მიზანდასახული 10 დასასრული

- ნიკაა?! - ანამ მიმოიხედა აეროპორტში და მხოლოდ ნიკა შეამჩნია. უეცრად ხმამაღალი მუსიკა ჩაირთო პიჭები და გოგოები გამოცვივდნენ, ბუშტები მაღლა აყარეს და ცეკვა დაიწყეს ანას წინ. ანას ეგონა რეკლამას იღებდნენ მაგრამ ის ძალიან შეცდა. მოცეკვავეებმა ქალის

მიზანდასახული 9

- გამარჯობა ქალბატონო ნათია, ბატონო გიორგი - ექიმმა ორივეს თავი დაუკრა - ექიმო როგორ არის ტასია - ტირილნარევი ხმით იკითხა ნათიამ - ტასია კარგად არის, მაგრამ მოგვიწია ბავშვი მოგვეცილებინა... ტასია მძიმედ დაეცა რამაც ნაყოფის კედლიდან ნაწილობრივი

მიზანდასახული 8

- თათია როგორ ხარ? - დათო მიუახლოვდა თათიას და შუბლე ეამბორა. - კარგად დათო შენ როგორ ხარ? - მისმინე თათია ხო იცი როგორ ძალიან მიყვარხარ? იცოდე რო ყოველთვის მეყვარები.. და ეხლა რასაც გეტყვი გთხოვ არ გამიბრაზდე.. - დათო ესე დაბნეულად ჯერ შენ არ

მიზანდასახული8

კლუბში პატარა კეკლუცი გოგონა შევიდა. მოკლე წითელი კაბით და მახალქუსლიანი ფეხსაცმლით. მივიდა ბართან და სკამზე ჩამოჯდა. თვალებს აქეთ-იქით აცეცებდა, ისე თითქოს რაღაცას ან ვიღაცას ეძებდეს. თმებს ხან ერთ მხარეს გადაიქნევდა, ხანაც მეორე მხარეს. კონიაკი

მიზანდასახული 7

შეგრძნება მქონდა თითქოს სხეულში ვიწექი და მიჭირდა მისი კონტროლი. შიშმა მომიცვა.. ჩემდა საბედნიეროდ ნელ-ნელა გავახილე თვალები. გარშემო მიმოვიხედე. კლინიკის ოთახს ჰგავდა. იმ წამს გავაანალიზე რომ მე ცოცხალი ვარ და არ მომკვდარვარ. საშინელ გაურკვევლობაში

მიზანდასახული 6

ანამ როგორც იქნა თვალები გაახილა. ეგონა ცუდი სიზმარი ნახა, მაგრამ როდესაც გარშემო მიმოიხედა ძველი კადრები გონებაში აღიდგინა, მისი გული, გონება და სხეული კი საშინელმა ტკივილმა მოიცვა. სიცოცხლე აღარ უნდოდა. საყვარელი მამა დაკარგა, კაცი კი რომელსაც

მიზანდასახული 5

* ანას გერმანიაში წასვლიდან 2 თვეში* - როგორ ხარ ნიკუშ? ისევ ელოდები ანას? - ჰკითხა თათიამ და თანაგრძნობის თვალებით გახედა ნიკას - დაველოდები აბა სად წავალ... მაგრამ ისეთი რა გავაკეთე რომ ანა აღარ მელაპარაკება? ძალიან გაურბის ჩემთან კონტაქტს! -

მიზანდასახული 4

- ანაა, ანა გაახილე თვალი... ანა გესმის ჩვენი? - დამძიმებული თვალები გავახილე და პირველი ჩემი კითხვა იყო თუ სად ვიყავი - ანა როგორ გრძნობ თავს? (ექიმი) - არ მოვკვდიიი? რატო არ მოვკვდი? ვინ გადამარჩინა?

მიზანდასახული 3

დადგა პაემნის დღე. როგორც შევთანხმდით ის თავის მეგობრებს წამოიყვანდა მე ჩემსას. მე მხოლოდ ერთი მეგობარი მყავდა თათია... მხოლოდ ის დავპატიჟე. დავდექი სარკის წინ და დავიწყე საკუთარი თავის დათვალიერება...„ როგორი მძიმე ვარ... განსხვავებული... ან

მიზანდასახული 2

კარგი ნუ ბრაზობ _ მითხრა მან. ბევრი ვისაუბრეთ, ბევრი ვიცინეთ. ბევრიც ვისეირნეთ, ბოლოს საათს დავხედე და აღმოვაჩინე რომ საკმაოდ გვიანი იყო. ქუჩებიც დაცარიელდა. საკმაოდ მეშინოდა. ვიცოდი ბევრი არანორმალური დადიოდა ქუჩაში. ნიკასაც ვერ ვენდობოდი. ის ხომ