ექიმები (თავი მერვე)

თითქმის 24 საათი ეძინა თამთას გამოუღვიძებლად ახლა აღარ აწუხებდა უცნობ პაციენტებზე დარდი, აღარც კოშმარები ტანჯავდა, მეტიც, ამდენხნიანი ძილისას სიზმარიც კი არ უნახავს, მიუხედავად იმისა რომ თითქმის არასდროს ჰქონდა უსიზმრო ღამეები გამთენიისას ტელეფონის

დაგიმორჩილებ(თავი მერვე)

უჩემოდ გატარებული ათი დღიდან ყველაფერი დაწვრილებით მოვაყოლე გიორგის. დღე და ღამე გაერთიანებული ჰქონია საცოდავს. ვიცოდი, ვიცოდი, რომ გიორგის მამა ლევანი არ იყო, მაგრამ იმ პერიოდში

დასასრულის დასაწყისი (თავი მერვე)

- მოკლედ ყოჩაღ შენ რაა, უკვე მოგისწრია ირაკლის შებმა - სოფოს მოსვლამ ოდნავ გამამხიარულა, ცოტახანში მაღაზიაში წავედით კაბების ასარჩევად, საკმაოდ დიდი არჩევანი იყო, სოფოს დიდხანს არუფიქრია, ძალიან ლამაზი კრემისფერი ნაზი, სადა კაბა ჩაიცვაა, მე კაბების

სიკვდილმისჯილი (მერვე თავი)

პირველ რიგში გინეკოლოგთან მივედით. პატარა დავათვალიერეთ და ყველაფერი კარგად ჰქონდა. მერე ნიკუშას თხოვნით ფოტოც გადავუღეთ. ნიას თხოვნით გოგო იყო თუ ბიჭი ექიმმა არ გვითხრა. უნდოდა საიდუმოდ ყოფილიყო მის დაბადებამდე. მერე საქორწილო კაბების ასარჩევად

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მერვე თავი (20)

საოცარია,რომ ზოგ ადამიანს დრო არ ცვლის და სწორედ ისეთები რჩებიან,როგორებიც ახალგაზრდობაში იყვნენ.ასეთები იყვნენ დათო,სოფია,ანდრია და სალომე.მათ ურთიერთობას დრომ ვერაფერი დააკლო.იმის მიუხედავად რომ დროს ერთად ვეღარ ატარებდნენ ისე ხშირად,როგორც

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მერვე

მე? მე რამინდა აქ? უკვე მეორეჯერ გიმეორებ რომ შენ მე მეკუთვნი. მარიანა, რას აკეთებ? ყველას წინაშე იმ სირ ვაჩეს კოცნი და შემდეგ მეკითხები მე აქ რამინდა?-მითხრა და ჩემსკენ დაიძრა-გითხარი და გიმეორებ რომ უკვე ჩემი ხარ, ვერავინ წამართმევს შენ თავს,

რიტა (თავი მერვე)

ისე ეს ხაზი ამოსაშლელი გქონდა,ქალს ასე ვინ თხოვს ხელს ნოე? - ჩუმად მეჩურჩულება,ყუთს ხსნის და პატარა ფურცელზე დაწერილ 'ქმრად გამომყვები' - ს ვუშტერებ თვალს,დებილივით ხან მას და ხან ყუთს დავყურებ,

ერთხელ(თავი მერვე)

ხანდახან გვეჩვენება თითქოს უფსკრულის პირას ვდაგავართ. გადაწყვეტილება ჩვენზეა. თუ მივბრუნდებით და ზურგს შევაქცევთ, მაშინ უკვე გავლილი გზის მეორედ გავლა მოგვიწევს. ერთფეროვნება და ხალხით სავსე მარტოობა. მაგრამ თუ ჩავხტებით, მაშინ შესაძლოა ფსკერზე

მარიონეტი (მერვე თავი)

წითელი ფერის ავტომობილმა სწრაფი სიჩქარით გადაკვეთა გაგარინი და სააკაძის მოედნისკენ აიღო გეზი. - ნეტა გიორგი სააკაძე ჩვენზე რას იფიქრებდა? - ირონიულად გაეცინა დათუნას. - ერთი მაგის მოღალატე... - უწმაწურად შეიგინა ლავანჩომ. - ისე, ღალატი ზოგჯერ

მოთამაშე (ნაწილი მერვე)

საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს. ანას ოთახში ვარ და ყველას ძინავს. ფანჯრიდან ვიხედები, ჯერ არც კი გათენებულა, მაგრამ ძილს ვერ შევიბრუნებ. საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს. ანას ოთახში ვარ და ყველას ძინავს. ფანჯრიდან ვიხედები, ჯერ არც კი გათენებულა,