მწვანე ყინული [მეორე ნაწილი; დასასრული]

თვალების გახელისთანავე ტუმბოზე დადებულ სურათს ვხედავ.. მეღიმება. ყოველ დილით ეს სურათი ხდება ჩემი პოზიტივის წყარო. ჩამოსვლისთავანე დავბეჭდე და მას შემდეგ, საწოლის გვერდით ტუმბოზე მიდევს.

ჯილი მეორე თავი

მამა სახლში გვიან დაბრუნდა კარი ხმაურით შემოაღო და შემოსასვლელში ფეხსაცმელი რომ გაიხადა შემომხედა და დამიძახა რადგან ზურგით ვიდექი -რამოხდა?-ვკითხე და დავეხმარე რომ პალტო გაეხადა ქუდი გადაიძრო და სარკეში თმის სწორებას მოჰყვა. მე გაუნძრევლად ვიდექი

ბედნიერების რეცეპტი (მეორე თავი)

ჩვილი კელიაში შეიყვანეს. მცირე ზომის ოთახი ავეჯის ხალვათობითაც გამოირჩეოდა. მთელი მისი აღჭურვილობა, კედელთან მდგომი ერთ კაციანი ლოგინის, ტუმბოსა და ფანჯარასთან განთავსებული პატარა მაგიდისგან შედგებოდა. კუთხეში შეშის ღუმლით, აი, სულ ეს იყო მამა

მახინჯო (თავი მეორე )

გვერდით დამიდგა და აგდებული ტონით მითხრა..-ანუ შენ ხარ ჩვენი სკოლის ახალი მახინჯი. - გავშეშდი ყელში რაღაც გამეჩხირა ტირილი მინდოდა მაგრამ თავს ვიკავებდი. ყურადღება არ მივაქციე და გავაგრძელე სიარული. გავიგონე ფეხის ხმა. ჩუმად შევაბრუნე თავი და

ხის სკამი (3) მეორე დასაწყისი

ახლა გზას და შენობებს თვალი მოვწყვიტე და გზას ვუყურებდი. ძირს ვიყურებოდი. ვაკვირდებოდი, როგორ ირეკლავდა სველი ქვაფენილი სინათლეებს. უცებ სიცილის და ყვირილის ხმა მომესმა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა. უკვე ბევრჯერ გადავუხვიე, სხვა პატარა ქუჩებზე და ახლა

ასეც ხდება ხოლმე (მეორე თავი)

შაბათი დღე იყო.. ისტორიის ლექცია უკვე მთავდებოდა კარი ლუკამ, რომ შემოაღო თავის ძმაკაცთან ერთად.. მხარზე გადასაკიდი ჩანთა იღლიაში ამოედო, მარჯვენა ხელი წელზე ქონდა მიდებული და კოჭლობით მოიწევდა ჩემსკენ ..-ბექა მოდი მომეხმარე ბიჭო .. გადაულაპარაკა

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეორე)

როგორც იქნა დავაღწიე თავი საცობს მივედი პიაცასთან და გავშეშდი ......დავინახე დემეტრეს წინ როგორ მოდიოდა გოგო რომელსაც ეცვა მაღლება და წითელი ძალიან მოკლე კაბა მგონი მთვარალიც კი არის ისე დადიოდა ადვილი მისახვედრია რომ ნასვამი არის შეიძლება არ მიდის

იასამნისფერი (მეორე თავი)

დილით ადრე ავდექი. დედაჩემის დაჟინებული მოთხოვნის მიუხედავად არ მისაუზმია. შორტი და მაისური ჩავიცვი და გადავწყვიტე დედაჩემს მანქანაში დავლოდებოდი. ნახევარი საათის შემდეგ როგორც იქნა

ვერ შეგელევი მეორე თავი (+18)

თავი საშინლად მტკიოდა, თვალების გახელაც კი მიჭირდა, მივხვდი რომ ეს ყველაფერი ჩემი გუშინდელი დალევის ბრალი იყო. რამდენიმე წუთის შემდეგ თვალი ნელა გავახილე, უცხო ოთახის დანახვისას ცოტა აღვშფოთდი, გარემო სწრაფად შევათვალიერე, საძინებელი სადად და

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეორე)

იმ შემთხვევიდან დაახლოებით ერთი კვირა გავიდა , მართა გახარებულიიყო ფიქრობდა მგონი პირველი ადამიანი ვარ ,რომელიც სანდროს გადაურჩაო , მაგრამ ამაზე ლაპარაკი ჯერ კიდევ ადრეა ,როცა ცხოვრება წინაა. გოგონა თითქოს მოსაოდნელ საფრთხეს გრძნობდა მაგრამ ახლა