ვირტუალური მეგობარი (მეორე თავი)
მეორე თავი შაკო წინა დღეს ვნახე, არადა, ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს საუკუნე გავიდა. ვიგრძენი როგორ გამაცია, ფეხქვეშ თითქოს საყრდენი დავკარგე, როცა ავტომობილიდან სამხედრო ფორმაში ჩაცმული გადმოვიდა, ჩემსკენ ზურგით იდგა. უხდებოდა დაფოთლილი ხაკისფერიშენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.(მეორე
გუგაც გაჩუნდა, ჩამეხუტა უსიტყვოდ ვისხედით. მისი სიტყვები მედგა თვალწინ, რაღაც უცნაური შეგრძნება მქონდა, ბოლოს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე. -გუგა ხომ არ წავიდეთ? გვიანია უკვე და... -წავიდეთ კი, თან რაღაც აცივდა, ჰო მართლა, მაპატიე თუ რაიმე გაწყენინე.როცა გიყვარს... (მეორე თავი)
კოსტა დაძაბული აკვირდებოდა გეგას და მოკისკისე ტაისიას. იცოდა გეგას ამბავი, როგორი მექალთანე იყო და არ უნდოდა მის ნასიასაც ისე მოქცეოდა, როგორც სხვა დანარჩენებს.გეგასთან თავს კარგად ვგრძნობდი. ჩვენ შემთვევაში მე კოსტა ვიყავიპლეხანოვიდან ჰორიზონტამდე (მარჯანიშვილზე-ს მეორე ნაწილი) შესავალი
დღეები დღეებს არ გავდა, დრო ნელ-ნელა მიიზლაზნებოდა, თბილისს მქრთალად დაჰფარვოდა ბურუსი, იმდენად მქრთალად რომ მხოლოდ ის ერთადერთი თუ შეამჩნევდა, დაუკითხავად რომ დატოვა ადამიანთა გულები და პირველს ფრთები დაატეხა. ვიღაცისთვის მომაკვდინებელი 365 დღეგრძნობების ექსპრესია (თავი მეორე)
ჩაეცინა, და გეფიცებით, მის ღაწვებზე გაჩენილი ფოსოების დანახვისას, მთელი ენერგია დავთმე, რომ არ მივწეულიყავი და მთლიანი სახე დამეკოცნა! -ქეთა მქვია. ქეთა გავაშელი. -მე სანდრო! ღიმილით გამომხედა. რაღაც უჩვეულო იყო მასში, ისეთი, რაც არასდროს არავისზესრულყოფილება ( ნაწილი მეორე )
გამიკვირდა მისგან ასეთი წინადადების მოსმენა, თუმცა იმდენად ვიყავი მისით დაინტერესებული რომ არც კი მიყოყმანია სწრაფად ავდექი, ხელ-პირი დავიბანე, ჩავიცვი და სირბილით გავყევი მართას...ცხრა საათი იქნებოდა, ნამიანი ფოთლებისდროებითი ინტიმი (თავი მეორე)
რა იყო ეს, ვფიქრობ და თან ლიფტში შევდივარ.დღეს ყველა გიჟი მე როგორ გადამეკიდა.მაგრამ რა სასიამოვნო იყო, მერე რა რომ მაკოცა. დიდი ამბავი. მეც ახლა სასტუმროში ხომ არ გავყევი ან სახლში.მაღლები გავიხადე, როგორც იქნა სახლში ვარ.არ მოკვდე გთხოვ! იცი, ჩვენ შვილი გვეყოლება.....(მეორე თავი)
-ქეთუსი აბა რას იტყვი მამ, მოგწონს შენი ახალი მანქანა? : ) მე მხოლოდ მაშინ გავაანალიზე რომ ის ლამაზი “Mazda CX6” ჩემი იყო, ბედნიერებისგან თვალები გამიბრწყინდა, გავიქეცი, დედას და მამას ჩავეხუტე, სიხარულისგან ვტიროდი და დიდი ხმით დავიწყე ყვირილი:ტკბილი წვიმა (მეორე თავი)
–დილა მშვიდობისა მამა. ხმაურით აკოცა მამას ლოყაზე ანამ და დივანზე მის გვერდით მოკალათდა.–ბატონო ლევან, ყავას ხომ არ ინებებ? დღეს რა სიმპატიურად გამოიყურებით...მაშინვე მიაყარა ქათინაურები მამას კატომ, როდესაც ოთახში შემოვიდა.ვნება (მეორე ნაწილი)
ისევ ის ქალი. ისევ ის ქალი. მიმეორებს ჩემი მე და შიგნიდან საშინელ ხმაურს გამოსცემს.გულისცემა მემატება და ოფლის ცხელი წვეთები მეღვრება შუბლიდან,მაგიდიდან ხელსახოცს ვიღებ და სახეს ვიმშრალებტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.