თუ გაიმარჯვებ! (თავი მესამე)

ემილი იმ ერთ-ერთ იღბლიან მოზართა შორისა,რომლებიც ყველაზე სახენგალთქმულ სკოლაში სწავლობენ . სახელის მიუხედავად, ამ სკოლაში უსამართლობა და დააჩაგვრა გაამეფებული !

ინტერვიუ მასტერშეფის მესამე სეზონის მონაწილე-ნინიკო ღამბაშიძესთან

დღეს, ჩემი ბლოგის სტუმარია ყველასათვის საყვარელი და ამავდროულად მაშტაბური პროექტის მასტერშეფის მესამე სეზონის მონაწილე ნინიკო ღამბაშიძე, ის შვიდეულიდან ერთ-ერთია რომელიც იბრძვის გამარჯვებისთვის.ახლა კი შემოგთავაზებთ ინტერვიუს ნინიკო

არასდროს თქვა არასდროს თავი მესამე

რას ვაპირებთ? - მოსამართლესთან ურთიერთობა მაქვს... იღიმის ვიკა კი გაუჩერებელ სიცილს იწყებს, ხტუნვა ხტუნვით მიდის ეკასთან და კისერზე ეკიდება. - ანუ საქმე ჩვენია? - მთლად ეგრეც არაა, ხომ გითხარი რაღაც სასჯელი მაინც ექნება, შეიძლება

გზა ვარსკვლავებისკენ (მესამე თავი)

ტელეფონის ეკრანს დავხედე, უცხო ზარი იყო და გავთიშე. იმ წამსვე მეორედ შემოვიდა ზარი იგევე აბონენტიდან, დამაინტერესა და ვუპასუხე:

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... ( მესამე თავი)

დღეს 27 ივლისია პალატაში მხოლოდ მე ვარ. ვცდილობ გავიაზრო რა მოხდა . ვცდილობ გავერკვიო ეს რეალობაა თუ სიზმარი. კოშმარია ალბათ...

ჟანგბადი (თავი მესამე)

იყავი მამაცი. იყავი ძლიერი. იყავი დამცველი. იცოცხლე. ეცადე რომ გადარჩე. იბრძოლე. არ დანებდე.

უცხომიწელი (თავი მესამე)

ტყეში სულ უფრო და უფრო ღრმად შევდიოდით, გარშემო სამარისებული სიჩუმე იდგა , ხმელ ფოთლებზე დაბიჯები ხმა , ცაზე მეხის გავარდნის ხმას უტლოდებოდა . რამდენჯერმე მომესმა ფაჩუნის ხმა და რაღაც სილუეტიც დავინახე, ალბათ ნიკი იყო , დავნიახე როგორ მოდიოდა

ცოლი მჭირდება! (მესამე თავი)

თითქმის ერთი თვე გავიდა მას შემდეგ რაც ელენე დედას დაემშვიდობა,გასაკვირია მაგრამ ამ ყველაფერს თავის ასაკთან შედარებით კარგად უმკლავდებოდა,რა თქმა უნდა ბოლო სიტყვები სარკაზმით.

უმართავი (ნაწილი მესამე)

გუშინ ლამის მისი ტუჩების მსხვერპლი გახდა და დღეს ისე ექცეოდა თითქოს უკანასკნელი რამ, რისი გაკეთებაც ახლა უნდოდა ამ ქალის მის მანქანაში, მის გვერდით ჯდომა იყო, ისე ცივად ატარებდა მანქანას, ივნისის მზის, თბილ

მომენდე (მესამე თავი)

-სანდრო? -რაიყო მშიშარა? -ხვალ სკოლაში იქნები? - რა გრძელი ენა გაქ ვიკა ,რა შენი საქმეა იქნება თუ არა სკოლაში. ფიქრებში გამოვლანძღე ჩემი თავი. -აუცილებლად.- იყო სანდროს პასუხი და მე ბედნიერი გადმოვედი მისი მანქანიდან.