქმიანობდა მივესალმე ღამე მშვიდობის ვუსურვე რატომღაც ქართულად და ოთახისკენ წავედი დამიძახა ტელეფონი ჩავრთე -რამე ხო არ გჭირდებათ სინიორინა თინა