წერეთელი (თავი მესამე)

"მონატრება დროითი კი არა სივრცითი ფენომენია,შესაძლოა ადამიანი მთელი თვე ვერ ნახო,მაგრამ თუკი ის სადმე წავა და მასთან შეხვედრის ალბათობა ნულს გაუტოლდება,პირველივე დღეს მოგენატრება."

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მესამე თავი)

-შენ გიორგი ხარ?? - გაკვირვებულმა დაუსვა შეკითხვა ოთახში ახალ შესულ გიოს -კი -ქალბატონმა კლარამ მითხრა რომ შენ მეტყოდი თუ რა მინდა აქ და რატომ წამომიყვანე. -მომისმინე გვანცი სამი წელია მიყვარხარ და აქ წამოგიყვანე იმიტომ რომ ჩემი ცოლი გამხდარიყავი,

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მესამე თავი)

ლეო დავინახე მანქანაზე მიყუდებულიი ეეეე ანუშკებიიი რაო როგორ ვართოო?შენ ნუ ღადაობ სულ! ისე მოსკლავი ხარ ხო იცი ვიცი ოგონდ დღეს არა კაი აბა როდის მოგკლა როდის....რატომ არ მითხარი თაკოზე? მეგონა ვერ გაიგებდი და ქოქოლას დამაყრიდი. სულელი ხარ, ერთს

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მესამე თავი)

მანქანაში დაძაბულები ვიჯექით მე და თათული. დათა კი სულაც არ ჩანდა დაძაბული. -ჰა მოყევით, ეხლა შავი ზღვის ჭორები-დათა -ჭორიკნებს ვგავართ?-დაბღვერილმა კითხა თათულიმ მას მაინც ჩემს გვერდით ჯმუხი კოკა წარმოეგდინა. -არა ტო ისე გკითხეთ, თქვენ თუ გინდათ

M.I(თავი მესამე)

მარი ირაკლის ჩაეხუტა. ირაკლიმ ის გულზე მიიკრა, ხელები ძლიერად შემოხვია წელზე თითქოს ვინმე წართმევას უპირებდა, მარი სულ გაითიშა როდესაც ირაკლიმ შუბლზე აკოცა. იმ მომენტში მარისთვის ირაკლის გარდა არავინ არსებობდა.

შემიყვარე (ნაწილი მესამე)

სამსახურში როგორ მივედი სიმართლე გითხრათ არც მახსოვს. ვერაფერზე ვფიქრობდი ბენეს გარდა. ალბათ გაიგებს სიმართლეს და ჩემი ნახვა აღარ მოუნდება. რა იდიოტი ვარ!! ყველაზე დებილი არსება. ფიქრებიდან ჩემმი თანაშემწის ხმამ გამომაფხიზლა

STANDOUT/გამორჩეული (მესამე ნაწილი )

ოთახში შევედი და რიგს გადავხედე . ადგილი არ იყო . ძალიან გამიკვირდა და დაბნეულმა მივიხედ-მოვიხედე . მერეღა შევამჩნიე 1 ადგილი . რიგის ბოლოში , რომლის გვერდზეც არავინ იჯდა . არც გვერდზე და არც წინ . ერთი სიყვით ყველასგან მიყრუებული იყო . იმ

ჩემი ამბავი (თავი მესამე)

ერთობ ენერგიულად გავიღვიძე რასაც არ ველოდი, ამდენი წევისგან უმეტესად დაბღვერილი სახე მაქვს ხოლმე უთენია, წამოვხტი წყალი გადავივლე მივდექ მოვდექი როგორც ჩემი მგზავრობის საწყის ახასიათებს და მოკლდე ლოცვით და პრჯვრის წერით დავტოვე სახლი. ცხელი დღე იყო

24 თვე (მესამე თავი)

-მაგდებ? მეუბნება მოღუშული სახით. ისტერიულად მეცინება მე. -სულ ნუ გაგიჟდები ახლა! რა გაგდებ, უბრალოდ დაურეკე და უთხარი, რომ მოგენატრა და მალე მიხვალ, ეგაა და ეგ. ისე მოგიგვარე არაფერს არ გეტყვის ზედმეტს. -კარგი, მემორჩილება და მზისოს ურეკავს.

Different. (თავი მესამე)

-როდის ადექი?-ჰარიმ ბოლო ბლინი თეფშზე დადო და ჩემსკენ მობრუნდა.-არც ისე დიდი ხანია-უჯრიდან ორი თეფში გადმოიღო. ერთი თავისთვის დაიდგა და თან ზედ ბლინი დადო და მეორე მე გამომიწოდა. მასზეც ბლინი იყო. მაგიდას მივუახლოვდი